HaberTürk gazetesi müellifi Nihal Bengisu Karaca, “Bu ülkenin siyasi kompozisyonunda muhafazakârlar ve dindarlar %45-50 üzere bir yekun oluşturuyor. Muhafazakar ve dindar kısma -mış üzere yaparak değil samimi bir telden seslenmeden %50+1’e ulaşma imkanınız yok. Nokta.” Kanısını lisana getirdi.
Karaca yazısında, “Birkaç muhafazakâr siyasetçi ittifaka gelebilir fakat daima özür dileyen bir konumda, hela kapısının yanına attığımız sandalyede otursunlar, bu kadarını lutfettiğimize şükretsinler başı yaşayan kitleler ittifak ismine ahkam katıca bu tarafa bakıp kuşkuyla karşışık heves duyanlar daha birinci düzlükte bir inandırıcılık sorunu olduğunu görüyorlar. Kenardaki kararsız %25’in muhafazakar 510’u da, kalan kısmı da yerinden kıpırdamıyor. Zira aptal değiller, yeterli makus bir samimiyet dedektörleri var.” değerlendirmesini yaptı.
Karaca şu sözleri kullandı:
“Helalleşme denilirken, birlikte yöneteceğiz denilirken, bir yanda Elmalılı Hamdi Yazır paneli yapılırken öbür yanda CHP’li Ankara milletvekili Yıldırım Kaya’nın Çanakkale şehitlerini anma günü düzenleyen bir okulda Kuran okunmasını meclise şikayet etmesinin ne manaya geldiğini görüyorlar. Hayır, kimse Millet İttifakı’ndan dindarlık falan beklemiyor. Fakat telaffuz aksiyon tutarlılığı göremezse, uzlaşacağız anlaşacağız diyen lokomotif partilerin bu cihete daha kendi ortalarında ikna olmadıklarını görürse, ittifak içindeki muhafazakar partilerin ittifak içindeki ‘demokrat’ sağcı parti tarafından bombalatıldığına, taraftarlarınızın 7/24 Gelecek ve Deva partileri başkanlarına sövdüğüne şahit olursa nasıl ciddiye alabilirler bu ittifakı?
Ben altılı masanın Türk siyasi tarihi açısından çok değerli olduğunu düşünen biriyim. O masaya güveniyor, daha doğrusu güvenmek istiyorum. İktidarın siyasetsizleştirdiği siyaset alanı, bir demokrasi bloku olması gereken altılı masanın alanını çok daraltıyor, bunu da görüyorum. Türkiye’nin içine sürüklendiği siyasetsizlik, en çok onların işini zorlaştırıyor. Lakin bu zorluk, başkanların cepheden konuşmak yerine birbirlerine karşı dolaylı cümleler kurmaları, kulağımıza gelen ‘senden kaç bakan benden kaç bürokrat’ hesapları nedeniyle dışarıya bir maharet ve çap sorunu olarak yansıyor ve bunun sonucu, hiç ummadığımız bireylerden latifeyle karşık ‘son defa reis’ cümleleri duymak oluyor.”
