Dünya yazarı Alaattin Aktaş, “Devletin Hazinesi için için yanıyor” isimli bir yazı kaleme aldı. Aktaş “Haziran sonu prestijiyle iç borç stokunun yüzde 26’sı döviz cinsinden. Merkezi idarenin iç ve dış toplam borcunda döviz cinsinden olanların hissesi da yüzde 58’i buldu” dedi.
Aktaş eski bir arkadaşına dayandırdığı kelamları köşesinde şöyle yazdı:
“Arkadaşım eski Hazineci idi; birebir vakitte bilgisi ve hususlara yaklaşımı da biliyorum tam bir hazine üzereydi:
‘Ekonomisi olağan olan hiçbir devlet, vatandaşından vergi alırken yahut gelir toplarken, kendi egemenliğinde olmayan bir para cinsinden süreç yapmayı kabul etmez. Bir devlet kalpazan olamayacağına nazaran, diğer ülkenin parasını basamaz. Yalnızca kendi ulusal parasını basma yetkisi olduğunu bilir. O vakit yabancı parayla borçlanmak kamuya ekstra yük getirmeye aday çok riskli bir uygulamadır’
‘Merkez Bankası da, Hazine de alacakları tedbirlerle iktisadın dolarizasyonunu bir nebze olsun azaltmaya çalışacakları yerde tam aykırısını yapıyor
Varlık barışıyla dışarıdan döviz getirenler yahut öbür nedenlerle elinde altın ya da döviz bulunduranlar yüksek faiz ödenerek ödüllendiriliyor. Bir yatırımcı elindeki euroyu lokal bankaya yatırsa yıllık yüzde 1 civarında faiz geliri elde edebiliyor. Birebir parayı Avrupa’da bir bankaya yatırsa ya da orada kamu tahvili alsa, faiz getirisi negatif. Yani ihalede örneğin 103 euro veriyor ve vade bitiminde 100 euro almayı kabul ediyor. Bizimle olan farka bakar mısın, değil getiri elde etmek, para kaybediyor.’
Türk Hazinesinin euro borçlanmaya yıllık yüzde 3’ten fazla faiz verdiğini belirten arkadaşım, ‘Peki geri ödeme vakti gelince Hazine nereden euro bulacak’ diye sordu ve karşılığını da kendisi verdi:
‘Türkiye’nin bu borcu rahat rahat karşılayacak döviz geliri var mı, yok! Banknot matbaamız döviz basabilir mi, olağan ki hayır! Şu durumda yapılacak muhakkak, dövizle borçlanmak.’
