Dünya’ya dair keşfedilmeyi bekleyen hâlâ çok fazla şey var…Bizler de daha evvel duymadığınıza emin olduğumuz kimi değişik bilgileri sizler için derledik! O vakit buyrun sizi aşağıya alalım…👇
Kaynak: https://www.mentalfloss.com/article/5…
1. Dünya’nın Güneş’e tam olarak uzaklığı 149,597 milyon kilometredir.
Muhtemelen bildiğiniz üzere, bu aradan Dünya’nın yörüngesindeki bir dönüşünü tamamlaması bir yıl, ekseni etrafındaki bir dönüşünü tamamlaması ise 24 saat sürüyor. Uzay mekiklerinin en yüksek ulaştıkları sürat ise 58 bin 536 kilometre ve ortadaki ara ve sürate bölünürse Dünya’dan Güneş’e seyahat 106 güne yakın sürecektir.
2. Dünya’nın uzaydan birinci fotoğrafı 1946 yılında çekilmiştir.
Dünyanın uzaydan birinci fotoğrafı 24 Ekim 1946’da bir Nazi roketi tarafından çekilmiştir. Fotoğraf, Dünya yüzeyinin küçük bir kısmı üzerinde gezinen bulutları ve art planda zifiri karanlık alanı göstermektedir. Yani bugüne kadar NASA astronotları tarafından uzaydan binlerce manzara alınsa da Nazi roketi tarafından çekilen bu fotoğraf, Ronald Evans’ın 1972’de Dünya’nın ikonik Mavi Mermer fotoğrafını çekmesinden evvel bile vardı.
3. Dünyanın doğal bir uydusu vardır.
Dünya, güneşten dışa hakikat hareket eden ve bir aya sahip olan birinci gezegendir. Ay, her 27.3 günde bir Dünya’nın yörüngesini tamamlar, bu yüzden de evreleri vardır. Ayın yörüngesinin uzunluğu bir aydan biraz daha kısa olduğu için, ayda bir iki dolunay vardır ve bunlardan ikincisine mavi ay denir. Ay döner, lakin Dünya ile senkronize döner. Yani yörüngesiyle birebir süratte döner. Sonuç olarak, Dünya, tek doğal uydumuzun sadece bir tarafını görüyor.
4. Dünya, kainatta ömür barındırdığı bilinen tek gezegendir.
Hayat kelam konusu olduğunda, güneş sisteminde pek çok ‘belki’ bulunuyor. Tahminen de Mars’da milyarlarca yıl evvel hayat vardı ya da tahminen de Jüpiter’in uydusu Europa bugün hayatla iç içedir. Sorun şu ki, Dünya dışında hiçbir yerde kıpırdanan, yürüyen yahut yüzen rastgele bir şeyin ispatı şimdi yok.
5. İklim değişikliği Dünya’daki hayatı tehdit etmektedir.
İnsan kaynaklı iklim değişikliğinin tesirleri her yıl daha da büyüyor ve gezegen genelinde giderek daha fazla hissediliyor. Bugün iklim değişikliğinin tesirlerini hissediyoruz fakat ekonomik ve toplumsal bozulma açısından en berbatı şimdi gelmedi. Şu anda, gelecekte nasıl bir gezegene sahip olmak istediğimiz konusunda bir seçeneğimiz var: ya fosil yakıtları yakmaya ve Dünya’yı ısıtmaya devam edeceğiz ya da iklimimizi stabilize edeceğiz ve aşağı üst son 10 bin yıldır sahip olduğumuz üzere tutacağız.
6. Dünya, yüzeyinde sabit su bulunan tek gezegendir.
Europa ve Enceladus üzere buzlu uydular, yüzey altı sıvı su okyanuslarına sahiptir fakat diğer hiçbir gök cismi bizimki üzere H2O okyanuslarına sahip değildir. İklim bilimci Josh Willis ise su kaynaklarımızın durumunu şu biçimde açıkladı:
Okyanuslar iki nedenden ötürü büyüyor.Biri, sera gazları tarafından tutulan ısıyı emmeleri, başkası ise Grönland ve Antarktika üzere yerlerdeki buzların ve gezegenin her yerindeki küçük buzulların hepsinin erimesi ve okyanuslara fazladan su eklemesi. On yıl evvel, Grönland ve Antarktika’daki buz katmanlarının sabit olduğu düşünülüyordu. Devasa kara kütlelerini kaplayan son buz katmanları bunlar ve bugün yok oluyorlar. 50 yıl içinde, erimeleri global deniz düzeyinin yükselmesinin baskın nedeni olacak.
7. Dünya’nın okyanuslarını incelemek öteki gezegenlere nazaran daha zordur.
Okyanuslar, bilim insanları için bilinmeyen bir dev olmaya devam ediyor. Okyanuslar hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak, hayat ve Dünya’nın hayatı hakkındaki sorularımızın birçoklarını yanıtlayacaktır diyebiliriz aslında. Okyanusların gerçekte nasıl çalıştığını anlamak, örneğin global ısınmadan kaynaklanan ısının nereye gittiğini açıklayabilir. Okyanuslar, sera gazları tarafından tutulan ısının yüzde 95’ini emmesine karşın, bu ısı gücünün gerçekte nereye gittiği hala bir muamma. Okyanusların buz katmanlarıyla nasıl etkileşime girdiğine dair de misal sorular var.
