Evde hamilelik testleri günümüzde artık sağlam bir biçimde kullanılabiliyor ve şüphelendiğiniz vakit başvuracağınız birinci seçeneklerden biri tahminen de. Ancak eski vakitlerde değil konutta test yapmak, hekimler için bile hamileliği anlamak çok zordu ve bunun için akılalmaz teknikler geliştirmişlerdi. Şu an okuduğumuzda ağzımızı açık bırakacak batıl inançlara dayalı tetkikler o vakitlerde dayanılmaz istek görüyordu. Gelin idrar kahinlerinden mandalla hamilelik anlamaya çalışmaya bu testlere bir bakalım…
Eskiden hamileliği anlamak o kadar da kolay değildi.
Özellikle kırsal alanlarda yaşıyorsanız, muhtemelen karnınız şişene dek gebe olduğunuzu anlayamazdınız. Meskende hamilelik testlerinin kullanımı lakin 1970’lere gelindiğinde yaygınlaştı ancak yüzde 80 yanlış sonuç veriyordu. Günümüzde ise geçmişin bilakis bu testler daha emniyetli.
İnsanlar hamileliği anlamak için birtakım prosedürler bulmuştu elbette.
Fakat ortalarında o kadar tuhaf olanlar var ki ağzımız açık kalıyor. Gelin bu usuller nelermiş bakalım. 👇
1. Buğday ve arpa testi
En eski hamilelik testlerinden biri eski Mısır’da ortaya çıktı. MÖ 1350’de, potansiyel olarak gebe olabilecek olan insanlara birkaç gün boyunca buğday ve arpa tohumlarına idrar yapmaları öneriliyordu. Buğday filizlendiyse bir kızları, arpa filizlendiyse bir erkek çocukları oluyordu. İkisi de filizlenmediyse gebe değillerdi. Bu testle ilgili en farklı şey ise, sahiden işe yaramasıydı: 1963’te bir laboratuvarda bu buğday ve arpa testi denendi ve yüzde 70 gebe insanların idrarının tohumların filizlenmesine neden olacağı bulundu. Gebe olmayanların idrarından hakikaten de filiz çıkmıyordu.
2. Soğan testi
Eski Mısırlılar buğday ve arpa testi ile ilgilenirken, eski Yunanlılar anatomi konusunda daha bilgiliydi. Tıbbın babası olarak bilinen Hipokrat, gebe olabileceğinden şüphelenen bir kişinin gece boyunca vajinasına soğan yahut diğer güçlü kokulu soğanlı bir zerzevat sokmasını söylüyordu. Sonraki sabah kişinin nefesi soğan kokuyorsa gebe değildi; bu, rahim açıksa ve soğanlı kokuyu bir rüzgar tüneli üzere ağza kadar sallıyorsa fetüsün olmadığı fikrine dayanıyordu. Kişi gebe olsaydı rahim kapanırdı, bu yüzden rüzgar tüneli olmazdı.
3. Mandal testi
15. yüzyılın sonlarında yazılmış bayan tıbbi bilgisi kitapları olan Distaff İncillerinden bir alıntıya nazaran; ‘Bir bayanın gebe olup olmadığını bilmek istiyorsanız, ondan bir leğene idrarını yapmasını ve akabinde içine bir mandal yahut anahtar koymasını istemelisiniz. Mandal daha âlâ bir seçim olacaktır. Bu mandalı idrarla birlikte üç yahut dört saat bırakın. Sonra idrarı atın ve mandalı çıkarın. Leğenin tabanında mandalın izi kaldıysa, bayan gebedir. Değilse gebe değildir.’
4. İdrar kahinleri
Neredeyse mandal testi kadar tuhaf olan bir usul daha. Ya da inanış desek daha gerçek olur. 16. yüzyılda idrar uzmanları vardı. Bu kelamda uzmanlar, bir kişinin çocuk sahibi olup olmadığını idrarlarının rengine ve özelliklerine nazaran belirleyebileceklerini sav ettiler. Kimileri ayrıyeten idrarı şarapla karıştırdı ve alkolün gebe bir kişinin çişinde bulunan proteinlere reaksiyon verebileceğini söyleyerek sonuçları gözlemledi. Kendilerine idrar kahini de deniyordu.
5. Göz testi
16. yüzyılda yaşamış olan ve devrinin ünlü hekimlerinden biri olan Jacques Guillemeau, adeta magazin mecmualarına haberine mevzu olabilecek bir savda bulunmuştu:’ Bir kişinin gözlerine bakarak gebe olup olmadığını anlamak mümkün!’ Oftalmoloji alanında tesirli bir incelemeye imza atan bu farklı hekim, gebe bayanların ikinci ayın başlarında göz bebeklerinin küçüldüğünü, göz kapaklarının sarktığını ve göz köşelerinde şişmiş damarlar ortaya çıktığını öne sürmüştü.
Üstelik dedikleri kısmen doğruydu!
Tabii ki, bu argüman günümüz bilgisiyle tam olarak yanlışsız kabul edilemez. Fakat fark etmeden bulduğu ve birçok tetkiğin önünü açan bir gerçek vardı: Hamilelik sırasında gözlerde nitekim de birtakım değişiklikler yaşanabiliyor ve bu durum, görüşünüzü etkileyebiliyor. Bu nedenle hamilelik esnasında olağandan çok daha dikkatli olmak ve göz tabibine gitmek öneriliyor. Yaşayabileceğiniz meselelerin hamileliğin akabinde geçebileceğini de belirtmeden geçemeyeceğiz.
