İbrahim Çolak’ın Uğur Yapıcı ile yaptığı sohbetten önemli kısımlar şu şekilde:
İbrahim, karantina döneminde neler yaptın? Çalışmaların nasıl gidiyor? Bir sakatlığın vardı bildiğimiz kadarıyla…
Bir sakatlık problemim vardı. Evde çalışmalarımı sürdürüyorum. Esneklik konusunda biraz problemlerim var ama 1-2 aya daha iyi olacak.
Dünya şampiyonasındaki altın madalyanı çantanda saklıyormuşsun. Çok mu değerli?
Kitlenmesini tozlanmasını solmasını istemiyorum. Normalde bütün madalyalarımı asarım ama buna ayrı bir özen gösteriyorum. Seremoni sonrası bize bir madalya çantası verdiler. Onun içinde saklıyorum. İnşallah sonraki madalyamız olimpiyatta olur.
Olimpiyatın ertelenmesi sporcuları nasıl etkiledi?
Biraz moral motivasyon açısından düşüş olmuş olabilir. Çünkü herkesin planları var. Benim de vardı. Ama başarılı bazı sporcularımızın sakatlık durumları vardı. Eksiği olan sporcular da vardı. Olimpiyatlara kadar bu eksiklikleri tamamlayıp üzerine koyacaklardır. Bence ertelenmesi iyi oldu. Ben 4-5 ay ertelenir diye düşünüyordum ama 1 yıl ertelenmesini beklemiyordum. Virüsten ne zaman kurtulacağımızı bilmiyoruz. Biz aynı inançla hedeflerimiz için devam edeceğiz.
Fiziksel açıdan zor bir spor yapıyorsun. Senin bu konuda görüşün nedir? 2024’te neler olur?
2024’te ben 28 yaşında olacağım. Hedefim orada da madalya kazanmak. Fiziksel açıdan zorlu bir spor yapıyorum. 2024’te tecrübe kazanmış olacağım. Bu tecrübeler çok önemli. Yaşım da çok yaşlı olmayacak. O zaman da genç olmayacağım ama gençliğimden kalan bir enerjim olacaktır. Ondan sonra biraz daha zor olabilir. Hala fiziksel açıdan iyi olursam belki 2028 olimpiyatları hedefim olabilir ama belki.
“Bireysel değil, takım odaklı düşünüyoruz”
Kazanılan başarılar bireysel değil. Ben tek başıma bu noktaya gelmedim. Hep beraber olduğumuz bir takımımız var. Ben bu madalyayı alamasam ve başka bir arkadaşım alsaydı yine çok sevinirdim. Başka arkadaşımız madalya kazanınca sevinmemiz istemsiz oluyor. Başarılarımız bireysel değil, biz orada Türkiye’yi temsil ediyoruz. Bu yüzden bencil davranmak yanlış olur. Biz bir ekibiz, ekip olmasa bireysel olarak bu noktalara gelinmezdi. Federasyon başkanımıza da bize desteklerinden ötürü teşekkür ediyorum.
The Çolak 2 yolda sanırım…
Kendime özel hareket yapmak güzel bir his. The Çolak 2 için bir süre çalıştık ama sonra salgın dönemi başladı. Yine çalışmaya devam ediyoruz. Bakalım…
Başarılarında ailenin payı var mı?
Beni cimnastiğe teşvik eden babam ve amcamdı. Babam 2000 yılında atletizme başlamış. Çevresindeki herkesi spora yönlendiren bir babam var. Amcamın da cinastikçi olması da beni bu spora teşvik etti. Evde biriyle amutta durma ellerinin üzerinde yürüme bir çocuğu bu spora yönlendiriyor. Sporcu bir aileye sahip olduğum için şanslıyım.
Cimnastikte iyi bir jenerasyon var. Bu takımı nasıl yorumluyorsun?
Bireysel olarak başarılı sporcularız. Hepimizin aynı döneme denk gelmesi farklı hedeflere yönelmemizi de sağlıyor. Takım hedefleri. Gittiğimiz çoğu yarışmada bireyseli düşünmeyip takım olarak madalya almak istiyoruz. Takım olarak başiarı daha zor. Önce takımı düşünüyoruz sonra bireysel. Bütün stratejiler ona göre yapılıyor. Bu jenerasyonun denk gelmesi şans oldu. Biz de iyi şekilde kullanmaya çalışıyoruz. Tarihte ilkler başarmaya çalışıyoruz. 2018’de avrupa şampiyonasında takım finali yaptık. Daha sonra Akdeniz oyunlarında güzel bir takımla gittik ve ikinci olduk. Tarihte ilk kez. Yavaş yavaş hedeflere ulaşıyoruz. Böyle jenerasyonlar 5-10 yılda 1 geliyor. Artık dünya cimnastiği bizi tanıyor. Bu da takım hedeflerimiz için güzel bir avantaj.
Cimnastikte sağlamız, voleybolda, basketbolda ve futbolda da iyiyiz.
Türkiye her alanda her branşta kendisini göstermeye başladı. Bir Türk sporcunun isteyip de yapamayacağı şey yok. Sadece buna inanmamız gerekiyor. Biz sporcular olarak buna inandığımızı düşünüyorum.
Sizin başarılarınızdan sonra cimnastiğin hak ettiği değeri gördüğünü düşünüyor musun?
