Akademik etraflarda intihalin ne kadar büyük bir cürüm olduğunu biliyorsunuzdur. Bahse uzak olanlar için söyleyelim, oburunun fikrini, çalışmasını ve kelamını kaynak göstermeden kendi makalenizde kullanmanıza intihal deniliyor. Katıhal fiziği de bir müddettir intihal ve ve potansiyel sahtekarlık olayı yaşıyor. Buyurun detaylara!
Kaynak: https://www.science.org/content/artic…
Harvard’da eğitim veren fizikçi Ranga Dias’ın yazdığı tezin öbür kaynaklardan kopyalandığı tezi akademik etraflarda esefle karşılandı.
Harvard Üniversitesi’nin sayfasında Ranga Dias şöyle tanıtılıyor:
‘Sri Lankalı fizikçi Ranga Dias, bilim mesleğine Colombo Üniversite’si fizik ve matematik alanında lisans eğitimi alarak başladı. Fizik lisans eğitimimi tamamladıktan sonra 2007 yılında Washington Eyalet Üniversitesi’nde aşırı ağır husus fiziği alanında doktoraya başladı. Basit moleküler sistemlerde süperiletkenlik ve yalıtkan metal geçişlerinde uzmanlaştı. Şu anda Harvard Üniversitesi’ndeki Silvera laboratuvarında doktora sonrası araştırmacı olarak çalışıyor.’
Mart ayında, Ranga Dias, bilim dünyasını heyecanlandıran bir duyuru yaptı: Grubu, oda sıcaklığında süperiletkenlik tespit etmişti!
Ancak birçok fizikçi, Dias’ın argümanına temkinli yaklaştı. Zira 6 ay evvel, oda sıcaklığında süperiletkenlik savına sahip olan makale, Nature mecmuasından geri çekilmişti. Şimdi ise Dias’ın 2013 yılında Washington Eyalet Üniversitesi’nde yaptığı doktora tezinin birçoklarını ‘çaldığına’ dair suçlamaların arkası gerisi kesilmiyor.
Undark, The New York Times ve Physics Magazine daha evvel Dias’ın tezinin, St. Louis’deki Washington Üniversitesi’nde James Hamlin tarafından yazılan 2007 tarihli tezindekilerle birebir birçok pasajı içerdiğini bildirmişti.
Florida Üniversitesi’nde yüksek basınç deneycisi olan Hamlin ve en son Burgundy Franche-Comté Üniversitesi’nde fizikçi olan Simon Kimber, Dias’ın tezinin öteki 17 kaynaktan alınan pasajlarla birebir olan en az 6300 söz (tezin yaklaşık %21’i) içerdiğini buldular.
Uzmanlar, tezin büyük ölçüde intihal olduğu konusunda hemfikir durumda. Charlotte, North Carolina Üniversitesi’nde araştırma etiği uzmanı olan Lisa Rasmussen, ‘İntihal olduğu bariz bir halde açık’ diyor. AU of R sözcüsü, intihal tasalarının büyük ölçüde metodoloji ve art plan kısmıyla hudutlu olduğunu belirtti. Ancak Hırvatistan’daki Rijeka Üniversitesi’nde araştırma dürüstlüğü uzmanı Vanja Pupovac, bunun Dias’ı aklamadığını söylüyor.
Dias, bir sözcü aracılığıyla soruları yanıtlamayı reddetti ve “bu mevzuları direkt tez danışmanıyla ele aldığını” belirtti.
Kimber, otomatik intihal detektörleri bazen yanılgılı olduğu için manuel eforun gerekli olduğunu söylüyor. Dias’ın tezinin araştırılması için Google Akademik’teki öteki makalelerle benzerlikler de manuel olarak denetim edildi. Hamlin ve Kimber’ın belirlediği 17 kaynaktan biri, Dias’ın tez danışmanı WSU gereç bilimcisi Choong-Shik Yoo’nun 1999 tarihli bir makalesi.
Yoo, tezi gözden geçirirken bariz kopyaları kendisinin fark ettiğini söylüyor. ‘Bunun yalnızca kolay bir kusur olduğunu düşündüm, bu yüzden değerli bir şey olarak düşünmedim’ diyor.
Ancak üniversitenin akademik dürüstlük siyasetinde “kasıtlı ve kasıtsız intihal ortasında hiçbir ayrım yapılmaz” unsuru bulunuyor.
Pupovac ise şöyle diyor:
‘Tezin düzeltilmesine müsaade verilmesi, sahtekarlığın değerli sonuçlar olmadan düzeltilebileceği iletisini veriyor. Bu da bilim insanlarının akademik sistemin bütünlüğüne olan itimadını ve ayrıyeten halkın bilime olan itimadını baltalıyor.’
Siz bu bahiste ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
