2021 yılında Elmalı davası ile birlikte gündeme gelen hastalık Münchausen sendromu yani ‘munchausen by proxy’ olayları hepimizi şoka uğratmıştı. Çocuklar aileleri tarafından uğradıkları istismar ve şiddet sonucu farklı hastalıklara yakalanmış ve hatta vefata sürüklenmişti. O devir tüm ülkenin aklına kazınan Münchausen sendromu hadisesi Elmalı Davası ile birlikte yaşandı, bitti lakin izleri hala devam ediyor. Başka yandan basına yansımayan bu türlü onlarca olay olduğu çıktı. Toplumsal medyada karşılaştıkları bu tip öyküleri paylaşan kullanıcılar, anlattıkları ile adeta kanınızı donduracak.
Ülkemizde yıllar geçse de unutulmayan ve en çok konuşulan olaylardan biri de Elmalı davasıydı.
Antalya’nın Elmalı ilçesinde gerçekleşen olayda iki kardeşin istismarı tüm Türkiye’yi etkilemişti.
Antalya’da 7 ve 10 yaşındaki kardeşlerin cinsel istismara uğradıkları savıyla anne ve üvey baba tutuklanmıştı. 2 kardeşin istismarını çizimlerle anlattığı olay Türkiye’nin gündemine oturmuştu.
Babaanne, eski gelini ve kocası ile gelininin erkek arkadaşlarından şikayetçi olmuştu. Soruşturma sonrası anne ile üvey baba tutuklanmıştı. Yapılan yargılama sonrasında anne ile üvey baba Elmalı Ağır Ceza Mahkemesi tarafından isimli denetim kaidesi ile tahliye edildi.
Küçük kız ve ağabeyi, başlarına gelenleri, deftere yaptıkları çizimlerle de anlatmıştı.
Çocukların istismara ve şiddete uğradıklarını anlattığı fotoğrafları gözlerimizin önünden aylarca gitmedi.
O periyot anne ve üvey babaları tarafından istismar edildiği argüman edilen çocukların annesi Merve Akman bugün şahsî Twitter hesabından yapmış olduğu açıklamada çocuklarına Münchausen sendromu yani ‘munchausen by proxy’ hastalığı konulduğunu tez etmişti.
MSBP çocuk, yaşlı ya da engelli üzere bakıma altındaki bir kişinin kendisine bakan kişi tarafından hastalanmasına neden olacak davranışlarda bulunması nedeniyle kişinin rahatsızlanmasına neden olan bir çeşit zihinsel rahatsızlıktır.
Üzerinden yıllar geçmiş olsa da ülkemizde Münchausen sendromuna sahip çocukların aileleri tarafından istismar kıssaları hala konuşuluyor.
Sosyal medyada karşılaştıkları emsal olayları anlatan kullanıcılar, paylaştıkları öyküler ile akıllara sakinlik verdi.
Öyle ki hala sonu gelmeyen derin bir karanlıktaymışız üzere hissettik…
“Ananem hafızdı cenaze yıkar duasını yapardı. Bir gariban bayan ölmüş dediler. Anneannem koşmuş, 5 çocuklu genç bayan, en büyüğü 15 en küçüğü 3-4 aylık… Bayan böbrek yetmezliğinden vefat etmiş. Dua okurken bebeğin ağlama sesini duyup koşmuş. İçeride bir bayan bebeğe su içiriyormuş. Ancak bebek avazı çıktığı kadar bağırıyormuş, Şüphelenip içirdiği suyun tadına bakmış…”
Zehir üzere tuzlu su… ‘Anası öldü, bize kalır, bu da ölsün’ diye yaz sıcağına tuzlu su içiriyormuş kadın!Baba tarafından bir akrabaymış.Anneannem kim olduğunu hiç söylemedi, muhtemelen tanıyoruz!
“Yıllar evvel şiddetli baş ağrısı nedeniyle gelen hastanın baş sinemasını görünce şok geçirdik. Beyninde (Ön fontanelde) iğne vardı. Meğerse istenmeyen çocukların fontanel açıkken beynine iğne sokulup karıştırırlarmış ölsün diye.”
“Ctfde öğrenciyken pediatri serviste yatan bir çocuğun bedelleri bir türlü toparlamıyordu. Enfeksiyon hocası işin içinden çıkamıyoruz neden bu türlü oluyor diye anlatmıştı…”
Sonra asistanlardan biri annesini çocuğun damaryoluna gaytasını sürerken yakalamış. Munchausen by proxy ürkünç.
“Çocuk hekimi annemde de şöyle bir anı var; serviste yatan bir bebeğin annesinin bir kapta bebeğe yemek hazırladığını, o kapta bebeğin bezini de yıkadığını görüyor. Mama için yeni kap alıp veriyor lakin durum motamot devam ediyor. Münasebet, eskimesin.”
“Bir arkadaşım da ÇAPA’da bir çocuğun hiçbir şeye cevap vermeyen rezistan bir hipoglisemisi olduğunu anlatmıştı. Çocuk olduğu için c-peptit kimsenin aklına gelmemiş natürel, en son bakmışlar çok yüksek. Annesi çocuğun refakatçisi olarak çocuk hastanede kalsın diye insülin veriyormuş.”
“Tıp Fakültesinde 4.sınıftayken Pediatri stajında Munchausen Sendromu’nu anlatmıştım.Araştırma yaparken Samsun’da bir annenin Munchausen olduğundan şüphelenen bir hocamızın hasta çocuğun odasına bilinmeyen kamera yerleştirdiğini öğrendim.Görüntülerde anne çocuğunu boğmaya çalışıyordu…”
“Bir stajyerim vardı. Babası bebekken başına iğne sokmuşlar, ölsün diye. Ölmemiş fakat daima aklı gidip gelirdi. Ailesi adamın bu git gellerinden ötürü daima dert yaşıyordu.”
“Benim stajyerken çocuk cerrahide vardı. Çocuk 4 yaşında daima taburcu etmeye kalktığımız her gün hemoglobin düşüyordu, meğersem anne çocuğun daima damaryolundan her gün 100 cc kan çekiyormuş, korkunçtu!”
“Bir hocamız anlatmıştı misal bir hadiseyi anneyi odasına çağırıp sormuş neden bu türlü yaptığını bayan da eşinden şiddet gördüğünü korunmak için çocuğun daima hastanede kalmasını istiyormuş.”
Günümüzde bile devam eden çocuklara karşı bu fecî azap biçimlerine ne demeli? Yorum sizlerin…