Tekinsiz vadi tesiri, insan gibisi yahut gerçekçi bilgisayar üretimi yüzlerin yahut robotların birtakım insanlarda yarattığı gerginlik hissini tanımlayan bir kavramdır. İnsan gibisi robotların ve ultra-gerçekçi karakterlerin ortaya çıkmasıyla birlikte, bu yarı-insan, yarı-yapay varlıkların tuhaf bir hissiyat yaratabildiği gözlemlenmiştir. Bu tesir, yabancılaştırıcı bir tecrübe olarak nitelendirilebilir; zira gözlerimiz gerçek üzere görünen bu varlıkları algıladığında, zihnimizde bir uyumsuzluk ve rahatsızlık hissi oluşabilir. Bu durum da ‘tekinsiz vadi’ olarak isimlendirilen bir boşluğa işaret eder.
Birçok insan için insan gibisi yahut gerçekçi bilgisayar üretimi yüzler, bazen tuhaf bir his yaratabilir ve bu hissi tam olarak açıklayamayız.
Tekinsiz vadi tesiri, insan gibisi yahut gerçekçi bilgisayar üretimi yüzlerin yahut robotların kimi insanlarda yarattığı gerginlik hissini tanımlayan bir kavramdır.
Bu tuhaf his, aslında bize yabancı değildir.
Tekinsiz vadi terimi, 1970’lerde Japon robotik profesörü Masahiro Mori tarafından ortaya atılmıştır.
Tekinsiz vadi tesiri, robotlarla hudutlu değildir.
Bu tekinsiz vadi tesirinin nedenleri tam olarak bilinmemektedir, fakat kimi varsayımlar bulunmaktadır.
Beklentilerin karşılıksız kalması varsayımına nazaran, insan gibisi robotları insan üzere davranabilen ve bağlantı kurabilen varlıklar olarak bekleriz ve bu beklentiler karşılanmadığında gerginlik hissi oluşur.
Örneğin, “Shrek” animasyon sinemasındaki karakterlerin insanlara çok benzeyen görünümleri, izleyicilerde gerginlik ve kaygı hissi yaratabilir.
Tekinsiz vadi tesiri hala tam olarak açıklanamamış bir fenomendir.