Harvard Business Review tarafından yayımlanan raporda ilginç detaylar var.
Ruh sağlıkları sebebiyle işlerinden ayrıldıklarını söyleyen katılımcıların yüzde 20’sine karşın 1946 ve 1964 yılları arasında doğan bireylerden yüzde 10’undan azı bu sebeple işi bıraktığını söyledi.
Raporun yazarları, bu farklılığın, sağlık sorunlarındaki “farkındalıkta nesiller arası bir kayma” olduğunu gösterdiğini yazdı.
Genç kuşakların zihinsel sağlığın bozulmasına yol açması şaşırtıcı değil. Mart ayında yayınlanan Wall Street Journal makalesinde, Y kuşağının “terapi jenarasyonu” olarak adlandırıldığını, tedavi konusunda da önceki jenerasyona nazaran az çekinceye sahip olma olasılığının olduğuna dikkat çekti.
Penn State University’deki Ruh Sağlığı Merkezi’nden 2017’de yayınlanan bir raporda, 147 yüksekokul ve üniversitedeki verilere dayanarak, zihinsel sağlık yardımı isteyen öğrenci sayısının 2011’den 2016 yılına kadar beş katına çıktığı tespit edildi.
Artık çalışanların yüzde 85’i giderek artan bir şekilde şirketlerinden ruh sağlığına öncelik vermelerini istiyor.
Araştırmaya göre zihinsel sağlık koşullarının çalışan verimliliğinde 16,8 milyar dolarlık bir zarara yol açtığı gerçeği olmasına rağmen şirketlerin hala bu kusuru ortadan kaldırmak için yeterince çaba sarf etmediği ve bazı işçilerde özdeşleşme eksikliğine neden olduğu ortaya koyuldu.
Elbette, bazen çalışanlar kuruluşlarında sunulan farklı kaynaklardan habersiz ya da faydalanmayı seçtikleri takdirde cezalandırılmaktan korkuyor.
Çalışma 1500 ABD’li yetişkinden alınan cevaplara dayandırıldı.