6. Chadwick işareti
Hamileliğin erken devirlerinde, yaklaşık altı ila sekizinci haftada, bölgeye artan kan akışı nedeniyle serviks, labia ve vajina koyu mavimsi yahut mor-kırmızı bir renk alabilir. Bu dikkat alımlı hamilelik belirtisi birinci olarak 1836’da bir Fransız hekim tarafından fark edildi. Daha sonra keşfi 1886’da Amerikan Jinekoloji Derneği’nin bir toplantısında gündeme getiren bir bayan hastalıkları tabibi olan James Chadwick ile birlike Chadwick’in işareti olarak anıldı.
7. Tavşan testi
Chadwick’in işareti üzere gözlemsel testler bir yana dursun, hamilelik testleri 20. yüzyıla kadar hala beğenilen karşılanmıyordu.
1920’lerde iki Alman bilim adamı Selmar Aschheim ve Bernhard Zondek, gebe insanların idrarında yumurtalık büyümesiyle irtibatlı görünen muhakkak bir hormon bulunduğunu belirledi. Şimdilerde ismi koryonik gonadotropin yahut hCG olarak geçiyor. Bunu, gebe insanların idrarını cinsel olarak olgunlaşmamış tavşanlara enjekte ederek yumurtalık gelişimini tetikleyip tetiklemediğine baktılar. Birden fazla vakit, gebe kişinin çişi, hCG varlığının kesin bir göstergesi olan hayvanların yumurtalıklarında şişkin kitleler üretirdi. Böylelikle tavşan testi etik olmasa da gerçek sonuçlar verdi.
Test tıpkı vakitte fareler üzerinde de deneniyordu.
Test şöyle yapıldı: Beş günlük bir müddet boyunca bir küme genç dişi fareye bir idrar örneği enjekte edildi. Beşinci gün, fareler yumurtalıklarının durumunu incelemek için öldürüldü ve otopsi yapıldı. Yumurtalıklar şişmişse, test olumluydu. Sonuçlarınızı beş günden daha kısa müddette istiyorsanız, daha fazla fare öldürmeniz gerekiyordu.
“Tavşan öldü.” tabiri halk ortasında bayanın gebe olduğu manasına geliyordu.
8. Kurbağa testi
Tavşan Testi ile tıpkı prensipte çalışmasına karşın, testin sonunda kurbağalar ölmüyordu ve üstelik maliyeti daha ucuz bir testti. 1940’ların sonlarında bilim insanları, gebe bir kişinin çişinin canlı bir kurbağaya enjekte edildiğinde 24 saat içinde yumurta üreteceğini belirlediler.
9. Şeker testi
Yaygın olarak kullanılan eski hamilelik testlerinden biri de şeker testi. Bu batıl sayılabilecek test ise şu halde uygulanıyor; 1 Yemek kaşığı şeker ve 1 yemek kaşığı idrar üzere eşit ölçüde şeker ve idrar su içerisinde karıştırılıyor. Karışımı birkaç dakika beklettikten sonra şeker çözülürse bayanın gebe olmadığı kanısına varılıyor. Şekerden kümeler oluşturursa ise bayan gebe sayılıyor.
10. Torba testi
Antik Hindistan periyoduna gittiğimizde de Mısır’dakine yakın bir teknikle karşılaşıyoruz. Bir bayanın gebe olduğundan şüphelenildiğinde, arpa ve buğdayın bulunduğu bir torbaya idrarını yapması istenirdi. Arpa filizlenirse erkek olacaktı, buğday filizlenirse kız olacaktı ve ikisi de değilse gebe değildi. Lakin bu filizler toprağa dikilmezdi.
11. Kurdele testi
1700’lü yıllarda birtakım hekimler, bir bayanın idrarına kurdele batırarak gebe olup olmadıklarını anladıklarını tez ediyordu. İçinden çıkardıktan sonra kurdeleyi bayanın burnuna tutuyorlardı. Kurdelenin kokusu bayanın midesinin bulanmasına neden olmuşsa, gebe olduğu varsayılıyordu.
12. Hassasiyet testi
Absürt sayılabilecek testlerin yanı sıra, çağdaş tıbbın gelişiminden evvel bu testlere başvurmak istemeyen beşerler klasik hamilelik yan tesirlerine güvenerek kendilerini test ediyordu. Bilhassa göğüste hassasiyet olup olmadığına bakmak regl döngüsünün aksaklığı ile birlikte büyük bir hamilelik belirtisi olarak kabul ediliyordu.
Günümüzde ise meskende kullanılabilen hamilelik testi kitleri mevcut.
Evde hamilelik testlerinin işleyişi ise antik devirlerde kullanılan örneklerden faydalanılarak geliştirildi. Çağdaş tıp aslında antik tıbba birçok şey borçlu. Günümüzdeki testler, idrardaki hamilelik hormonunu, tıpkı tavşan ve fare testinde olduğu üzere, koryonik gonadotropin (hCG) düzeylerini tespit ederek buluyor. HCG, döllenmeden 6 ila 12 gün sonra meydana gelen yumurta implantasyonundan sonra idrarda bulunur ve plasentayı oluşturmaya başlayan hücreler tarafından salgılanır. Bu testler de tavşan testi ile tıpkı oranda doğruluk hissesine sahipler.