Geyik Tipleri: Dünyanın Neredeyse Her Kıtasına Yayılmış Geyik Çeşitleri Hakkında Enteresan Bilgiler

Yaşam alanları, biyolojileri, görünümleri, üreme döngüleri ve daha fazlası ile geyik tipleri dünyanın en merak edilen hayvanlarından biridir. Geyik, Avustralya ve Antarktika dışındaki tüm kıtalara mahsustur ve birçok cins, yepyeni habitatlarının ötesinde av hayvanları olarak geniş çapta tanınır. Cervidae ailesini oluşturan 43 geyik çeşidi vardır. Bir geyiğin boynuzlarının büyüme müddeti cinse bağlıdır, lakin çoklukla büyümeleri 150 gün kadar sürer.

Geyikler hakkında en değişik bilgiler şunlardır:

• Yaşayan en iri geyikler ‘Moose’dir.

• En küçük geyikler Pudu geyikleridir.

• Hızlı koşarlar ve atlama kabiliyetleri uygundur.

• Çatal boynuzlara sahip tek hayvan kümesidir.

• Yaşları, boynuzlarındaki kol sayısından anlaşılır.

• Misk geyiğinin ve Çin su geyiğininin boynuzu yoktur.

• Yavrular, doğduktan sonra yarım saatte yürür.

• Erkek yavrular şimdi 1 yaşında anneden ayrılsa da dişi yavrular ayrılmaz ve dişi geyikler kendi yavruları olduktan sonra da annelerini ziyaret eder.

• Sürüler halinde yaşarlar.

Cervidae ailesini oluşturan 43 geyik tipi vardır. Bunlar ortasında en enteresan tiplerden birkaçı şunlar:

Barasingha geyiği, aynı vakitte bataklık geyiği olarak da isimlendirilir ve Hindistan Yarımadası’nın en ünlü geyiklerinden biridir. Hem orta hem de kuzey Hindistan’da parçalanmış popülasyonlar bulabilirsiniz. 

Barasingha’nın kuşağı artık hem Bangladeş’te hem de Pakistan’da tükendi. Bataklık geyiğinin eşsiz taraflarından biri, boynuzlarının üçten fazla dişe sahip olabilmesidir.

Alageyik, etkileyici boynuzları, çarpıcı görünümü olan Avrupa’ya has bir geyik çeşididir. Dünyanın farklı yerlerinde bu cinsin kürk renginde kıymetli farklılıklar olmasına karşın, ismini bedeninin soluk kahverengi renginden alır.

Alageyik ince, orta uzunluk bir geyiktir. Karakteristik işaretlerinden ötürü görünüşte hayli farklıdır. Diğer birçok geyik tipi kadar tıknaz değildir. Bacaklar uzun ve incedir. Baş ince ve dardır ve uzun bir boyun tarafından taşınır.

Domuz geyiği, şu anda Hindistan, Pakistan ve Güneydoğu Asya’da yaşayan Hindistan’a mahsus, tıknaz bir geyik çeşididir. İsmini kısa, bodur görünümünden ve tehdit edildiğinde başı aşağıda olacak halde kalın çalılıklara alışılmadık formda kaçmasından alır.

Domuz Geyiği epey tıknaz bir görünüme sahiptir, kısa bacakları ve kaslı bir bedeni vardır. Domuz Geyiği isminin verilmesine neden olan bu domuz gibisi yapıdır.

Erkek domuz geyiği, dişilere nazaran daha koyu renkli olma eğilimindedir. Erkeklerde üç dişli ve 60 cm uzunluğa ulaşan boynuzlar bulunur.

Bataklık geyiği, Güney Amerika’dan gelen en büyük geyik tipidir. Başlangıçta yağmur ormanlarında tropikal ve subtropikal ortamlarda gelişmelerine karşın, bugün küçük Bataklık Geyiği üniteleri Brezilya, Uruguay, Paraguay, Peru, Bolivya ve Arjantin’deki bataklıklarda ve alçak ırmak havzalarında yaşamaktadır.

Boynun alt kısımları ve alt kısımları daha soluk renklidir. Tüyleri kış aylarında yoğunlaşır. Alt bacaklar çoklukla siyah yahut koyu kahverengi renktedir. Besbelli sağrı işaretleri yoktur. Kuyruk uzun ve gür olup kırmızımsı kahverengi bir renge sahiptir.

Dünyadaki en küçük geyik çeşididir ve olgunlaştığında tipik olarak 13 kilodan daha hafiftir. Pudu geyiği kompakt, yuvarlak bir gövdeye sahiptir ve Kolombiya, Ekvador ve Puru’daki And Dağları’nda yaşar ve bol ölçüde yem bulunan ılıman bir yağmur ormanında deniz düzeyinden yüksekte yaşamayı tercih eder.

Pampa geyiği, Güney Amerika’daki menzilinin ıslak ve çimenli ovalarında yaşar. Bu çeşit, tercih ettiği habitatın kaybı ve çok avlanma nedeniyle tehlike altındadır ve bu geyiği mahallî ekolojisinin hayati bir modülü olarak korumak için tasarlanmış müdafaa eforlarından yararlanmaktadır.

Uzun ince bir gövdeye sahiptir ve epeyce yüksek bacaklıdır. Bu geyiğin kürkü sarımsı kahverengi renktedir ve alt kürkü bilhassa kalın ve ağırdır. Alt kısımlar beyazımsı renktedir.

Ren geyiği ( Rangifer tarandus ), dünya çapında yüksek enlemlerde ve birkaç boylamda bulunan geyik cinsleridir. Serin iklimlerde yaşarlar ve bu çeşidin Caribou olarak bilindiği Kuzey Avrupa, Sibirya ve Kuzey Amerika’nın arktik, arktik altı, tundra, kuzey ve dağ sıralarına özgüdürler.

Ren geyiği sürülerinin boyutu ve davranışı bölgeye nazaran değişir. Taimyr Ren Geyiği Sürüsü olarak bilinen Sibirya tundrası sürüsü, dünyadaki en büyük yırtıcı ren geyiği sürüsüdür ve sayıları 400.000’den 1.000.000 Ren Geyiğine kadar değişmektedir.

Kanada’da Boreal Woodland Caribou olarak bilinen ve boyutları 28.000 ile 385.000 ortasında değişen göçmen bir sürü vardır.

Küçük lakin kendine has bir çeşit olan Karaca, İngiltere anakarasında, bilhassa Güney İngiltere’de ve İskoçya’da bulunur. Ormanlık alanları tercih ederler, fakat çoklukla tarım topraklarını ve açık tarlaları otlatmak için ormanları terk ettikleri gözlemlenebilir.

Karaca küçük bir geyik cinsidir, gövdesi küçük fakat güçlüdür ve kısa bacaklarla desteklenir ve bu ona epeyce tıknaz ve sağlam bir görünüm verir. Avrupa Karacası, Avrupa’ya has en küçük geyik çeşididir. Erkek Karacalara ekseriyetle Bucks, dişilere Does denir.