Örümcekler avlarını yakalamak için birtakım canlılar için korkutucu ağlarıyla meşhurdur. Kendi oluşturdukları yapışkan dokuda olan ağlarına kendilerinin takılmadıkları bilinmektedir. Daima birlikte neden kendi ağlarına takılmıyorlar bakalım.
Örümceklerin kendi ağlarına neden takılmadıklarını anlamak için anatomisini anlamamız gerekir.
Genel olarak örümcek ağları, her bir ipliği farklı vazifeye sahip birkaç ipek ipliğinden oluşuyor. Radyal çizgiler olarak isimlendirilen iplikler, ağın çerçevesini yapar ve takviye sağlama vazifesini görür. Çerçeveyi sağladıkları için bu iplikler yapışkan değildir ve örümceklerin hareketlerinin engellenmesini önlerler. Örümcek ağlarının tek bir tipi yoktur. Farklı fonksiyonları olan birçok ağ çeşidi vardır.
Karınlarında yer alan özel bez sayesinde ipek üretirler.
Ürettikleri ipek, amino asit zincirlerinden meydana gelen protein içeren bir unsurdur. İpeğin özellikleri ve bileşimi hangi örümceğin ürettiğine bağlı olarak değişkenlik gösterir. Ağın çizgi yapısı için kullanılan ipek ile yapışkan ve yakalama ipeği ortasında güçlülük ve yapışkanlık üzere kıymetli farklar vardır.
Örümcek ağının üretim süreci, ipek ipliklerinin titizlikle yerleştirilmesini içeren kıymetli bir süreçtir.
Örümcekler, ağlarını yaparken bir halatı özgür bırakıp rüzgarın taşımasına müsaade vererek birinci adımı atarlar. Daha sonra uygun bir temas noktasına bağlandığı vakit örümcek çizgiyi geçerek ek ipek eklemesi yapar. Çizgiler oluştuktan sonra avlarını yakalaması için yapışkan iplikler olan spiral iplikleri de ağlarına eklerler.
Hem yapışkan hem de yapışkan olmayan ipliklerin kullanılması örümcek ağı için değerlidir. Yapışkan iplikler, avın yapışarak yakalanmasını sağlar. Yapışkan olmayan iplikler ise örümceklerin kendi ağlarına yakalanmadan hareket etmelerini sağlar.
Örümcekler, kendi ağlarına düşmemek için farklı teknikler geliştirmişlerdir.
Ağlarına yakalanan avların neden olduğu titreşimleri algılayan özel duyu organları vardır. Ağa nasıl ve neden yakalanılması gerektiğini bu duyu organları ile biliyorlar. Ayrıyeten, bacaklarını ve bedenlerini dikkatli hareket ettirdikleri vakit yapışkan kısımlara dokunmadan gezebilir ve ağlarına ziyan vermezler. Kendi ağları ile dikkatli bir bağları vardır. Yapışkan ipliklerin nerede olduklarını ve o kısımdan nasıl kaçmaları gerektiklerini çok uygun bilirler.