Eraslan, velileri de uyararak şunları söylüyor: “Maalesef bu son periyotta, ailelerin kavramları birbirine karıştırdığını görüyoruz. Örneğin okul seçiminde “yalnızca memnun olsun” üzere bir kriter oluştu. Elbette tüm çocuklar okullarında keyifli olmalı lakin memnunluk bir his durumudur, değişkendir ve asıl yanlışlık şu ki, aileler mutluluğun şartının, çocuğu sorumluluklardan uzak tutmak olduğunu zannediyorlar. Meğer, bildiği şeyi severek uygulayan çocuk da memnundur.” Zafer Eraslan ile eğitimi konuştuk:
– Siz neden eğitime girmek istediniz?
Eğitim saygınlığı ve sorumluluğu büyük olan bir dal. Çakabey Okullarını 2004 yılında periyot aldık ve aldığımızda hem öğrenci sayısı hem de muvaffakiyet manasında maalesef güzel bir durumda değildi. Dışarıdan ithal öğrenci almadan, âlâ bir eğitim programı, uygun bir takım ile bu noktaya geldik. Son 10 yıldır MEB’in ve ÖSYM’nin istatistiklerine nazaran Türkiye’de 58-59 bin okul içinde, birinci 25’teyiz.
– Neler yaptınız?
Elbette kolay olmadı. Öğretmen ve öğrenciler ile inandık. Her şey bir hayalle başlar. Takımımıza, eğitim programına, teknolojiye yani eğitime daima yatırım yaptık ve her vakit daha büyük gayeleri gerçekleştirdik.
– Çoklukla aile şirketleri okulları yönetir? Sizde her kardeş farklı bir okulu yönetiyor. Aranızda nasıl bir rekabet var?
Kurumlarımızın idareleri, eğitim programları, takımları büsbütün başkadır. Kardeşlik bağımızı korurken, tatlı rekabetimizi de koruyoruz. Rekabet hoş bir şeydir, sizi daha ileriye götürür. Yalnızca kardeş bağlantıları olarak da bakmamak lazım. İzmir’de ziyaret ettiğim kurumlarla da görüşürüz, dostluğumuz da var, lakin rekabetimiz de var. Yaptığımız çalışmaları paylaşıyoruz. Yeri geliyor hırslanıyoruz da. “Şu başarıyı kazandık, şu aktifliği yapıyoruz” da diyoruz. Bunu yalnızca kardeşlerimin kurumlarıyla değil, Türkiye’deki ve yurtdışındaki tüm kurumlar için de yapıyoruz.
– Sizi öbür okullardan ayıran özellikler neler?
Çakabey’in en değerli farklarından biri, her öğrencimizi çok istikametli bir gelişime, muvaffakiyete ulaştıran Çakabey Eğitim Modelini oluşturmuş olmamızdır. 6 yıldır, her hafta akademisyenler, İstanbul’dan, Ankara’dan, okulumuza gelerek öğretmenlerimiz ile çalışarak her 40 dakikamızı tek tek planlıyor, 21. yüzyıl marifetleri ile kazanımları zenginleştiriyor, öğrenme teknikleri, eğitim teknolojileri, gereçleri ve kıymetlendirme araçları ile her dersimizi tek tek oluşturuyorlar. Telaffuzlarımız taklit ediliyor fakat sonuçlar asla taklit edilemiyor.
‘MIŞ GİBİ’ EĞİTİM YAPMIYORUZ
Çocuklarımıza vermek istediğimiz temel pahaları, evvel okul olarak kendimiz uygularız. Tüm bilgilerimiz şeffaf ve açıktır. Biz eğitimde hiçbir şeyi ‘mış gibi’ yapmayız. Örneğin başlattığımız bir program ile her yıl öğretmenlerimizi ABD’de de kültür çeşidine gönderdik. Harvard’ı, MIT’yi, müzeleri gezdiler, Broadway’da müzikal izlediler. Zira onlardan dünya vatandaşı yetiştirmelerini istiyoruz. Öğretmenlerimizin aldıkları tüm eğitimler, tüm takımımızın özgeçmişi, eğitim modelimiz, çalıştığımız danışmanlarımızın isimleri web sitemizdedir. Tüm kurallarımız, burslarımız, uygulamalarımız, veli el kitabımızda yer alır. Bu yüzden tenkide de açığız, tenkit gelmesi için her türlü kanalı açıyoruz. İleriye götüren aslında teşekkür değil, tenkittir. Nerede eksiğiniz olduğunu fakat tenkit sayesinde görebilirsiniz. Biz bir sanayi kuruluşu değiliz, insan ile çalışıyoruz. 280-290 öğretmen ve idareciyle ailemizden daha çok vakit geçiriyoruz. Çalışan da öğrenci de bulunduğu ortamdan keyif almalı, okulunu sevmeli, özlemeli.
