Kredi derecelendirme notu, bir ülkenin kendisine verilen borçları geri ödeyebilme kapasitesini yahut geri ödeyememe mümkünlüğünü gösteren bir kredi riski değerlendirmesi manasına geliyor. Dünyada ülkelere kredi derecelendirme notunu veren ve yatırımcılar tarafından genel bir kabul gören üç büyük kredi derecelendirme kuruluşu bulunuyor. Bunlar Moody’s, Fitch ve Standard&Poors (S&P). Bu kuruluşlar ülkelerin ekonomik ve politik durumlarını inceleyerek kredi risk puanlarını hesaplıyor.
Peki bu kuruluşlar kredi derecelendirme notlarına neye istinaden belirliyor?
Bu kuruluşlar aslında GSYH büyüme oranı, işsizlik oranı, cari süreçler istikrarı, enflasyon oranı, kamu borçlanmaları ve işsizlik oranı üzere ülkelerin makroekonomik göstergelerine bakarak ekonomik riski belirliyor.
Ayrıca bu not belirlenirken politik risk, siyasi istikrar, seçimlerin zamanlamaları, ülke içi siyasal istikrarlar ve iktidar partisinin oy oranı üzere kriterleri kıymetlendirme kapsamına alıyor.
AAA’dan D’ye kadar alfabetik harfler ile kredi derecelendirme puanları ve puan seviyeleri belirlenen ülkeler, temelinde “yatırım yapılabilir” yahut “yatırım yapılamaz” olarak ikiye ayrılmakta. Kuruluşlardan BBB- kredi derecelendirme notunu ya da daha yükseğini alan ülkeler yatırım yapılabilir, daha düşük not alan ülkeler ise yatırım yapılamaz olarak tanımlanıyor. Bu harf sistemi de yeniden kredi notu olarak 100 üzerinden çevriliyor.
1. Avustralya – Kredi Notu: 100
2. Kanada – Kredi Notu: 100
3. Danimarka – Kredi Notu: 100
4. Almanya – Kredi Notu: 100
5. Hollanda – Kredi Notu: 100
6. İsviçre – Kredi Notu: 100
7. Norveç – Kredi Notu: 99
8. Singapur – Kredi Notu: 98
9. ABD – Kredi Notu: 98
10. Avusturya – Kredi Notu: 96
11. Yeni Zelanda – Kredi Notu: 95
12. Fransa – Kredi Notu: 92
13. Hong Kong – Kredi Notu: 90
14. Tayvan – Kredi Notu: 90
15. Birleşik Arap Emirlikleri – Kredi Notu: 90
16. Birleşik Krallık – Kredi Notu: 90