Daha evvel Avustralya ve Buenos Aires ortasında, hiç durmadan uçmayı istememişsinizdir tahminen. Lakin bu rota direkt olarak Güney Kutbu üzerinden geçtiği için geçmeniz mümkün değil. Pekala istisnalar dışında neden bu kutup üzerinden uçak seyahati mümkün değil? Gelin ayrıntılara geçelim… 🤓 👇
Kaynak: https://www.youtube.com/watch?v=SCQhI…
Güney Kutbu üzerinden uçuş yapmak mümkün değil. Bunun dayandığı birkaç temel sebep var elbette.
Bunlardan biri Antartika’nın muazzam derecede soğuk olması. Hatta o kadar soğuk ki 2001 Mart ayında. FAA (Federal Havacılık İdaresi) tarafından ‘Kutup Rotası’ isimli özel kurallar bile konmuş bu durum için.
Bu kurallar, 78 derece Kuzey enlemleri üzerinde ve 68 derece Güney’in altındaki rotayı kapsıyor.
Uçakla kutupların üzerinden gitmek isteyenler için konulan bu kurallar için tek bir sözün hatırlanması gerektiği söyleniyor: SCEMPT
Kelimedeki her bir harf farklı bir gerekliliği temsil ediyor.
-
S: Kutup uçuşları için bütün pilotlar ve uçuş grubu şartlara uygun bir biçimde, bilhassa de Antartika’nın dondurucu soğuklarına dayanabilecek formda eğitilmelidir.
-
C: Çok soğuk hava şartlarından koruyacak en az 2 soğuk hava tulumu bulunmalıdır.
-
E: Kurs eğitim planından evvel FAA’nın, mekanik yahut tıbbi meseleler nedeniyle beklenmedik inişler için, acil durum alternatif havaalanları rotasının onaylanması gerekir. İnişten sonraki 48 saat içinde bu havaalanlarının her birinden yolcular tahliye edilmelidir.
M: Uçuş boyunca yakıt sıcaklığını daima takip edilmesi ve yakıt donma derecesinin altına düşmeye başlarsa irtifanın değiştirilmesi gerekir.
- P ve T: Kutup uçuşları alışılagelmiş manyetik navigasyonlardan fazla gerçek istikameti kullanmayı gerektirir. Çünkü kutupların manyetik açıdan güvenilmez bir alana sahiptir.
Bu kurallar Antartika rotası üzerinden bir uçuş için caydırıcı olsa da tam manasıyla engelleyici olmamıştır.
Bununla birlikte ticari uçuşlar Kuzey’e kadar bu kuralları uygulamaktadır.
Dubai- Los Angeles, New York- Hong Kong ve New Delphi- San Francisco üzere büyük rotaların hepsi, ya Dünya bir küre olduğu için ya da Grönland’da bir yerlerde takılan cömert bir vakit sihirbazı olduğu için Kuzey Kutbu’nun üzerinden uçarak uçuş müddetlerini kısaltıyor. 🙂
Güney Kutbu üzerinden gidilmesi konusundaki öbür bir sorun, acil durumlarda her an taraf değiştirip inilebilecek bir pist olması gerekliliğidir.
Her ticari çift motorlu uçağa, uygun bir alternatif havaalanından/pistten rastgele bir vakitte ne kadar uzakta olabileceğine dair muhakkak bir kıymetlendirme ve düzeneme yapılması gerekir. Buna ‘ETOPS’ ismi verilir.
1985’ten evvel, tüm çift motorlu uçaklar ETOPS-60’tı
Yani bir havaalanından sırf 60 dakikalık bir yarıçap içinde uçabiliyorlardı. Bu kısıtlamalar nedeniyle, daha büyük üç yahut dört motorlu uçakla yapılmak gerekliydi.
Uçaklar geliştikçe ETOPS mühletleri de gelişti.
Boeing 737 ve Airbus A320 üzere en yaygın ticari uçaklar, dünyanın yaklaşık %95’ini kapsayan ETOPS-180’e kadar bir dereceye sahip olabilir: Antarktika hariç çabucak hemen her yer yani.
Güney Kutbu’na en yakın potansiyel saptırma havaalanı ise Arjantin’deki ‘Ushuaia milletlerarası Havaalanı’dır.
Ancak yeniden de yaklaşık 2 bin 500 mil (4 bin kilometre) uzaklıktadır. Bu da Güney Kutbu’nun ne kadar uzak olduğunun ispatlarından birisi.
Dünyanın en uzun menzilli ticari uçakları, Airbus A350 bile, 370 dakikalık bir dereceyle hudutlu ve kıtanın epeyce büyük bir kısmına geçiş yasak.
Tüm bu kısıtlamalara karşın, gerçek bir yer, yanlışsız ekipmanlar ve özel eğitimli bir grup olduğu sürece bir havayolu teorik olarak Antarktika’nın bir kısmı üzerinden bir uçuşu yapabilir.
Ancak Antarktika üzerinde mantıklı olan pek çok rota yok. Memleketler arası uçuşların büyük çoğunluğu da kuzey yarımküre’de gerçekleşiyor.
Bugün, birtakım uçuşlar Antarktika kıyılarına yaklaşıyor (Sidney ve Santiago ortasındaki rotalar gibi) ve rüzgar şartlarına bağlı olarak bazen Antarktika’nın küçük bir kısmının üzerinden uçuabilirler, lakin katiyetle Güney Kutbu’nun direkt üzerine gidemezler.
