Evvelden ‘Normal’ Kabul Edilerek Tarihin Tozlu Sayfaları Ortasında Unutulmaya Yüz Tutmuş Vahim Uygulamalar

Pers İmparatorluğu, tarihin en kanlı ve acılı azap yolları ile öne çıkıyor.

Uzun vadeli bir idam biçimi ve acılı bir azap yolu olan ‘Scaphism’, mahkumun bir sandala bağlanarak üzerine çokça bal sürülmesi ve süt dökülmesi ile gerçekleştirilirdi. Sonrasında sandal böceklerin ve sürüngen hayvanların çok bulunduğu bataklık üzere bölgelere gönderilirdi ve mahkum böcekler tarafından yavaş yavaş yenirdi. Çeşitli böcekler tarafından yenmesinin yanı sıra, mahkum kişi susuzluk, güneş, yanma vb. birçok acı ile baş etmek zorunda kalırdı.

Spartalılar, ne vakit yeni bir önder seçilse uydurma bir mazeret ile Spartalı köleleri (Helot) döver, eziyet eder, hatta öldürürdü. Bunun yapılma sebebi ise onlara köle olarak statülerini hatırlatmaktı. Kölelerin yanlış bir davranışı olmasa bile azap görebilir yahut mevt cezasına çarptırılabilirlerdi…

Kartaca, tarihte insan kurban eden en ünlü medeniyetlerden biri olarak biliniyor. Hatta Kartacalılara ilişkin ‘Tophet’ isimli bir mezarlıkta, çok sayıda yakılmış bebek kalıntıları keşfedilmişti…  Araştırmacıların birden fazla, buradaki bebeklerin birçoklarının kurban edildiğine inanıyor. Bu mezarlık bir futbol alanından daha geniş bir alanı kaplıyor. Mezarlıktaki yakılmış bebekler çoğunlukla çömleklerin içinde bulundu.

Vikingler, sahipleri öldükten sonra köleleri infaz ediyordu.  Hatta Norveç, Flakstad’de başı kesilmiş 10 insan kalıntısı arkeologlar tarafından keşfedilmişti. Yapılan araştırmalar sonucunda başı kesilmiş bu vücutların çoklukla balık yüklü beslendiği ve başı kesilmemiş bedenlerinse mandıra ve karadaki hayvanların proteinleri yüklü beslendiği ortaya çıktı. Bu yüzden başı kesilen vücutların sahipleri öldükten sonra infaz edilen köleler olduğu düşünülüyor…

Askeri disiplin ve ceza uygulamalarını geliştirmek için Romalılar ‘her on bireyden birinin cezalandırılması’ sistemini benimsemişlerdi. Ayrıyeten ‘Roma ordusu tarafından sopa ile yapılan bir çeşit vefat cezası infazı’ manasına gelen ‘Fustuarium’ da çok tanınan bir prosedürdü. Bahtsız adam, ölene kadar sopalarla dövülürdü. 

Askerler korkaklık, itaatsizlik, palavradan hastalık, başka askerlerin hayatına kast vb. cürümler işlediğinde bu dehşetli ceza usulleri onlar üzerinde uygulanırdı.

İnsan kurban etmeki Aztekler için hem hayati kıymet taşıyor hem de yaradana bir borç ödeme yolu olarak görülüyordu. Bu Aztek ayinlerinin altında dogmatik inanç yatıyordu. Zira onların inanışına göre rabler, dünyayı ve içindeki tüm canlıları yaratabilmek için kendi canlarını feda etmişlerdi…Bu yüzden de dünya üzerinde hayatın sürebilmesi için, insan kurban edilmesi gerektiğine inanıyorlardı.

Bir çeşit Budist mumyası olan ‘Sokushinbutsu’, Budist rahiplerin çileciliği mevt noktasına kadar gözlemleyerek hayattayken mumyalamaya girmeleri manasına gelir. Kendilerini binlerce güne yayılmış bir meditasyon ritüeli ile mumyalaştırıyorlar. Bu süreçte Nirvana’ya ulaşmak isteyen keşiş, kendini dünyevi zevklerden çekerek yavaş yavaş aç bırakıyor, sonrasında ise büsbütün yemek ve su tüketimini kesiyor.

Ordali (trial by ordeal), eski  toplumlarda birinin hatalı yahut hatasız olduğunu anlamak için kullanılan değişik bir usuldü. Kanıt yetersizliği durumunda sanık olan kişi, tehlikeli durumlara maruz bırakılıyordu. Nasıl mı? Mesela, ateşe atıldığında yanmazsa ya da en azından yaraları güzelleşirse ‘suçsuz’ olduğu kanıtlanmış oluyordu!