Lucky Luciano, bir vakitler Amerika’nın yeraltı dünyasının tek hakimiydi. Evvel ufak yasa dışı işler yaparken vakitle düşmanlarını ve hatta bir arada çalıştığı bireyleri de gözden çıkarmakta tereddüt etmeyen biri haline dönüşmüş olan Luciano’nun mafya dünyasını nasıl ele geçirdiğini merak etmiyor musunuz? Buyurun, içeriğe👆
Kaynak: https://www.historydefined.net/lucky-…
Ünlü Amerikan mafya babası Lucky Luciano, 20. yüzyılın en tesirli ve korkulan suçlularından biriydi. İsmi, Amerika Birleşik Devletleri’nde organize kabahatin yükselişi ve Mafya’nın kuruluşu ile bir tutulur.
Gangster Luciano, tehlikeli ve çok bir hayat yaşadı. İçki Yasağı devrinde içki kaçakçılığı ve haraççılık yaparak, cinayetler işleyip siyasi manipülasyonlarla Amerikan yeraltı dünyasını dönüştürdü. Öyküsü, hırs, kurnazlık ve şiddetle doludur ve kuşaklar uzunluğu etkileyici olmuştur.
Lucky Luciano’nun ömrü, Sicilya’dan New York’a yoksulluktan kaçma isteğiyle şekillendi. 1897’de Sicilya’da doğan Luciano, sülfür madenlerinde çalışan babası ve annesiyle birlikte Amerika’ya göç etti. Aile, New York’un fakir ve cürüm dolu Aşağı Doğu Yakası’na yerleşti.
Luciano’nun ailesi, daha yeterli bir hayat umuduyla taşınmalarına karşın hala yoksullukla uğraş ediyordu. Okul çağındaki Luciano, hayatta kalabilmek için para kazanmanın gerekliliğini süratle kavradı ve şiddetli sokak işlerine hemencecik adapte oldu.
Hırsızlık ve uyuşturucu ticareti yapan Luciano, öğrencilerden “koruma” parası alıyordu.
Bu durum, zorbalığına karşı çıkan Meyer Lansky ile tanışmasına yol açtı. İki çocuk süratle arkadaş ve hatta ortak oldu; Lansky, Luciano’nun kabahat faaliyetlerinde kıymetli bir rol üstlendi.
Luciano, gençlik yıllarına okuldan kaçma ve çete faaliyetleriyle damgasını vurdu. Erken yaşta ‘Five Points Çetesi’ onu üye olarak işe aldı. Bu çete, Manhattan’da faaliyet gösteren bir hata örgütüydü. Salvatore, onlar için çalışırken sert ve acımasız olmasıyla kısa müddette ün kazandı.
Salvatore Luciana, Sal yahut Sally lakaplarının gereğince erkeksi olmadığına inandığı için ismini Charles ve soyadını Luciano olarak değiştirdi ve ‘Lucky’ lakabını benimsedi. Problemli gençliğine karşın, liderlik ve ağ kurma yeteneği ile yeraltı dünyasında doruğa çıktı. Danışmanı Lansky ile birlikte Amerikan mafyasını güçlü ve organize bir sendikaya dönüştürdü.
1920’lerde Lucky Luciano ve Lansky, içki yasağını fırsat bilip içki kaçakçılığına başladılar. New York’taki yerlere yasadışı alkol tedarik ederek süratle zenginleştiler.
New York limanındaki kontakları sayesinde rakiplerine üstünlük sağlayan Luciano, içki kaçakçısı olarak ün kazandı. 1920’de kabahat işvereni Masseria’nın çetesine katıldı ve 1925’e kadar yükselerek fuhuş, uyuşturucu ve içki kaçakçılığı operasyonlarını denetledi.
Masseria’nın cürüm ailesinde süratle yükselen Luciano, bir müddetliğine Arnold Rothstein ile çalıştı. Rothstein’ın 1928’de vefatından sonra Masseria ile yine çalışmaya başladı.
1929’da bir suikast teşebbüsünden ağır yaralı kurtulan Luciano, saldırganlarını ifşa etmeyi reddetti. Luciano düzgünleşme sürecindeyken, işvereni Masseria ile rakip hata işvereni Salvatore Maranzano ortasında kanlı bir güç gayreti olan ‘Castellammarese Çekişmesi’ patlak verdi.
Şiddeti işinin önünde bir mahzur olarak gören Luciano, fırsatı görüp kıymetlendirdi.
Cesur bir atılımla, Castellammarese Çekişmesi’nde gizlice Maranzano’nun yanında yer aldı. 1931’de Masseria’ya suikast düzenleyerek işverenini ortadan kaldırmayı ve çete savaşını sona erdirmeyi planladı.
Charles “Lucky” Luciano’nun kabahat dünyasındaki yükselişi bununla hudutlu kalmadı.
