Bir müddettir geçimsizlik yaşayan çiftin boşanma davasının temyiz müracaatını pahalandıran Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, eşin daima olarak akşamları iş çıkışından sonra annesinin konutuna gitmesini boşanma nedeni saydı.
Geçimsizlik yaşayan çift Aile Mahkemesi’ne müracaat ederek karşılıklı boşanma davası açtı. Aile Mahkemesi; erkeği ağır, bayanı hafif kusurlu kabul ederek her iki tarafın davasının kabulü ile boşanmalarına karar verdi. Davacı-karşı davalı erkek istinaf kanun yoluna başvurdu.
Bölge Adliye Mahkemesi, iki tarafı da eşit kusurlu saydı. Erkeğin, ‘sürekli akşamları iş çıkışından sonra annesinin konutuna giderek bu durumu alışkanlık haline getirmek, konutun gereksinimlerini gidermeyerek birlik misyonlarını yerine getirmemek ve meskeni terk etmek’ hareketleri kusur sayıldı.
Bayanın ise birinci derece mahkemesince kusur olarak kendisine yüklenen ve istinaf müracaatında bulunmadığından kendisi bakımından katılaşan ‘evin anahtarlarını değiştirmek, eşinin eşyalarını toplayarak çöpe atmak’ formundaki davranışları kusur sayıldı. Kararı iki taraf avukatı da temyiz edince devreye Yargıtay 2. Hukuk Dairesi girdi.
Erkek kusurlu
Kocanın her akşam iş çıkışı annesini ziyarete gitmesinin boşanma nedeni sayıldığı Yargıtay kararında, “Mahkemece belirlenen ve gerçekleşen öbür kusurlu davranışlara nazaran erkeğin boşanmaya sebebiyet veren olaylarda bayana göre daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu konu gözetilmeden yanılgılı kıymetlendirme sonucu tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü hakikat olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
Boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-karşı davalı erkek daha fazla kusurlu olduğundan, boşanma yüzünden mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen davalı-karşı davacı bayan faydasına Türk Uygar Kanunu’nun 174/1. hususu yeterince uygun ölçüde maddi tazminat takdir edilmesi gerekir.
Bayanın bu isteğinin kusurlu kusur belirlemesine bağlı olarak reddi hakikat görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir” denildi.
