Türkiye’de 400 bin ile 1 milyon ortası Alzheimer hastası bulunduğunu belirten Medipol Üniversitesi Pendik Hastanesi Nöroloji Kısmından Uzm. Dr. Cevdet Bilge “2050 yılında Türkiye’nin dünyada en fazla Alzheimer hastasına sahip 4’üncü ülke olacağı düşünülüyor. Alzheimer’da risk faktörleri yaş, cinsiyet, genetik, geçirilen hastalıklar, eğitim ve depresyondur. Bilhassa yalnız yaşamanın ve toplumsal geri çekilmenin zorunda kalındığı Kovid periyodunda Alzheimer demansının hem gelişme ihtimali artmakta hem de tespitlerde geç kalındığı için tedaviler de aksamaktadır” dedi.
Uzm. Dr. Bilge, 21 Eylül Dünya Alzheimer Günü kapsamında değerli açıklamalarda bulundu. Alzheimer’ın, demansın yani bunamanın geri dönüşü olmayan ilerleyici kronik bir hastalık olduğunu belirten Bilge “Hastalık nöron ismi verilen beyin hücrelerini, bilhassa bellekle ilgili ana alanları daha fazla etkileyerek belirtilerin oluşmasına sebep olur. Nöronlar ortası bağlantı ve nöronların bozulması ile hastalık ilerler. Alzheimer hastalığı yaşla bağlantılı bir hastalıktır ve çoğunlukla yaşlılık hastalığıdır. Ömür şartlarının değişmesi ve tıbbın kronik hastalıkları çözmedeki başarısı ile hasta sayısı da bu duruma paralel olarak gün geçtikçe artıyor. Dünya genelinde 40 milyona yakın Alzheimer hastası olduğunu bilinirken, 2050 yılında bu sayının 115 milyona ulaşacağı varsayım edilmektedir. Türkiye’de ise hala 400 bin ile 1 milyon ortası hasta bulunduğuna ilişkin bir varsayım yürütülürken, 2050 yılında Türkiye’nin dünyada en fazla Alzheimer hastasına sahip 4. ülke olacağı düşünülmektedir” diye konuştu.
Covid-19 yalnızlığı hastalığın riskini artırıyor
Alzheimer hastalığında 6 değerli risk faktörü bulunduğuna değinen Bilge, şöyle devam etti:
“Birinci risk faktörü yaştır. Alzheimer hastalığı, sıklıkla 65 yaş üstündeki bireylerde ortaya çıkar. Hastalık 65 yaş üstü nüfusun yüzde 5’inde görülürken, her 5 yılda bir hastalık görülme sıklığı 2 kat artar ve 80-85 yaşın üzerine çıkıldığında neredeyse hastaların yarısında görülebilir. Bununla bir arada son yıllarda yapılan araştırmalar hastalığın fark edilmeden 20-30 yıl geride başladığını ve şayet araştırılırsa teşhisin 40 ve 50’li yaşlarda da konulabileceğini gösteriyor. İkinci faktör de cinsiyettir. Bayanların ortalama ömür mühleti erkeklerden daha uzundur bu nedenle bayanlarda daha sık görülmesi beklenen bir sonuçtur. Üçüncü faktör olan depresyon ise demans sürecine geçişi hızlandırır. Bilhassa yalnız yaşamanın ve toplumsal geri çekilmenin zorunda kalındığı Kovid periyodunda Alzheimer demansının hem gelişme ihtimali artmakta hem de tespitlerde geç kalındığı için tedaviler de aksamaktadır. Dördüncü sırada da geçirilen hastalıklar bulunuyor. Kardiyovasküler hastalıklar, hiperlipidemi, diyabet, tiroid hastalıkları Alzheimer hastalığı için birer risk faktörü olarak sayılabilir. Eğitim ise beşinci sırada yer alıyor. Zira düşük eğitim seviyesine sahip şahısların hastalığa yakalanmaya eğilimi fazladır. Eğitim seviyesi yükseldikçe hastalığın görülme sıklığı azalır. Son risk faktörü olarak da kalıtım ve genetiği sayabiliriz. Alzheimer hastalığının yüzde 25’i genetik ve ailevi bir özellik taşır. Hastalığa ilişkin olduğu düşünülen pek çok gen ortaya konmuştur. Çoklukla 65 yaş altı demans tablosu ile müracaatlarda değer taşımaktadır.”
”Hastalık birinci periyotlarında kolay unutkanlıklar olarak başlar”
Bilge, Alzheimer hastalığının semptomlarını ise şu formda kıymetlendirdi:
“Hastalık birinci devirlerinde kolay unutkanlıklar olarak başlar. Anahtarını kaybetme, eşyaların yerlerini karıştırma, isimleri unutma, sık tekrarlar yapma, paranın üstünü almayı unutma, elektrikleri yahut suyu kapatmayı unutma üzere durumlar görülür. İlerleyen devirlerde unutkanlığın derecesi giderek artar. Konutun yolunu, odaların nerede olduğunu karıştırma hatta kaybolma, oğlunu babası yahut kızını annesi zannetme, yemeklere tuz yerine şeker koyma, parasını saklama ve bir daha bulamama, kendi konutunu tanıyamama yahut oburunun konutu olduğunu düşünme, öz bakım hijyen hususlarında bariz eksiklikler bunlara örnektir. Hastalığın öbür kıymetli bir özelliği günlük ömür aktivitelerinin bozulmasıdır. Hastaların birçok günlük işlerini planlayamaz ve tamamlamakta zahmet çeker. Yemek pişirmek, giysi seçmek ya da telefonla konuşmak üzere basamaklı işleri yapmakta zorluk yaşamaya başlarlar. Hasta geçmişte düzgün yaptığı maharetlerini kaybeder. Örgü öremez, çivi çakamaz, yemek yapamaz, enstrüman çalamaz, tuvalete gidemez, banyo yapamaz, yemek yiyemez. İdrar ve gaitasını altına yahut konutun değişik yerlerine yapar.”
”Alzheimer hastalığına karşı aşı geliştirilmesi hedefleniyor”
Kuşku halinde nöroloji uzmanına başvurulması gerektiğinin altını çizen Uzm. Dr. Bilge, “Teşhiste beyin görüntüleme MRI, EEG, birtakım kan tetkikleri (B12 eksikliği, tiroid bezi bozuklukları gibi) birtakım genetik taramalar ve nöropsikiyatrik testler yapılır. Tedavide ise toksik unsurları azaltma ve hudutlar ortası bağlantısı arttırıcı ilaçlar verilebilir. İleri etapta Alzheimer hastalığına karşı aşı geliştirilmesi hedefleniyor. Birebir vakitte hastalara ruhsal takviye sağlanmalı. Bilhassa hasta yakınları ve bakıcıları da içine alacak dayanak programları ve depresyonun fark edilip tedavisi büyük ehemmiyet taşıyor. Antrenman, bulmaca, sudoku, yürüyüş, el işleri de hastalığın seyrini yavaşlatmak için uygulanabilir. Beslenmede ise bilhassa Akdeniz diyeti uygulanmalı, hayvansal yağlardan uzak durulmalı. B vitamini, Omega 3 içeren besinler alınmalı. Unutmamak gerekir ki her yaşlı Alzheimer hastası değildir” tabirlerini kullandı. (DHA)