Takdir edersiniz ki Japonlar dünyanın birçok yerinde kendilerini göstermişlerdir. Tarihte de birçok olaya öncülük eden Japonlar, tarih boyunca pek çok bölgede olduğu üzere cinsellik konusunun da üzerinde durmuşlardır. Eş cinselliğin de ön planda olduğu feodal Japonya’nın öteki cinsellik tabularını duymalısınız! Ayrıntılar…👇
Kaynak: https://viraluck.com/viral-sex-like-f…
Takdir edersiniz ki Japonya geçmişten günümüze birçok kültürel yeniliğe öncülük etmişlerdir.
Tarihin tozlu raflarında da yerini koruyan Japonlar, cinsellik hakkındaki birtakım kuralları ve kanıları de değerlendirmeyi unutmamışlar.
Gelin bu niyetleri anlatalım sizlere… 👇
Keşiş olarak atfedilen beşerler gözü dönmüş şeytanlar olarak nitelendirilirdi.
Cinsellik kelam konusu olduğunda Japonya’daki Budist keşişler ile Hristiyan keşişler ortasında çok büyük farklar vardır. Örneğin Budizm namus yemini ön plana çıkarsa da Zen keşiş Ikkyu ‘bekar kalın yoksa hepinizi lanetlerim’ biçiminde cümleler kurmuştur.
Tarihsel rivayetlere nazaran samuraylar, 12 yaşında itibaren erkeklerle birlikte oluyordu!
Pedofili olarak isimlendirdiğimiz bu tıp sapkınlıklar gelecekteki samuraylarla bağlar yaratmayı amaçlıyordu. Bu cins cinsel alakalar, çocuklar yetişkin bir samuray olana dek devam ediyordu. Hristiyanların da o vaktin keşişlerini gerçek manada iğrenç olarak değerlendirdiler.
Genç çiftçiler ‘yakınlaşmak’ için bir ortaya geliyorlardı.
Ergenlik çağındaki zenginler, birçok sıkıcı toplumsal kurala, ritüele ve geleneğe uymak zorunda kaldılar. Aşkları ve samimi hayatları büsbütün aileleri tarafından denetim edildi ve başka seçkinlerin onayına tabi tutuldu. Bunların yanı sıra ergenlik çağındaki çiftçiler, öteki çocuklar da çiftçi olduğu sürece bir şeyler paylaşmakta özgürdü. Bu gençlerin wakamo yado’da yahut ‘gençlerin kulübelerinde’ buluşması yaygındı. Bu aldatmacalar, bir kız gebe kalana kadar devam edecek ve sonrasında da iki genç çiftçi evlenecekti.
Rivayetlere nazaran eş cinsellik epeyce yaygındı.
Feodal Japonya’nın eş cinsellik yahut biseksüellik hakkında pek bir tabusu yoktu. Aslında, erkekler ortasındaki bağlantı bazen idealize edilip kutlandı. Bunların yanı sıra bayanlarla alakaya girmek erkekler için manevi olarak yorucu olarak kabul edildi. Budist tapınaklarında, eşcinsel bağlar yaygındı ve ekseriyetle tecrübeli keşişler ve akıl hocalığı yaptıkları yardımcılar ortasında süregelmekteydi. Eş cinsellik orduda da açıkça yaşanmaktaydı ve erkek seks emekçileri hem erkek hem de bayan müşterilerle birlikte oluyordu.
Cinsellik, Japonya’nın birinci yaratılış efsanelerinde yer alan değerli bir olguydu.
Japonya’nın yerli dini olan Şinto, binlerce yıldır çeşitli biçimlerde kendini göstermiştir. Şinto yaratılış öyküsüne nazaran, cinsellik bir ulusun ve halkının aydınlanmasından evvel gelir. Efsanelere nazaran cinsellik şartsız mutluluğun tek kaynağıdır. Hristiyanlıkta sevişmek utanç ya da günah bir şey olarak görülse de Şintoizm bunu doğal olarak gördü.
Cinsel zevk ruhsal aydınlanma demekti.
Tachikawa-ryu, Japonya’nın cinsiyet tarikatı olarak bilinen Shingon Budizmi’nin bir koluydu. Tarikatın inançlarına nazaran, cinsellik manevi aydınlanmaya açılan bir kapıydı zira cinsel bağlantı benliğin kaybına müsaade veriyordu. Tachikawa-ryu Budistleri için cinsel birliktelik, ruhsal ve dini hayatın kıymetli bir kesimiydi. Onlar için cinsellik yalnızca bir niyet ya da sembolden çok daha fazlasıydı.
Seks emekçilerini makul kriterlere nazaran sınıflandırdılar.
Feodal Japonya, hiyerarşilere ve toplumsal sıralamaya değer verirdi. Birtakım genelevler başkalarından daha hoş olduğu için üst seviye işletmelerde bile kolay gece emekçileri ve şık nezaketçiler ortasında bir ayrım yapılırdı. Sıradan olanlar yūjo olarak isimlendirilirken, yüksek statülü olanlar ‘oira no tokoro no nee-san’ (‘yerimizin ablaları’) olarak isimlendirilirdi. Oiranlar âlâ eğitimli şovmenlerdi ve yüksek bir toplumsal statüye sahiplerdi. Potansiyel müşteriler hizmet almadan evvel onları iki kere ziyaret etmek zorunda kaldılar ve orta sınıftan bir adam olmadan oiran ile irtibat kurmaları imkansızdı.
Seks çalışanları berbat hayat şartlarına sahiplerdi ve yorucu eğitimlerden geçerlerdi.
Madamlara ve yakuzalara borçları yüzünden seks personelliği yapan bayanlar, Japon toplumunda o kadar büyük bir tesir bıraktı ki devir sinemalarındaki ana temalarda bu bayanların ömürleri sıkça husus edindi.
Erkekler çok eşlilik hakkına sahipken bayanlar tek eşli olmak zorundaydı.
Resmi olarak, erkeklerin birden fazla karısı cariyesi ve aşk ilgisi olabiliyordu. Öte yandan bayanların tıpkı anda sadece bir resmi kocası olabilirdi. Bununla birlikte, bu seçkin bayanların kendi işlerini gizlice yürütmeleri pek yaygın değildi. Bu hayat biçimi gerçek manada benimsendi.
Evlilik kurumu kalıcı değildi.
Heian devrinde (MS 794 – 1185), Japonya’da evlilik üst sınıf çiftler için kalıcı değildi. O vakitler, Japon toplumu katı bir sınıf sistemine sahipti ve benzeri ailevi geçmişlere sahip çiftler evlenmekteydi. Örneğin güçlü Japonlar evlenir, birlikte bir yahut iki çocuk sahibi olur ve daha uygun (daha zengin) bir eş bulunursa öbür bir evliliğe geçerlerdi. Alt sınıfların üyeleri birden fazla düğünü karşılayamıyorlardı bu yüzden birçoğu ömür uzunluğu evli kaldı.
Ne diyelim… Yorum sizde!
