Türkiye’deki vergi sisteminin giderek daha fazla tartışıldığı ortamda, adaletsizlik artıyor. Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) üyesi ülkelerle karşılaştırılma yapıldığında, tüketim üzerinden alınan KDV ve ÖTV üzere ‘dolaylı’ vergiler, toplamın içinde birinci sırada yer alıyor. Bu vergilerin özelliği gelir seviyesi ayırt etmemesi olurken, bilhassa varlıklı kısımdan ve şirketlerden daha çok sıradan vatandaşın üzerindeki yükü artırması oluyor.
Gelir vergisi, kurumlar vergisi üzere gelirlerden alınan “doğrudan” vergilerde de Türkiye 2021 yılından yüzde 5,5 ile OECD sonuncusu oldu. yorumlarda iş dünyasının desteklenerek, bütçe açıklarında yükün vatandaşa yüklendiği konuşuluyor.
Yakın süreçte yapılan, KDV, ÖTV, MTV üzere vergi artışlarının vatandaştan çok reaksiyon görmesinin sebebi, vergi sistemindeki adaletsizlik oluyor.
Özgürlük Araştırmaları Derneği (ÖAD) yazısında, Türkiye’de vergi sisteminin son düzenlemelerle de “giderek daha da adaletsiz hale geldiğine” dikkat çekiliyor.
Halk ortasında “deprem vergisi” olarak bilinen, 1999 yılında Gölcük Zelzele felaketinin akabinde süreksiz getirilen lakin kalıcı hale dönüşen Özel İrtibat Vergisi, ÖTV olarak kısaltılan Özel Tüketim Vergisi ve TRT bandrol fiyatı sistemdeki adaleti sorgulatan vergilerin en başında geliyor.
Hazine ve Maliye Bakanlığı, haziran ayı bütçe gerçekleşme raporunda merkezi toplam bütçe gelirlerinin yalnızca yüzde 29,24’ü direkt vergilerden oluştu.
KDV, haziran ayında alım gücünde düşüşle tüketimin temel kısma kayması, “gölge ekonomiye” kaçışla yüzde 131 oranında düşerken, 6 aylık periyotta yüzde 69 oranında artış gösterdi.