Son araştırmalar, Venüs gezegeninin atmosferinde ömür mümkünlüğünün daha evvel düşünülenden daha gerçekçi olduğunu ortaya koyuyor. Cardiff Üniversitesi ve MIT’deki bilim insanlarından oluşan bir grup, Astrobiology mecmuasında yayınladıkları bir makalede, Venüs’ün bulutlarının gelecekteki astrobiyoloji odaklı uzay vazifeleri tarafından tespit edilebilecek bir biyokütleyi destekleyebileceğini belirtiyor.
Kaynak: https://www.science.com/even-though-i…
Venüs’ün zehirli atmosferi olmasaydı Dünya olabilirdi ya da olmazdı.
Bu iki gezegen ortasında pek çok benzerlik vardır, lakin Dünya’nın nemli ve ılıman olduğu yerde Venüs, zehirli ve asidik dumanlardan oluşan kalın bir atmosferle örtülü kavurucu sıcak bir yüzeye sahip.
Bununla birlikte, yeni araştırmaya nazaran bu atmosfer büsbütün yaşanamaz değil.
Mikropların bu türlü bir ortamda gelişme ihtimali zayıf olsa da, bu ihtimal üzerinde düşünmeyi gerektirecek kadar akla yatkın.
ABD’deki MIT’den moleküler biyolog William Bains liderliğindeki bir grup Astrobiology’de yayınlanan bir makalede,
‘Bulutlar, atmosfer üzerindeki tesirinden gelecekteki astrobiyoloji odaklı uzay vazifeleri tarafından kolay kolay tespit edilebilecek bir biyokütleyi destekleyebilir’ diye yazıyor.
“Venüs’te ömür bulma ihtimalinin spekülatif olduğunu düşünsek de, bu türlü bir ihtimal yok değil.
Dünya’ya benzemeyen bir ortamda ömür bulmanın getireceği bilimsel ödül, müşahedelerin ve misyonların, şayet varsa hayatı tespit edebilecek formda nasıl tasarlanması gerektiğini düşünmeyi haklı çıkarıyor.’
Venüs’te ömür mümkünlüğü, 2020 yılında gezegenin atmosferinde fosfin gazı keşfedilmesinden bu yana Dünya’nın kolektif hayal gücünde büyük bir yer edinmişti.
Fosfin biyolojik ve jeolojik süreçlerle üretilebilir ve tespiti hararetle tartışılmıştı. Bu tartışma, Venüs’ün yaşanabilirliği ya da yaşanamazlığı hakkındaki varsayımları yine incelemeye yönelik ağır bir bilimsel ilgiyi harladı.
Yüzeyin bildiğimiz manada hayat için elverişli olması pek muhtemel değil.
Venüs yüzeyindeki sıcaklıklar ortalama 867 Fahrenheit civarındadır. Hayatın kimyası için bir çözücü gerektirir, Dünya’da bu sudur, ve bu sıcaklıklar rastgele bir sıvı ile uyumlu değildir. Lakin Venüs’ün gökyüzü, çok daha ılıman olmasına karşın, sülfürik asit bulutlarıyla doludur ve bunun daha güzel olduğu düşünülmemekte.
Astronom Sara Seager liderliğinde ve MIT’den biyokimyacı Janusz Petkowski’nin de iştirakiyle Venüs atmosferinde ömür mümkünlüğünü araştıran bir grup 2 yeni makale yayınladı.
Seager liderliğindeki daha büyük bir küme tarafından PNAS’ta yayınlanan bir makale, ömür için kilit moleküllerin sülfürik asitte hayatta kalıp kalamayacağını deneysel olarak araştırıyor; üstte bahsedilen Astrobiyoloji makalesi ise Venüs’ün yaşanabilirliğine karşı argümanları inceliyor ve ele alıyor.
Ekibin daha evvelki araştırmaları sülfürik asidin hayat tarafından çözücü olarak kullanılabileceğini, fakat bunun bildiğimiz manada bir hayat olmayacağını ortaya koymuştu.
Bunun en değerli nedenlerinden biri RNA ve DNA’nın sülfürik asit içinde kararsız olması. Fakat nükleik bazlar, RNA ve DNA’nın temel yapı taşları, ne olduklarına bağlı olarak olmayabilir.
Nükleik bazların sülfürik asitte kararlı kalıp kalamayacağını test etmek için araştırmacılar bir küme nükleik kimi yüzde 81 ila 98 ortasında konsantrasyonlarda sülfürik asit içine koydular.
Adenin, sitozin, guanin, timin ve urasil, Venüs bulut sıcaklıklarına emsal halde 18 ila 21 santigrat derece ortasındaki oda sıcaklığında birkaç hafta boyunca sabit kaldı.
Pürin ve pirimidin ile kimi virüsler tarafından adenin yerine kullanılan 2,6-diaminopurin isimli bir bileşik de
Bu, en azından teorik olarak, tıpkı nükleik bazların Venüs’ün sülfürik asit bulutlarında dolaşabileceği manasına gelmekteydi.
“Bulgularımız, DNA nükleik asit bazları da dahil olmak üzere karmaşık organik kimyanın konsantre sülfürik asitte kararlı olabileceğini gösteriyor.
Ve bizi organik malzemenin varlığı için bulut parçacıklarını direkt araştıran vazifeler tasarlamaya motive ediyor’ diye yazdılar makalede..
İkinci makalede grup, Venüs’ün bulutlarının ve atmosferinin özelliklerinin ömür mümkünlüğünü ortadan kaldırıp kaldırmadığına odaklanarak, ömür muhtemelliğine karşı argümanları yıkıyor.
Dünya’daki hayat suya dayandığı için su eksikliği büyük bir mahzur. Sülfürik asitle ilgili araştırma bu mevzuyu ele alıyor ve araştırmacılar sülfürik asidin Dünya’da suyun oynadığı rolü üstlenmesinin imkânsız olmadığını buldular.
Bir öteki pürüz de yerçekimi; ne kadar küçük olursa olsun rastgele bir kütle, yerçekiminin aşağı gerçek uyguladığı basınca karşı havada kalmakta zorluk çekecektir.
Bu durumda grup, yerçekimi dalgalarının istikrarlı bir biyosfer sağlamak için gereğince büyük bir mikrop popülasyonunu havada tutabileceğini buldu.
Venüs atmosferinde hayatı sürdürmek için kâfi kimyasal güç olmamasına karşın, çok fazla hayat var.
Ekibin hesaplamalarına nazaran, fotosentez yahut fototrofi üslubunda bir biyokütlenin büyümesi ve sürdürülmesi için kâfi. Grup, Venüs’teki hidrojen ya da metal eksikliğini de ömür mümkünlüğünü büsbütün ortadan kaldırmaya yetecek bir mahzur olarak görmedi.
Araştırmacılar, hayatın aramaya paha olduğunu ileri sürüyorlar.
Eğer oradaysa, Dünya’da yaşadığımız rastgele bir şeye benzemesi mümkün değil ve bu bahiste bilgi edinmek, evrenimizde ömrün ortaya çıkabileceği çeşitli yollara ait anlayışımızı değerli ölçüde geliştirebilir.
“Karasal ömür Venüs’ün bulutlarında hayatta kalamaz. Başkalarını de Venüs’ü dünya dışı ömrün yaşayabileceği bir yer olarak görmeye ve bu ömrün ne olabileceğini ve ekonomik olarak nasıl arayabileceğimizi araştırmaya teşvik ediyoruz.”
