20 yılı Genel Yayın Direktörü olmak üzere 35 yıl aralıksız çalıştığı Hürriyet’in kasım ayında yollarını ayırdığı Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazılarını sürdürüyor. Yazılarını “newsletter” olarak geniş bir kümeye gönderen Özkök, son yazısında, 6 muhalefet önderinin “Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem Mutabakat Metni” imza merasimini hükümete yakın medyanın görmezden geldiğini belirterek, “Birtakım gazeteler o salona müelliflerini bile göndermedi. Kimileri yalnızca muhabirlerini gönderdi. Meğer hepsi davetliydi. Onu da açıkça yazayım. Hükümet açısından güzel bir tablo değil bu” diye yazdı.
Özkök’ün “Tansu’ya Mektuplar” dizisinde “Bu fotoğrafın parolası ve kullanıcı adı” başlıklı yazısı şu formda:
Bu fotoğrafı dün Ankara’da imzalanan “Güçlendirilmiş Parlamenter Sistemi Sunum ve İmza Töreni’nin” başında kendim çektim.
Altı önder merasim için salona giriyordu. Herkesin gözü onların üzerindeydi, bense bu kareye fokuslandım.
Zira son yıllarda hiçbir yerde böylesine ağır bir medya ilgisi görmemiştim.
Bir de, altı partinin yetkilileri belgeyi okuduktan sonra cep telefonuma düşen çok sürpriz bir bildiri vardı.
Yıllardır Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ı destekleyen bir müelliften geliyordu.
Bence birazdan o masada imzalanacak olan evrakın ne olduğunu en âlâ anlatan iki şey bu kare ve o bildiriydi.
Girişteki ekranın üzerinde iki cümle
Evvel fotoğrafın şifresi ile başlayayım.
Salonda internete bağlanmak isteyenler için özel bir WİFİ sistemi kurulmuştu.
Ekranda bu irtibat için verilen bilgi şuydu:
Kullanıcı ismi: GPS
Parola: yarınıntürkiyesi
Yetmişdört yaşındayım…1960 yılından bu yana siyasetle ilgiliyim.
1969 yılından beri oy kullanıyorum.
Türkiye’de birinci kez bu türlü bir platform görüyorum.
Müslümanından en laikine, milliyetçisinden ulusalcısına 6 siyasi parti ve 6 başka görüş bir masanın başındaydı.
1974 yılı ve “O Günler” müziğinden aklımda kalan
Evet geçmişte, 1974 yılında bir CHP-MSP, yani Ecevit-Erbakan koalisyonu olmuştu.
Ne yazık ki yalnızca 10 ay sürmüştü…
Mühlet çok kısaydı, lakin bana nazaran Türkiye tarihinin çok kıymetli iki şeyi gerçekleştirmişti.
Birincisi Kıbrıs Barış Harekatıydı.
İkincisi ise 12 Mart askeri periyodunda hapise giren yahut yurtdışına sürgüne giden insanların hür kalmasını, yurda dönmesini sağlayan aftı.
Her ikisini de işte bu “Müslüman-Laik koalisyonu gerçekleştirmişti.
Bir çok arkadaşım o af sayesinde Türkiye’ye dönebilmişti.
Bu aftan yararlanan çok sayıda insan Türkiye’ye iktisatta, bilimde, siyasette büyük hizmetler verdi.
O koalisyon, otoriter 12 Mart askeri periyodunu bitirdi.
O nedenle Selda Bağcan’ın 1974 yılında çıkan “O Günler” isimli müziği her dinlediğimde bana o affı hatırlatır.
Dünkü tablo işte 48 yıl sonra bana bu umudu tekrar verdi.
Bu toplantı önümüzdeki seçimin iklimini belirledi
Açık söyleyeyim.
Hazırlanan metni çok düzgün ve çok umut verici buldum.
Bana nazaran bu metin, “Türkiye’nin kutuplaşmadan çıkışı için start veren bir flama üzereydi.
O denli ya bu 6 parti biraraya gelmişse, Türkiye de biraraya gelebilirdi.
Varsayımım şu.
Bu altılı masa, önümüzdeki seçimin iklimini de belirleyecek.
Yeniden görüşüme nazaran, bu seçimde nefret söylemi, ötekileştirici stratejiler, negatif algı yaratma teşebbüsleri başarılı olmayacak.
