Şair, muharrir ve düşünür Sezai Karakoç, hayatını sürdürdüğü İstanbul’da vefat etti. 88 yaşında ortamızdan ayrılan Karakoç, Türk edebiyatının öncü muharrirlerindendi.
Türk edebiyatını acı kaybının akabinde Sezai Karakoç’un Mona Roza şiirinde ismine akrostiş yaptığı platonik aşkı Muazzez Akkaya konuştu.
“BEN SEBEP OLMADIM İNŞALLAH”
Odatv’ye açıklamalarda bulunan Muazzez Akkaya çok üzgün olduğunu belirtti. Akkaya “Hay Allah üzüldüm. Evlenmemiş olmasına üzüldüm açıkçası keşke o kadar bağlı olmasaydı. Yani ben sebep olmadım İnşallah…” sözlerini kullandı.
“ONUN KEYİFLİ OLMASINI İSTERDİM”
“YAKINLIK DUYAMADIM”
Sezai Karakoç’un akrostişler yazdığı o günleri Akkaya şöyle anlattı:
“Mono Roza şiirinden ikinci sınıfa haber dar olmuştum. Birebir sınıfı paylaştığım Altan Öymen’in eşi Aysel Öymen çok hoşlar şiirler yazan biri var demişti. Şiir gecesi olmuştu, o şiiri okumuştu. Valla yakınlık duyamadım. Çalışkan bir arkadaştı. Fakat pek düşünmüyordum tıpkı sınıftan biriyle… Cemal Süreya ile tıpkı sınıftaydık. O da cebime şiirler koyuyordu. Evlendi yuva kurdu.”
MONA ROZA ŞİİRİ
Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller
Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
Mona Roza, bugün bende bir hal var
Yağmur iğri iğri düşer toprağa
Ulur aya karşı kirli çakallar
Açma pencereni perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Roza, ben bir meczubum
Açma pencereni perdeleri çek…
Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
Bende çıkar güneş aydınlığa
Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi
Seni hatırlatıyor her vakit bana
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her yırtıcı çiçekte gurur
Bir mumun gerisinde bekleyen rüzgar
Işıksız ruhumu sallar da durur
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ellerin ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor üzere
Ellerinden aşikâr oluyor bir bayan
Denizin tabanında geziyor üzere
Ellerin ellerin ve parmakların
Vakit ne de çabuk geçiyor Mona
Saat on ikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Vakit ne de çabuk geçiyor Mona
Akşamları gelir incir kuşları
Konar bahçenin incirlerine
Kiminin rengi ak, kimisi sarı
Ahhh! beni vursalar bir kuş yerine
Akşamları gelir incir kuşları
Ki ben Mona Roza bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O temiz bakışlar su kenarında
Ki ben Mona Roza bulurum seni
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
Şimdi dinlemedin benden türküler
Benim aşkım sığmaz o denli her saza
En hoş şarkıyı bir kurşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
Artık inan bana muhacir kızı
Dinle ve kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı
Artık inan bana muhacir kızı
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Meyvelar sabırla olgunlaşırmış
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niye yaşarmış
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Altın bilezikler o kokulu deri
Yanıt versin bu kanlı kuş tüyüne
Bir tüy ki can verir bir gülümsesen
Bir tüy ki kapalı gece ve güne
Altın bilezikler o kokulu cilt
Mona Roza siyah güller, ak güller
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Aaahhh! senin yüzünden kana batacak!
Mona Roza siyah güller, ak güller
Haberler.com – Son Dakika Haberleri