Sayıştay raporuna nazaran, Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu, hem Cumhurbaşkanı Kararnamesi’ne hem de KPSS kaidesine muhalif bir halde 61 kişiyi memuriyete aldı.
Sayıştay raporunda; Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu’nun, 61 tane işçinin kısmi vakitli uzman olarak işe aldığı, işin tamamlanmasıyla iş akdi son bulması gereken bu işçinin, daha sonra memur olarak istihdam edildiği belirtildi.
Sayıştay raporunda, duruma ait şu bilgilere yer verdi: “Kısmi vakitli uzman çalıştırılması bahsinde temel kriterin, uzman olarak çalıştırılacak kişinin özel bilgi ve uzmanlığına muhtaçlık duyulması olduğuna dikkat çekilmişse de sayısı 61 olan kısmî vakitli uzmanların çabucak hiçbirisinin, ilgili Yönetmelik’in 20’nci hususta öngörülmüş olan koşulları taşımadığı hususu, bir tespit olarak raporumuzda ortaya konulmuştu.
Cumhurbaşkanı Kararnamesi’ne ters
Sayıştay raporunda; ‘kısmi vakitli uzman’ kavramının süreklilik arz eden bir istihdam biçimi olmadığının, gerek 4 sayılı Kararname gerekse de kelam konusu Yönetmelik’te yer alan kararların bütününden anlaşıldığı belirtildi. Sayıştay, kuruma alınan ‘kısmi vakitli uzmanların’ yönetmelik değişikliğiyle ‘idari uzman’ statüsüne atandığını ve bunun Cumhurbaşkanı Kararnamesi’ne ters olduğu tespitini aktardı.
Kırsal alan tarifinde karışıklık
Öte yandan Sayıştay’ın tıpkı raporunda Tarım ve Orman Bakanlığı’nın ziraî açıdan değer taşıyan yanlışsız bir kırsal tarifi olmadığı ve bu nedenle de kırsal kalkınmayı desteklemek için aktarılan kaynakların hakikat kullanılamadığı da açığa çıktı.
Sayıştay raporunda, Tarım ve Orman Bakanlığı’nın kırsal kalkınma programında 20 binden az nüfusu olan yerleri kırsal olarak kabul ettiğini bildirerek, kavramın yalnızca nüfusa nazaran yapılmasının sakıncasını şöyle açıkladı:
“Bakanlığın, ‘31 Aralık 2012 Tarihli Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları’nı referans alarak oluşturduğu ve nüfusu 20 binden az olan belediye ve köyleri içeren listeye dayandırılmıştır. Bahse mevzu bu çalışmada belediye ve köylerden oluşan 36 bin 854 yerleşim ünitesi listelenmiş olup, 20 bin nüfus eşiği kriteri, her bir köy ya da belediye için farklı başka gözetilmektedir ki, kırsal alan kavramından ne anlaşılması gerekeceğine dair tasavvur da tam bu noktada zedelenmektedir. Oysa, kırsal alan kavramı oluşturmaya yönelik eforda, belediye ve köyleri hedefleyen 20 binlik bir nüfus sayısı çok yüksek olup, gerçekçi ve makul bir çerçeve çizilmesini imkânsız kılmaktadır. Gerçekten, belediye ve köy bağlamında bedellendirilen 20 bin nüfus büyüklüğünü kır olarak kabul etmek, ülkenin kır ve kent kavramı ile ilgili gerçeğiyle de mütenasip değildir.”