8. Dünya’da günler gittikçe uzamaktadır.
Dünya 4,6 milyar yıl evvel oluştuğunda, bir günü kabaca altı saat uzunluğundaydı. 620 milyon yıl evvel bu mühlet 21,9 saate yükseldi. Bugün ortalama bir gün 24 saattir fakat her yüzyılda yaklaşık 1,7 milisaniye artmaktadır. Sebebi ise Ay nedeniyle kaynaklanan gelgitlerin Dünya’nın dönüşünü yavaşlatması. Sonuç olarak, günümüz uzuyor fakat çok fark yaratacak kadar değil.
9. Kıtalar evvelden şu anki halinden farklıydı.
Yaklaşık 800 milyon yıl evvel, Dünya’nın kara kütlelerinin üzerinde bindiği büyük tektonik plakalar bir ortaya gelerek kıtaları Rodinia ismi verilen büyük bir muhteşem kıtada bir ortaya getirmişti. Rodinia 250-500 milyon yıl evvel birçok kesime ayrıldı ve Kuzey Amerika’daki Appalachian Dağları ile Rusya ve Kazakistan’daki Ural Dağları’nı yarattı. Yaklaşık 250 milyon yıl evvel, kıtalar bir sefer daha bir ortaya gelerek dünya çapında tek bir okyanusla çevrili Pangaea isimli öbür bir muhteşem kıta oluşturdu. Elli milyon yıl sonra Pangea parçalanmaya başladı. Sonunda bugün bildiğimiz kıtalara bölünen iki büyük kara kütlesine ( Gondwanaland ve Laurasia) ayrıldı.
10. Dünya bir vakitler büsbütün donmuştu.
Yaklaşık 600-800 milyon yıl evvel, Dünya buzul çağları olarak da bilinen kimi inanılmaz iklim değişikliklerinene uğradı. İklim o kadar soğudu ki, kimi bilim adamları Dünya’nın birkaç sefer kısmen yahut büsbütün donduğuna inanıyor. Metan ve karbondioksit üzere sera gazlarındaki azalmalarla tetiklenerek Dünya’nın kutuptan kutba buzul ile kaplanması olayı dört devir yaşanmış olabilir. Güneş gücünün birçok buz tarafından uzaya geri yansıtılacağından, gezegenin ortalama sıcaklığı yaklaşık -50 santigrat dereceydi ve ekvator bugünki Antarktika’ya benzeriydi.
11. İronik bir biçimde, dünyanın en kurak yeri olan kuzey Şili’deki Atacama Çölü, en büyük su kaynağı olan Pasifik Okyanusu’nun yanındadır.
Arica, Şili’de ortalama yıllık yağış ölçüsü yalnızca 0,8 milimetredir. Atacama’nın Calama kentinin, 1972’de ani bir fırtına düşene kadar 400 yıl boyunca yağmur görmediğine inanılıyor. Birçok çölün bilakis, Atacama nispeten soğuktur ve en kurak bölgelerinde kayalar yahut taşların altında yaşayan yeşil fotosentetik mikroorganizmalar olan siyanobakterileri barındırmaz. NASA astrobiyologları, öteki gezegenlerde ömrün nasıl var olabileceğini öğrenmeyi umarak, böylesine uç bir ortamda yaşayan mikroorganizmaları aramak için Atacama’ya sarfiyatlar.
12. Dünyanın yerçekimi her yerde eşit değildir.
Dünya’nin biçimi kusursuz bir küre olsaydı, çekim alanı her yerde tıpkı olurdu. Fakat gerçekte, gezegenin yüzeyi engebelidir ve su akışı, buzun sürüklenmesi ve Dünya’nın kabuğunun altındaki tektonik plakaların hareketi, yerçekimini değiştirir.
13. Geçmişte Dünya’da deniz düzeyleri çok farklıydı.
Dünya’daki en son buz gelişimi yaklaşık 70 bin yıl evvel başladı, 11 bin 500 yıl evvel sona erdi ve en uzak noktasına 18 bin yıl evvel ulaştı. Bu müddet zarfında, buzullar ve buz katmanları Büyük Göller’in havzalarını oydu ve ırmakları tıkadı, Mississippi ve ABD’deki başka ırmakların istikametini değiştirdi. O kadar çok su buz üzere tutuldu ki deniz düzeyleri 120 metreye kadar düştü. Dünya’nın deniz düzeyi de geçmişte 70 metreye kadar yükselmişti. Son buzullar ortası periyotta, deniz aslında bugün olduğundan 5 ila 7 metre daha yüksekti.
14. Dünya’ya eşlik eden iki farklı gezegen daha bulunuyor.
Dünya’nın yakınında yörüngede dönen ve bazen ay olarak anılan iki cisim daha vardır lakin bunlar tam olarak unvana layık değildir. 1986’da keşfedilen 3753 Cruithne, aslında güneşin yörüngesinde dönen bir asteroittir. Güneşin yörüngesinde dolanması Dünya ile birebir süreyi aldığından, Cruithne gezegenimizi takip ediyormuş üzere görünür. Yörüngesi, Dünya perspektifinden bakıldığında fasulye halinde görünür. Asteroid 2002 AA29 ise her 95 yılda bir onu Dünya’ya yaklaştıran at nalı biçimindeki daha tuhaf bir yolu izleyerek yılda bir kere güneşin yörüngesinde döner. Bize yakınlığı nedeniyle, bilim insanları AA29’dan örnekler toplayıp Dünya’ya geri getirmeyi de önerdiler.