Geleneksel mafya taktiklerine karşı, daha yapılandırılmış bir tertip öngörüyordu. Masseria suikastından altı ay sonra, ortakları Lansky ve ‘Bugsy’ Siegel ile Maranzano suikastını düzenledi. Maranzano’nun mevti sonrası, Luciano, Genovese ailesi olarak bilinen hata ailesini devraldı.
Luciano ayrıyeten Maranzano’nun bölgedeki en büyük ve en güçlü cürüm ailelerini bir ortaya getirerek on yıllar boyunca Doğu Yakası’ndaki haraçları denetim eden Beş Aile Komitesi’ni de devam ettirdi.
Kendisini ‘Patronların Patronu’ olarak isimlendirmek yerine konsey lideri dedirtti. Luciano, gereksiz çatışmaları önlemek ve karı maksimize etmek için ‘Komisyon’ isimli organize kabahat sendikasını kurdu. Komisyon, Beş Aile ve öteki cürüm çetelerini birleştirerek Amerika’daki organize kabahatler için bir dönüm noktası oldu. Luciano, mafyanın başkanı olarak rolünü ciddiye aldı.
Luciano’nun Amerikan organize cürüm dünyasının önderi olması onu büyük bir maksat haline getirdi. Lüks ve güçlü bir hayat sürmesine karşın, 1930’larda bunun farklı sonuçlarıyla karşılaşacaktı. Amerika’nın en üst seviye mafya babası için en büyük kaygı, kanunlardı.
1935’te, Thomas E. Dewey organize hataları çökertmek için özel savcı olarak atandı ve Luciano’yu ana amaç olarak belirledi. Dewey’in asistanı ve avukat Eunice Carter, Luciano’nun avukatlarının ve kefillerinin birçok karar giymiş fahişeyi temsil ettiğini keşfetti. Bu keşif, Dewey’in kent genelindeki genelevlere baskınlar düzenlemesine ve çoğunluğu bayan olmak üzere yüzden fazla kişinin tutuklanmasına yol açtı.
Gözaltına alınan şahısların sağladığı bilgilerle 1936’da Luciano, geniş bir fuhuş ağına bağlanarak çok sayıda fuhuş cürmüyle itham edildi, bu durum medyada büyük yankı uyandırdı.
Luciano, fuhuş suçlamalarını reddetti ve yaşananları bir komplo olarak tanımladı. Kanunların baskısı altında, Mart ayında New York’tan kaçıp Arkansas’ta saklandı. Lakin öbür bir dava için orada bulunan New York’lu dedektif John Brennan tarafından yakalandı.
Brennan’ın Luciano ile birlikte kente dönme talebini reddeden yetkililer, sonunda Luciano’yu New York’a iade etti ve mafya babası 1 Nisan 1936’da tutuklandı. Saf olduğunu argüman etmesine karşın Haziran 1936’da altmış iki kabahatten karar giydi ve otuz ila elli yıl ortası mahpus cezasına çarptırıldı.
Luciano, Waldorf Astoria’daki lüks süitinden farklı olarak, New York’taki Clinton Hapishanesi’nde bir hücreye konuldu. Hapishanede sessiz ve örnek bir mahkumdu. Bir müddetliğine cürüm işlerini yürütmeye devam etti. Ancak Komisyon liderliğini Frank Costello’ya devretmek zorunda kaldı.
İkinci Dünya Savaşı’nın başlaması ve Normandie’nin patlaması sonrası donanma istihbaratı, liman ve kıyı güvenliği konusunda endişelenerek yeraltı dünyasından yardım istedi. Yetkililer, liman personelleri sendikasındaki tesiriyle Luciano’dan bir mutabakat talep etti.
Karşılığında, New York valisi Dewey, Luciano’nun mahpus cezasını hafifletecekti. İşbirliği sonucunda Luciano’nun cezası hafifletildi ve 1946’da İtalya’ya gönderildi. Aylar sonra Küba’nın Havana kentinde yine ortaya çıktı. Üst seviye gangsterler ve cürüm ailesi başkanlarını ağırlamaya başladı.
İlerleyen vakitlerde ABD hükümeti ve basın, Luciano’nun Amerika’ya dönüşünden hoşnut olmayınca, onu hayatının geri kalanını geçireceği İtalya’ya hudut dışı ettiler.
İtalya’ya dönen Luciano’nun hata işvereni olarak hayatı bitti. İtalyan yetkililer tarafından çeşitli suçlamalarla hapishaneye kondu ve sonunda nezaret altında Napoli’ye yerleştirildi. 26 Ocak 1962’de, hayatını sinema yapmak isteyen bir yapımcıyla görüşmek emeliyle Napoli Havaalanı’nda bulunan Lucky Luciano, kalp krizine yenik düşerek hayatını kaybetti. Mafya babası Luciano’nun şiddet ve cinayet dolu hayatı, çok sayıda kişiyi acıya sürükledi.
