Endonezya’daki tek katlı mesken kısmen parçalanmış, geri dönüştürülmüş çocuk bezleriyle inşa edildi. Araştırmacılar, kullanılmış çocuk bezlerinin bu halde yine kullanılmasının, ülkenin daha uygun fiyatlı konut ve daha âlâ atık idaresi talebinin karşılanmasına yardımcı olabileceğini söylüyor.
Çocuk bezlerinin inşa ettiği konutla tanışın.
Araştırmacılar, betonuna ve harcına parçalanmış, tek kullanımlık çocuk bezleri karıştırılmış bir mesken tasarladı ve inşa etti. Grup, 18 Mayıs’ta Scientific Reports’ta yayınlanan rapora nazaran, yaklaşık 36 metrekarelik tek katlı bir konutun yerine, kolonlarına ve duvarlarına yaklaşık 2 metreküp kullanılmış çocuk bezi kullandılar..
Ekip, geri dönüştürülmüş çocuk bezlerinin kompozit yapı materyali olarak kullanılmasının yalnızca çöp alanı atıklarını azaltmakla kalmayıp birebir vakitte bu cins konutları daha uygun fiyatlı hale getirebileceğini söylüyor.
Bunun da Endonezya üzere düşük maliyetli konut talebinin arzın çok üzerinde olduğu gelişmekte olan ülkelerde bilhassa bir muhtaçlık olduğunu söylüyor.
Endonezya’nın kentsel nüfusu son otuz yılda yılda yaklaşık yüzde 4 oranında arttı ve daha fazla insan kent merkezlerine taşınıyor.
Japonya’daki Kitakyushu Üniversitesi’nden etraf mühendisi Siswanti Zuraida, 2025 yılına kadar Endonezyalıların üçte ikisinden fazlasının kentsel alanlarda yaşamasının beklendiğini söylüyor. Aslen Endonezyalı olan Zuraida, bu nüfus patlamasının hem konut talebi hem de atık idaresi üzerinde ağır bir baskı yarattığını söylüyor. Kullanılmış tek kullanımlık çocuk bezleri çoğunlukla çöplüklerde birikiyor ya da yakılarak büyüyen atık meselesine katkıda bulunuyor.
Bu ortada bir konutu inşa etmek için kullanılan materyaller, bilhassa de yapısal bütünlüğünü desteklemek için gerekenler, ekseriyetle konutları uygun fiyatlı hale getirmenin önündeki en büyük pürüzdür.
Bu nedenle araştırmacılar daha evvel maliyet tasarrufu da sağlayabilecek çok çeşitli klasik olmayan gereçlerin kullanılma mümkünlüğünü incelemişlerdi. Bu gereçler ortasında pirinç tanelerinin kabukları ya da toz haline getirilmiş kömürün yanmasından arta kalan ince kalıntı olan uçucu kül üzere aksi takdirde atık olarak yığılacak birçok materyal yer alıyordu. Tek kullanımlık çocuk bezleri, odun hamuru, pamuk, yapay ipek ve plastik üzere potansiyel olarak yararlı pek çok yapı gereci içermektedir.
Zuraida ve meslektaşları, harç ve betonda kullanılan kum, çakıl ve öbür klasik yapı gereçlerinin ne kadarının yapıların direncini azaltmadan yıkanmış, kurutulmuş, sterilize edilmiş ve parçalanmış çocuk bezleriyle değiştirilebileceğini kıymetlendirdi.
Araştırmacılar, farklı oranlarda çocuk bezi gerecini çimento, kum, çakıl ve suyla karıştırarak altı farklı beton ve harç örneği oluşturdu. Örneklerin bir makinede ezilmesi araştırmacıların her birinin ne kadar yük taşıyabileceğini test etmelerini sağladı.
Ekip daha sonra, kullanabileceklerini hesapladıkları azamî bebek bezi atığı ölçüsüne nazaran küçük, tek katlı, iki yatak odalı, bir banyolu bir mesken tasarlamaya ve inşa etmeye devam etti.
Ekip, geri dönüştürülmüş bebek bezlerinin, kolon ve kiriş üzere taşıyıcı yapı bileşenlerinde kullanılan klasik gereçlerin yüzde 27’sine kadarını, değerli bir güç kaybı olmadan değiştirebileceğini tespit etti. Daha fazla katlı binalar için bu oran biraz daha azdır.
Ekip, üç katlı bir meskenin taşıyıcı yapılarında yüzde 10’a kadar tek kullanımlık çocuk bezi kullanılabileceğini hesapladı.
Duvar bölmeleri yahut bahçe kaldırım blokları üzere yapısal olmayan bileşenlerde ise, parçalanmış çocuk bezleri kumun yüzde 40’ına kadarının yerini alabilir.
Zuraida, daha uygun fiyatlı konut gereksinimine karşın, çocuk bezlerinin yahut öteki düşük tesirli klasik olmayan gereçlerin benimsenmesinin önünde kıymetli maniler olduğunu söylüyor.
Çocuk bezlerinin plastik bileşenlerinin organik liflerden ayrıştırılması gerekiyor ki bu da şu anda yalnızca gelişmiş ülkelerde mevcut olan karmaşık bir geri dönüşüm süreci. Endonezya’nın yapı yönetmelikleri inşaat gereçlerini beton, tuğla, ahşap ve seramikle sonlandırıyor – bu materyaller de karbon emisyonları açısından yüksek maliyetli.
Almanya’daki Technische Universität Dresden’den kimyager Christof Schröfl, “Atıkların diğer emeller için nasıl kullanılacağını düşünmek kusursuz bir fikir” diyor.
Ancak, kullanılmış çocuk bezlerinin binalarda tekrar kullanılmasının en son etraf dostu olma konusunda sonlar olabileceğini, zira atık çocuk bezlerini ayırmanın ve sterilize etmenin mevcut zorlukları olduğunu söylüyor. ‘Belki de tek kullanımlık çocuk bezlerini daha az sıklıkla atılan bir şeyle değiştirmenin yollarını düşünmeye başlamak yararlı olabilir’.
