Fehmi Koru*
İktidar cephesinin hazırlayıp iki hukukçu üyesi tarafından kamuoyuyla paylaşılmış yeni seçim yasası teklifi, bekleneceği üzere, muhalif-muvafık herkes tarafından didik didik edilip yorumlanıyor…
Teklifin savunulacak bir istikameti bulunmadığı için olacak, ‘olağan şüpheliler’ bu kere sütre gerisinde kalmayı, daha evvel pek girmedikleri öbür hususlarla meşgul olmayı yeğliyor. Yalnızca bir-iki istekli, onlar da ne dediklerini kendilerinin de anlamadıklarını aşikâr ettikleri münasebetlerle, teklife mana kazandırmaya çalışıyorlar.
Muhalif kesim, partilileri ve eli kalem tutanlarıyla, yasa teklifini lime lime etmeyi başardı. Tekrar de bir sorun var: Daha çok muhalif kanallarda kendilerine yer verildiği için, onların yorumları temel işitmesi gereken bölümlere pek ulaşmadı, ulaşmıyor.
İkiye bölünmüş günümüz medya sistemi sonucu bir durum bu.
[‘‘İkiye bölünmüş’’ derken iki eşit modülden kelam etmiyorum; medyanın %90’a varan kısmı muhalif olmayan gazeteler ve TV kanallarından oluşuyor. İktidara yakın medya yöneticilerinin elinde kimlerin kanala çıkartılmayacağına, kimlere köşe verilemeyeceğine dair listeler var. Nedense muhalif kanallar ile muhalif gazetelerde de birebir listelere prestij edildiği hissini alıyorum.]
Her bahiste her baştan ses çıktığı için ‘medya kirliliği’nden kelam edilebilirken, kamuoyuyla paylaşılması sonrasında ‘yeni seçim yasası’nın iktidarı destekleyen yazılı ve kelamlı medyada gördüğü -veya göremediği- ilgi göz açıcı.
Böylelikle en yeterli onların görebileceği bir istikamet dikkatlerden kaçıyor.
‘‘En güzel iktidara dayanak veren yorumcuların görebileceği yön’’ kapalı kalmamalı.
Kapalıyı açığa çıkartıyorum
Yeni yasa teklifini iktidar cephesi ismine hazırlayan ‘siyaset mühendisleri’ muhalif cephenin ürettiği ittifakı parçalamayı hedeflemişler. Bu açık. Muhalif partilerin birtakımı için o gün bugündür ‘küçük partiler’ sıfatının kullanılması bununla kast edilen partileri rahatsız etmişe benziyor.
Rahatsız olmaları doğal. Kim ‘küçük’ sıfatıyla anılmayı hazmeder?
Onlar da ‘küçük’ olmadıklarını göstermeye hazırlandıkları izlenimini vermeye çalışıyorlar.
Meydan okuyorlar.
Muhalif partilerden yükselen seslere kulak verdiğimde kendilerine kurulan tuzağı güzel göremediklerini fark ediyorum.
CHP ile onların birlikteliğinin sona erdirilmesi her an gündeme gelebilir üzere bir hava var.
Evet, yasa teklifi işte en fazla bunun gerçekleşmesini bekliyor. CHP’nin Kemal Kılıçdaroğlu’nun telaffuzuna yansıyan yenileşme arayışı, CHP’li bilinenlerin daima uzak durdukları kısımlarla barışma –Kılıçdaroğlu buna ‘helalleşme’ diyor- gayretleri ister istemez CHP’yi dönüştürüyor. Laf olsun diye bir barışma niyeti değil Kılıçdaroğlu’nun amaçladığı; birbirine en hafif tabiriyle ‘küs’, hatta düpedüz ‘düşman’ gözüyle bakabilen beşerler ve onların içinde yer aldıkları toplum kesitlerini yaklaştırmaya yarıyor o efor.
Yasa teklifi işte temel duvarları yıkmaya yarayacak o çabayı yok etme girişimi…
Vaktiyle AK Parti içinde yer almış, başbakanlık, başbakan yardımcılığı, iktisat bakanlığı, dışişleri bakanlığı yapmış bireylerin kurduğu partiler ‘Millet İttifakı’ dışında kendilerine yol ararlar ise, CHP’de yalnız Kılıçdaroğlu’nun başlattığı küs yahut düşman kitleler ile barışma eforu suya düşmekle kalmaz, Kılıçdaroğlu’nun kendisinin liderliği de tartışmalı hale gelir.
İstenen de bu. CHP’nin -CHP’lilere de topluma da yaramayan- fabrika ayarlarına dönmesini zorluyor yeni seçim yasası teklifi.
AK Parti, varlığını kendisinin iktidardaki varlığı için elzem gördüğü klasik CHP’yi vaktiyle kendi içerisinde bulunmuş bireylerin liderliğinden arındırabilirse, çok daha tesirli bir seçim kampanyası yürütebileceğini biliyor. AK Parti’den ayrılanların -tabii Saadet Partisi ve Temel Karamollaoğlu’nun da- CHP ile birebir cephede yer alması CHP’ye yönelik salvoları zayıflatan bir tesire sahip zira.
Teklifle CHP’yi kolay lokma haline dönüştürme hedefleniyor…
Lakin, seçimde her şey yolunda sarfiyat ve siyaset mühendislerinin iktidar cephesine bir devir daha iktidarda kalabilme gayeli yeni seçim yasası niyetine ererse ne ala, ya seçmen kitlesi bütün tersine eforlara kulak asmayıp siyaset arenasını temizlemeye ve farklı bir iktidara baht tanımaya karar verirse ne olacak?
‘Küçük’ sıfatıyla anılan partiler kurulan tuzağa düştüğü için DEVA ve Gelecek partilerinin terk ettiği, Saadet Partisi’nin uzak durduğu, CHP ve ÂLÂ Parti’nin birlikteliğiyle varlığını sürdüren ‘Millet İttifakı’ TBMM’de çoğunluğu elde eder ve cumhurbaşkanını da kendilerinin belirlediği aday kazanırsa?
O vakit AK Parti’nin hali ne olur?
[MHP baraja takılsa bile bu gelişmeden fazla etkilenmez; DÜZGÜN Parti’nin yeni iktidardaki varlığına MHP’liler kendilerini kolaylıkla ısındırırlar.]
Israrla karşılığını aradığım soru şu: İktidarını kaybetmiş, önderi cumhurbaşkanı olamamış AK Parti’nin hali CHP-İYİ Parti koalisyon iştirakinde birçok olur?
Ben asıl tuzağa düşürülenin AK Parti olduğunu düşünüyorum.
[Bazıları teklifin ittifak içerisindeki büyük partiyi kayıran istikametine takılıp MHP’nin bundan rahatsızlık duyması gerektiği görüşünü seslendiriyorlar. Ben ise teklifin AK Parti’nin güzeline gidecek formda MHP tarafından hazırlandığı kanaatindeyim.]
Şimdi kimsenin fark etmediği yasa teklifinin bu istikameti işte.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.