HEDEF TAM ÖĞRENME OLMALIDIR
Bilhassa okul öncesinden itibaren bugün yetiştirdiğimiz öğrenciler, 2030 yıllarında yaşama atılacaklar ve birden fazla şu an bilmediğimiz meslekleri icra edecekler. O vakit onları o denli bir temel ile büyütmeliyiz ki şimdi bilinmeyen bu gelecekte başarılı olabilecekleri maharetleri edinmeliler. Bu yüzden UNESCO’nun açıkladığı 21. yüzyıl marifetleri, ülkemizin eğitim- öğretim programlarında daha çok yer bulmalı. Lakin maalesef bir bakıyoruz kimi uygulamalar “moda” olduğu için ön plana çıkarılıyor, içi doldurulmuyor. Örneğin kodlama ansızın tanınan oldu. Halbuki düşünme hünerleri, algoritmik düşünme yahut bilgi işlemsel düşünme üst başlıkları altında, kodlama sırf bir alt başlıktır. Biz özel okullar, popülerlikten uzak, çocuklar için manalı bir gelişme sağlayacak biçimde hareket etmeliyiz. Bana nazaran eğitimde imtihan başarısı sonuncu maksat olursa işte o vakit badire başlar. Eğitim-öğretimde maksat, öğrenme sevgisi ve tam öğrenme olmalıdır. Böylelikle muvaffakiyet doğal bir sonuç olacaktır. Öğrenmeyi seven çocuklar hayat uzunluğu öğrenip, kendini geliştirir. Lakin amaç imtihan olunca, öğrenciler soru tipini ezberliyor, bilgiyi ezberliyor, imtihan sistemi değiştiği vakit da tabi tüm bu hazırlık boşa gitmiş oluyor. Meğer tam öğrenmiş, bilgiyi yorumlayacak seviyeye gelmiş öğrenci, dünyanın neresinde hangi imtihan tipi ile karşılaşırlarsa karşılaşsın sorun yaşamayacaktır.
GENÇ ANNELER BİZİ ZORLUYOR
Maalesef bu son periyotta, ailelerin kavramları birbirine karıştırdığını görüyoruz. Örneğin okul seçiminde “yalnızca memnun olsun” üzere bir kriter oluştu. Elbette tüm çocuklar okullarında memnun olmalı lakin memnunluk bir his durumudur, değişkendir ve asıl yanlışlık ailelerin mutluluğun şartının, çocuğu sorumluluklardan uzak tutmak olduğunu sanmalarıdır. Bu niyet, zincirleme bir yanlış serisinin başlangıcıdır. Zira memnunluk, asıl olarak kendini gerçekleştirme, keşfetme, potansiyelini kullanma üzere süreçleri yanlışsız yaşamak ile ilgilidir. Konutta, okulda memnun olsun diye tüm sorumluluklardan uzak tutulan öğrenciler düşünme, hayat marifetlerini geliştiremez ve ortaokul, lise çağına geldiklerinde aileler yanlış yaptıklarını çok geç fark ederler. Bu noktada kavramların yanlış kullanıldığını düşünüyoruz. Örneğin ödev yapmasın, memnun olsun deniliyor. Halbuki, bildiği şeyi severek uygulayan çocuk da memnundur.
EMELİMİZ VELİYİ MUTLU ETMEK DEĞİL
Ebeveynler getirdiği tekliflerle bazen çocuklarına ziyan veriyor. Çok korumacılık, çocuğun her istediğinin yapılması yanlışsız değil. Yaş kümesine nazaran sorumluluk şuuru kazanması ve ailesiyle verimli vakit geçirmeli. Çocukların kendini gerçekleştirmesi için sebep olması gerekiyor. Biz çocukları çok şımartıp, dozunu kaçırıyoruz. Her sıkıntıda ortaya kendimizi atıyoruz. Çocuğa sıkıntısını anlatmasına fırsat vermiyoruz. Veliyi şad etmek değil, öğrencilerimiz için doğruları birlikte uygulamak istiyoruz. Eğitimde okul ve ailenin vazife, sorumluluk ve tabir yerindeyse yetkilerini gerçek uygulamak konusunda kararlı davranıyoruz.
KİMDİR?
Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Kısmı mezunu olan Zafer Eraslan, 2004’ten bu yana İzmir Özel Çakabey Okulları kurucu temsilciliği vazifesini yapıyor. Türkiye Özel Okullar Birliği Ege Bölge Temsilcisi olan Eraslan, İzmir Ticaret Odası’nda 2009’da Eğitim Kümesi Meslek Komitesi ve Meclis üyeliği yaptı. Çeşitli sivil toplum kuruluşlarında idare konseyi ve müşavere konseyi üyesi oldu. “Eğitim dalında yer almanın sorumluluğu, okul duvarlarını aşmalıdır.” niyeti ile Türkiye’nin zenginliklerini, ulusal ve milletlerarası platformda tanıtmak emeliyle 2007’de toplumsal sorumluluk projesi olarak Çakabey Kültür Yayınlarını kurdu. 5 kitap ve stant ile Kültür ve Turizm Bakanlığından “Takdir Belgesi”, Dışişleri Bakanlığından “Teşekkür Belgesi” ile ödüllendirildi. Fotoğraf sanatıyla ilgilenen Eraslan’ın “Çakabey Kültür Yayınları” kapsamında stantları ve 2015 yılında yayınlanan “An ve Mana isminde şahsî fotoğraf kitabı bulunuyor. Eraslan evli ve iki çocuk babası.