Önceki döneme göre çok iyi durumda. Türkiye’de birçok aile cimnastiği biliyor ve çocuklarını yönlendirmek istiyor. Medya konusunda da dünya şampiyonasının üzerinden çok zaman geçmesine rağmen hala cimnastik popülerliğini koruyor. Okulların eğitim sistemlerine de girmiş durumda cimnastik. Diğer branşlarda da çok başarılı sporcular var. Olması gereken de bu. Çok mutluyuz bu durumda ötürü.
Bize de ilgi çoğaldı. Davetler geliyor. Ben çok konuşkan biri değilim ama o kadar çok konuştum ki… Hayır deme lüksümüz yok bu davetlere. Çoğu davete katıldım. Katılamadıklarım da antrenman programı sebebiyledir. Bizim bu ilgiye ihtiyacımız var Türkiye’de sporun büyümesi için.
Yeğenlerinin cimnastiğe ilgisi nasıl?
İkisi de cimnastiğe gidiyor. Büyük olan 4-5 yıldır gidiyor. Babası onu o kadar çalıştırıyor ki… Bir çocuğa antrenman yaptırmak zor. Zorlarsanız ağlayabilir, istemeyebilir. Ama çalışıyor ve bu işe de yarıyor. Eniştem de bu konuda çok üstüne düşüyor. Her gün antrenman yapıyorlar. Virüsten önce akşam eve geldiğinde yorgun olmasına rağmen antrenman yapıyorlar. Bana videolarını gönderiyor. Yeğenim de bana kaslarını gösteriyor. Ona hep söylüyorum ‘Şu anda çok üzülüyorsun antrenman yaptığın için ama ileride bunların çok faydasını göreceksin’ diye. Bana soruyor ‘Dayı şampiyon olmak zor mu?’, ‘Zor ama şampiyon olduktan sonrası daha zor’ diye cevap veriyorum. İnşallah ileride çok başarılı olur.
Sporun yanı sıra beden eğitimi öğretmenliği de yapıyorsun. Nasıl yürüyor bu tempo?
Antrenmanlarımdan ve yarışmalarımdan ötürü genelde izinli olarak gözüküyoruz. 2-3 gün öğretmenliğin tadına baktım. Aktif sporcu olmasam bu görevi yaparım. Öğrencilerle aramda çok iyi bir ilişki var. Yarışmaya gittiğimde ‘Öğretmenim gitmeyimn, okulun en popüler hocası sizsiniz’ diyorlar. Yoğun antrenmanlarımızdan ötürü görevli veya izinli olarak devam ediyoruz. Yine de eğitimci olmak keyifli bir şey.
Hayatında cimnastik olmasaydı ne yapardın?
Bu soruyu hiç düşünmedim. Motorsporlarıyla ilgilenmek isterdim. İzlemek keyifli oluyor. Ralli şoförü olmak isterdim. Deneyimim olmadı. Motorsiklet deneyimim oldu biraz kuzenimden ötürü. Denedim keyifli ama araba daha güvenli geliyor. Bi ralli arabasına binip yavaş yavaş da olsa denemek isterdim. El frenini çekip dönmek güzel olurdu. Biraz daha aksiyon branşlarını seviyorum.
Ekşi sözlük yorumları
“Çok daha iyi yerlere gelmesini umduğum sınıf arkadaşım. Görebileceğiniz en iyi ve mütevazı insan. Daha iyi yerlere gelsin inşallah.” 2015 yılında yazılmış. Bu yorumlara bakıyor musun hiç?
Hiç bakmadım ama bu yayından sonra bakarım. Böyle şeyler duymak çok güzel. Özellikle arkadaşlarımda böyle izlenim bırakabilmek gurur verici. Kimseyle kavgalı olmadım.
“Anne ve babamın eğitimi paha biçilemez”
Ailemi de bu başarıda es geçmek olmaz. Annem ve babam ilkokul mezunu. Çok iyi kalpli insanlar. Bana insanlığı çok iyi öğrettiler. Her istediğim şeyi almadılar. Ben bunların faydasını çok gördüm. Bu noktaya gelmekte en önemli etken ailem. Okul ve cimnastik onların eğitimini destekledi. Onlara her fırsatta teşekkür ediyorum beni bu şekilde büyüttükleri için.
“Şu anda dünya salgını takip ediyor”
Başarıların daha çok gündemde kalmasını isterdik. Dünyada veya Türkiye’de farklı olaylar çıkınca ister istemez bu konular geri plana gidiyor. Şu anda dünyada salgın konuşuluyor. Zaten bütün sportif aktiviteler ertelendi. Bu yüzden tekrar tekrar bu başarı gösterilemiyor. Dünya şampiyonasından sonra ilgi çok fazla olmuştu. Annemler ‘Ne zaman televizyonu açsak sen varsın’ diyordu. O zaman çok güzeldi. Şu anda spor durdu. Herkesin merak ettiği virüsün durumu. Ne zaman normale döneceğimiz. İster istemez ciddi şeyleri araştırıyorlar. Aslında bu süreç bize ne kadar lüks içinde yaşadığımızı gösterdi. Monoton dediğimiz hayatımız ne kadar hareketliymiş onu gördük. Süreç normale döndüğünde spor branşları da gündeme gelecektir. Olimpiyat öncesi de yeniden sporcular olarak gündeme geleceğiz diye düşünüyorum.