Banu YELKOVAN – Milli takım arasına en formda giren takımlardan biriydi Rıza Çalımbay’ın Sivas’ı. Son maçında Göztepe’ye deplasmanda 5 gol atmış, ligin ikinci yarısında sadece Alanya’ya kaybetmiş, son 8 maçta mağlubiyet yüzü görmemiş, son iki maçtan 6 puanla ayrılmış bir takım olmanın morali ve ev sahibi olmanın avantajıyla çıktılar Trabzonspor karşısına. Ligin ilk yarısında Avrupa’yla ligi bir arada götüremeyen ve seri puan kayıpları yaşayan kırmızı beyazlılar, ilerleyen haftalarda diri, takım halinde savunma yapmayı bilen ve hareketli ileri üçlüsü ile fark yaratan bir takıma dönüştü. Yatabare’nin sürüklediği, devre arasında kadroya katıldıktan sonra üç gol atan Boyd ve Gradel’le fark yaratan, ligin tehlikeli deplasmanlarından biri oldular.
ÜÇ KiLiT iSiM
Abdullah Avcı takımın başına geçtikten sonra bir anda şampiyonluğun gizli adaylarından birine dönüşen Trabzonzonspor ise ligin zirvesiyle olan yakın takibini devam ettirebilmek için bu maçı kazanmak zorundaydı. Deplasmanda 12 maçtır yenilmeseler de son dönemde kazanmakta zorlandıklarını ve kazandıkları zaman da kaleci uğurcan’ın performansıyla ön plana çıktıklarını gözlemliyorduk. Bordo mavililer açısından bu maçın kilit isimlerinin Nwakaeme, Abdülkadir ve Ahmet olmasını bekliyorduk.
EKSiKLER ZORLADI
İlk yarının son 15 dakikasında oyun dengelense de maçın ilk bölümünde bastıran taraf Sivasspor, adapte olmaya çalışan taraf Trabzonspor gibiydi, İki takım adına da tehlikeler vardı ama ilk 45’ten gol sesi çıkmadı. İkinci yarıda da durum değişmedi. Ev sahibi Sivasspor Anthony Nwakaeme’yi ikili markajla kitlediği için bordo mavililerde gol arayışında Ekuban daha ön plana çıktı ama Ganalı oyuncu da yakaladığı pozisyonları gole çeviremedi. djaniny’nin cezası, Afobe’nin sakatlığı yüzünden eksik olduğu maçta Trabzon’un gol yollarında sıkıntı yaşaması belki de doğaldı. Mücadele dozu yüksek, pozisyonu az, atanın kazanacağı izlenimi veren bir maç oldu baştan sona. Kimse atamayınca kimse kazanamadı.