Partili başkanlık sistemi fiilen sona eriyor
Alışılmış ki metin, “partili başkanlık sistemini” bitirecek özelliklere sahip.
Bu sistemin yürümediği konusunda bir çok AKP’li de ikna olmuş durumda.
Sistem şu an bir inatla ayakta duruyor, ancak Erdoğan kazansa dahi, seçim sonrası bu sistemin öteki bir mecraya gideceğine inanıyorum.
Zira o taktirde Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ikinci ve son devri olacak ve bu misyondan Türkiye’yi kutuplaştırmış, bölmüş bir insan olarak ayrılmak istemeyeceğini kestirim ediyorum.
Kaybederse, esasen büyük bir ihtimalle o da Parlamenter sisteme dönüşü destekleyecektir.
Bu fotoğrafın görünmeyen şifresi
Bu fotoğrafın bir de görünmeyen şifresi var.
Salondaki bu büyük ilgi, bu çarpıcı sahne, Türkiye’nin resmi medyasına ne kadar yansıdı?
Ne yazık ki yansımadı.
Hükümete yakın duran medya neredeyse görmezden geldi.
Birtakım gazeteler o salona müelliflerini bile göndermedi. Kimileri yalnızca muhabirlerini gönderdi.
Meğer hepsi davetliydi.
Onu da açıkça yazayım.
Hükümet açısından düzgün bir tablo değil bu.
Bu medya, ne muhalefete ziyan verebilir, ne iktidara bir fayda sağlar.
Ve o an telefonuma gelen ileti
Geliyorum, telefonuma gelen bildiriye.
Dediğim üzere yazan yıllardır Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı destekleyen bir müellif.
Attığı iletisi, ismini vermeden yazmama müsaade verdi.
Motamot şunu yazdı:
“Gayet başarılı, çok liberal-demokrat bir program. Baş karıştırıcı değil.”
Evet motamot bu türlü yazdı.
Son vakitlerde konuştuğum AKP etraflarında de İnsan Haklarına saygılı, özgürlükçü, şeffaf ve demokrat bir Türkiye hasreti açık açık tabir ediliyor.
Adaletin tarafsızlaştırılması talebi birden fazla insanın ortak isteği haline gelmiş durumda.
Eminim bu gelişmeler kaçınılmaz biçimde AKP’yi de etkileyecektir.
Bir ülkede rüzgar bu türlü esmeye, özgürlükçü dalgalar tsunamiye dönüştükçe bu talepler de giderek yayılacaktır.
Ali Babacan’ın imzası bir şifre mi?
Çok değişik, kaligrafiye benzeyen bir imzaydı.
Çok merak ettim.
Ben sormadım lakin Halk TV haber sunucusu Hasret Gürses sormuş ve karşılığını almış ve dünkü Youtube yayınında açıkladı.
Ali Babacan çok küçük yaşta babasının dükkanında çalışmaya başlamış.
O sırada bir çok alış veriş dokümanına o imza atıyormuş.
Bu imzayı ta o yaşta bulmuş ve hala kullanıyormuş.
Hakikaten değişik bir imza ve beşere güya gizi bir şifresi varmış üzere geliyor.
Ardımdaki sırada oturan bayanlar
Salonda birinci sırada oturuyordum.
Yanımda Haber Türk’ten Nihal Bengisu Karaca ile Nagehan Alçı ve Halk TV’den Hasret Gürses oturuyordu.
Ardımdaki sırada ise Eşitlik İçin Bayan Platformu üyesi bayanlar vardı.
Sunum sırasında en büyük coşkuyu onlar gösterdi.
Gerçi bildiride “İstanbul Bayan Sözleşmesi’nin” ismen geçmemesi biraz serzenişe yol açtı lakin bildiride “Uluslararası bayan kontratlarına uygunluk” cümlesi geçtiği için de biraz teselli buldular.
Tekrar de toplantı bittikten sonra imzaların atıldığı kürsüye çıkıp orada “İstanbul Mukavelesine dönülsün” sloganı attılar.
Böylelikle İstanbul Mukavelesi ismi imza salonunda da duyulmuş oldu.
Bu tarihi toplantıdan benim aklımda kalan farklı sahneler bunlardı.