Yılbaşını neden 31 Aralık’ta kutladığımızı ya da neden artık yıllar yaşadığımızı hiç merak ettiniz mi? Karşılık, Dünya’nın Güneş etrafındaki yörüngesini anlamamızda yatıyor. Bu içeriğimizde, Dünya’nın Güneş etrafındaki bir tipini tamamlamasının 365 gün sürdüğünü nasıl öğrendiğimizi inceleyeceğiz.
Bir yıl kavramı, vakit anlayışımız ve Dünya’nın Güneş etrafındaki yörüngesinin ölçümü için temeldir.
Bir yıl, Dünya’nın Güneş etrafındaki bir cinsini tamamlaması için geçen müddet olarak tanımlanır. Yörünge dönemi olarak bilinen astronomik olguya dayanır. Bu kavramın anlaşılması astronomi, navigasyon ve tarım üzere çeşitli alanlar için çok değerli olmuştur.
İlk uygarlıklar değişen mevsimlerin ve gökyüzünde yinelenen kalıpların farkındaydı.
Mısırlılar, Mezopotamyalılar ve Mayalar üzere eski uygarlıklar göksel olayları yakından gözlemlemiş ve müşahedelerine dayalı takvimler geliştirmişlerdir. Bu takvimler başlangıçta gök cisimlerinin hareketlerine ve gündönümleri ve ekinokslar üzere tabiat olaylarına dayanıyordu.
Bir yılın neden 365 günden oluştuğunu anlamak için Dünya’nın yörüngesini ve bunun değişen mevsimler üzerindeki tesirini incelememiz gerekir.
Dünya, Güneş’in etrafında eliptik bir yol izler ve Güneş elipsin odaklarından birinde yer alır. Bu, Dünya’nın yılın muhakkak vakitlerinde Güneş’e daha yakın, öteki vakitlerde ise daha uzak olduğu manasına gelir.
Dünya Güneş’in etrafında dönerken, birebir vakitte kendi ekseni üzerinde eğilerek mevsimlerin değişmesine neden olur. Bir yarımküre Güneş’e hakikat eğildiğinde yaz yaşanırken, başka yarımkürede kış yaşanır. Ekinokslar, her iki yarımküre de Güneş’e hakikat ya da Güneş’ten uzağa yanlışsız eğilmediğinde meydana gelir ve eşit gündüz ve gece ile sonuçlanır.
Bir yılın tam uzunluğunu belirlemek birinci astronomlar için kıymetli bir zorluktu.
Gök cisimlerinin hareketine ve mevsimlerin yıllık döngüsüne ait hassas müşahedelere dayanıyorlardı. Yıldızların, gezegenlerin ve Güneş’in pozisyonunu dikkatle takip ederek bir yılın uzunluğunu iddia etmek için prosedürler geliştirdiler.
17. yüzyılda Johannes Kepler, Dünya da dahil olmak üzere gezegenlerin hareketini anlamak için matematiksel bir çerçeve sağlayan üç gezegensel hareket yasasını formüle etti.
Kepler’in kanunları, gezegenlerin Güneş etrafında eliptik yörüngelerde hareket ettiğini ve Güneş’in elipsin odaklarından birinde yer aldığını açıklıyordu. Bu yasalar gökbilimcilerin Dünya da dahil olmak üzere her bir gezegenin dönme dönemini hesaplamalarına imkan sağladı. Kepler maddelerini uygulayarak, Dünya’nın Güneş etrafındaki bir yörüngesini tamamlamasının yaklaşık 365,25 gün sürdüğünü belirlediler.
Teknolojideki ilerlemelerle birlikte, Dünya’nın yörüngesine ait kavrayışımız daha da hassas hale geldi.
Son derece hassas aygıtlarla donatılmış uydular artık Dünya’nın pozisyonunu ve hareketini büyük bir hassasiyetle ölçmemize imkan sağlıyor. Bu ölçümler, Dünya’nın Güneş etrafındaki bir çeşidini tamamlamasının yaklaşık 365,25 gün sürdüğünü dengeli bir halde doğrulamaktadır.
Yüzyıllar süren müşahedeler, bilimsel keşifler ve teknolojideki ilerlemeler sayesinde, Dünya’nın Güneş’in etrafındaki yörüngesinin 365 gün sürdüğünü tespit edildi.
İlk uygarlıkların müşahedeleri ve takvimlerinden Kepler maddelerinin formüle edilmesine ve çağdaş teknolojiye kadar, Dünya’nın yörünge periyoduna ait anlayışımız rafine edilmiş ve doğrulanmıştır.
Bu sayede Dünya’nın Güneş etrafındaki seyahatini kavrayarak, hakikat takvimler geliştirebildik, denizlerde yolumuzu bulabildik ve değişen mevsimleri iddia edebildik. Ayrıyeten bir yıl kavramı tarım, astronomi ve kültürel gelenekler de dahil olmak üzere hayatımızın çeşitli taraflarında de büyük kıymet taşıyor.