Tarihte bir çok sıra dışı ve garip olaylar yaşandığını hepimiz biliyoruz. Emu Savaşı da onlardan bir tanesi olarak tarihte yerini alıyor. Gelin Avustralya Ordusu’nun emulardan oluşan birliklere karşı verdiği çabayı inceleyelim.
Kaynak: https://www.historyextra.com/period/2…
Konuya pat diye girmek de olmaz. Öncelikle emuları tanıyalım;
Emular uçamayan kuşlardan biridir ve dünyadaki en büyük ikinci kuş cinsidir. Doğal ömür alanları ormanlık alanlar, çayırlıklar ve çöllerdir ve en yaygın olarak Batı Avustralya’da bulunurlar.
Fakat aslında emular geçmişte Avustralya’nın yerli olmayan hayvan türlerindendi ve tarım topraklarına büyük ziyan veriyordu.
Çiftçilerin meselesini çözmek için Avustralya Ordusu, emulara karşı harekete geçti.
Ancak, ordunun emuları denetim etmesi pek de kolay olmadı ve Emu Savaşı beklenmedik bir halde komik bir hal aldı.
Ordunun taarruzlarına karşın emular, akıllı taktiklerle karşılık veriyordu.
Askerlerin ateş açtığı tarafta yayılarak ve süratle kaçarak hücumları etkisiz hale getiriyorlardı. Bu durum, emuların inatçı ve dirençli tabiatını ortaya koyuyordu.
Savaş sırasında, askerler ve yetkililer ortasında haberleşme eksikliği yaşanmıştı.
Ordudaki subaylar, emuların hareketlerini kestirim etmekte zorlandı ve verilen buyrukların süratli bir biçimde yerine getirilemediği görüldü. Bu cins bağlantı problemleri, savaşın başarısızlıkla sonuçlanmasında tesirli oldu.
İlk teşebbüste başarısız olan ordunun ikinci bir atak teşebbüsünde bulunması gerekti.
Ancak ikinci operasyon da emuların üstünlüğüyle sonuçlandı. Ordunun tüfekleri arızalandı ve emular yeniden atakları muvaffakiyetle savuşturdu. Emuların direnci, halk ortasında gülünç bir hal alarak ülke çapında haber oldu.
Emu Savaşı’nın sonucunda Avustralya Ordusu büyük bir hezimete uğradı ve emular zaferi kazandı!
Çiftçiler emuların zararlarıyla baş etmeyyi denedi ve hükümet farklı tahliller aramak zorunda kaldı. Savaşın sonucunda emuların nüfusu süratle artmaya devam etti ve tarım yerlerindeki sıkıntılar da sürdü.
Emu Savaşı’nın akabinde emular, Avustralya’nın yırtıcı tabiatının bir modülü olarak kabul edilmeye devam etti.
Özellikle Batı Avustralya’da, emular hala görülebilen ve korunan bir cins olarak varlığını sürdürdü. Savaş, emuların doğal davranışlarını ve dirençlerini daha uygun anlamaya yardımcı oldu.
Bu savaş, ayrıyeten emuların doğal hayat alanlarında büyük değişikliklere neden oldu.
Emuların sayıları denetim altına alınmadığından, tarım yerlerine yaptıkları zararın yanı sıra öteki bitki ve hayvan çeşitlerinin ekosistemlerine de olumsuz tesirleri oldu. Bu durum, doğal dengeyi bozarak kimi ekosistemlerin ziyan görmesine neden olmuş olabilir.
Emu Savaşı, Avustralya’nın tarihinde enteresan bir yer işgal ediyor. Bir ordunun emularla gayretini anlatan bu olay, ulusal hafızada komik ve eğlenceli bir anekdot olarak kaldı.
Aynı vakitte, insan müdahalesinin tabiata karşı ne kadar tesirli olabileceği konusunda da bir öğretici öykü olarak görülüyor.
