Seks işçiliğinin dünyanın en eski mesleği olduğunu tahminen duymuşsunuzdur. Beşerler neredeyse vaktin başlangıcından beri bunun ticaretini yapıyor. Her toplum ve her periyot, Antik Roma da dahil bunu farklı hallerde yansıtmış. Bulunan eski yazıtlardan da anlaşıldığı üzere Antik Roma bu işi bir üst düzeye çıkarmıştı. Tarihçileri şaşkınlığa uğratan bir kast sistemi ve muazzam bir düzenle yasal olarak bu meskenler açıkça işliyordu. Pekala nasıl mı? Gelin bakalım… 👇
Kaynak: https://www.historyhit.com/the-worlds…
Roma İmparatorluğu’nda seks personelliği yasal, halka açık ve yaygındı.
Örneğin, bir eş, kocası meskene gelmeden evvel bir geneleve gitse üzülmezdi. Antik Romalılara nazaran bu makûs bir şey olarak görülmüyor ve zina sayılmıyordu. Genç bir Romalının birinci alakasını birinci sınıf bir genelev çalışanı ile yaşaması övünülecek bir durumdu.
Erkeklerin bu kesimde çalışması da çok yaygındı ve çoklukla hamamlarda çalışıyorlardı. Roma hamamları bayan erkek olarak ayrılıyordu. Onlar yalnızca erkekler için olan kısımlarda çalışabiliyorlardı.
Gittikçe herkes için karlı bir iş haline geldi.
Bu, Roma iktisadının temel taşlarından biri haline gelmiş çıkarlı bir ticari faaliyetti. Roma devleti yalnızca bu mesleğe sahip olanlardan vergi almakla kalmıyordu. Devlete ilişkin genelevler bile vardı.
Düşük sınıf bir genelev çalışanı bir emekçiden üç kat daha fazla para kazanıyordu. Çalışanların birçok köle yahut yoksul özgür kadınlardı. Fakirler ailelerini geçindirmek için bu işi yapmaya zorlanıyordu.
Bu hizmetten yararlanmanın bedeli ise çalışanın düzeyine nazaran iki ila yirmi eşek ortasında değişiyordu.
Daha güzel karşılaştırılabilmesi için, iki eşek için bir ekmek alınabiliyordu. Yani düşük sınıfta biri ile cinsel alakaya girmek bir ekmekle tıpkı fiyattı. Fakat olaylar genelev çalışanları açısından bu kadar parlak değildi.
Bireysel odalar (veya hücreler) küçük ve loş bir formda aydınlatılırdı. Bayanın ismi ve fiyatları dışarıdaki kapıya yazılırdı.
Bununla birlikte, genelevlerin varlığına ve seks personelliği yaygın olarak kabul görmesine karşın, çalışanların kendileri çoklukla dışlandı. Buna karşı olan tavırlar karmaşıktı ve toplumsal ve kültürel tansiyonlarla doluydu. Çalışanlar toplumsal hiyerarşinin en altında sayılıyordu.
Kölelerden doğan çocuklar otomatik olarak köle sayılıyordu. Antik Roma’ya ilişkin birçok fotoğrafta bu konutlar hakkında ve orada yaşayanların hayatları hakkında çizimler mevcut.
İsmi Lupanarium olarak bilinen genelevler, ağır nüfuslu olan kentlerin muhakkak bölgelerinde olurdu.
Genelevde çalışan bireyler nispeten kolay bir biçimde tanınabilirlerdi. Kendilerine meretrix denirdi ve ekseriyetle çok az kıyafet yahut şeffaf kıyafetler giyerlerdi. Ayırt edilebilmek için bayanları toga isminde klâsik bir kıyafet giyerlerdi. Birçoğu, müşterileri tarafından kendilerine ona ilişkin oluklarını kanıtlayan bir işaret olarak ikram edilen değerli altın takılar takıyordu.
Dans etmesi ve eğlendirmesi için özel şahıslar yetiştiriliyordu.
Bu şahıslar kölelerden seçiliyordu ve kendilerine has şeffaf bir kıyafet giyerdi. Lupanarium’da çalışırlar lakin tam olarak öbürleri ile birebir mesleği icra etmezlerdi. Şiirler müellif, müzikler söyler ve dans ederlerdi. Gelen müşterileri duygusal açıdan telkin etmek ve dinlemek de vazifelerinden bazılarıydı. Onlar üst düzey sayılıyordu ve fiyatları çok yüksekti.
Genelevler çoklukla erotik sanatla süslenirdi.
Kokuşmuş ve kirli olma eğilimindeydiler, fiyatlarını düzelten ve karlarını toplayan erkek yahut bayanlar tarafından yönetiliyorlardı ve hepsi kendi hisselerini alıyorlardı.
Antik Roma’da olağanlaştırılması nedeniyle genelevler, zarurî olarak saklanmak yerine ne kadar yaygın kabul gördüğünü gösteren yazılara da dayanarak açıkça belirli ve ortadaydı.
Roma İmparatorluğu’nda seks personelliği o kadar yaygındı ve bu faaliyetten elde edilen gelir o kadar fazlaydı ki Hristiyanlık geldikten sonra bile durmadı.
Bazı durumlarda, fakirlikten ötürü ebeveynler çocuklarına yahut kocaları eşlerine bu mesleği dayatıyordu. Bir defa işin içine girdiğinizde isminiz sonsuza dek onların listelerinde kalıyor ve kurtulmanız mümkün olmuyordu.
Muhtaç olduklarını bildiklerinden vergiyi alan şahıslar böylece zalimce paralarını sömürüyordu.
Açık bir sözle herkes onları ziyaret etti, fakat herkes onları dışladı.