3 Temmuz 2011 günü televizyonlarını açan beşerler, Türkiye’deki tüm kanalların son dakika duyurusu ile karşılaştı. Fenerbahçe spor kulübü lideri başkanı Aziz Yıldırım başta olmak üzere, futbolcu, teknik yönetici, spor yöneticisi 50 kişi gözaltına alınmıştı. Ülkenin tek gündemi bir anda futbol oluverdi. Türkiye’yi dört seneye yakın mühlet diken üstünde sürecin ana sınırlarını gelin birlikte anımsayalım….
Şike soruşturmasının merkezinde de Fenerbahçe ve Lideri Aziz Yıldırım vardı. Belgede öteki maçlar olsa da kamuoyu Dava’yı Aziz Yıldırım ve Fenerbahçe eksenli gördü.
Bütün gözler Federasyon’a çevrildi. Başta FB olmak üzere evrakta ismi geçen kulüplerin disipline sevk edilmesi ve küme düşürülmesi beklentileri vardı. Federasyon Lideri Mehmet Ali Aydınlar, olağan dönemin mevcut ekiplerle başlayacağını, yargı sürecinin bekleneceğini açıkladı.
19 Kasım günü geldiğinde Savcı Mehmet Berk’in buyruğuyla son derece çarpıcı bir operasyon yapıldı.
Şike Davası’nın birinci duruşması ise Şubat ayında yapıldı. 23’ü tutuklu 93 sanık hakkında açılan davanın birinci duruşmasında Aziz Yıldırım’ın “Ne Şikesi? Memleket elden gidiyor” kelamları Türkiye’nin gündemine oturdu.
Fenerbahçe maçlarında Atatürk pankartları, Kalpaklı Mustafa Kemal fotoğraflı Türk Bayrakları gözükmeye başladı. Livaneli’nin “Kırılsa da Kanadımız, Böyledir Bizim Sevdamız” müziği her maçtan evvel Kadıköy’de çalınmaya başlandı. Fenerbahçe, toplumsal muhalefetin odağı oldu.
Siyasi iktidar, Gülencilerin Ordu’da, Emniyet’te, Yargı’da çeteleştiğini ve paralel bir yapılanma oluşturduğunu savunuyordu.
Aziz Yıldırım, bazılarına nazaran Fenerbahçe bayrağını dik tutan bir halk kahramanı. Bazılarına nazaran ise şike batağına batmış bir hatalı. Herkesin kabul ettiği ise bu sürecin en tesirli aktörü olduğu.