“Bazen sen ne söylersen, ne kadar söylersen söyle karşındakinin anlamak istediği kadar kalıyor sözlerin… Söz söz olalı böyle eziyet görmemiş oluyor… Halbuki biraz anlayıp dinlemeye çalışılsa, biraz incelik gösterilse incinmeyecek insanın yüreği… Ama bu durumda sabırla dirençle aynı sözü bir kere daha tekrarlamak ve söze devam etmek gerekliliği oluşuyor… O zaman son söz şöyle… Biz Hilal ile set içinde ve set dışında iyi anlaşan iki iyi arkadaşız… hepsi bu…”
