Yazar: Geoffrey Smith
Investing.com – George Orwell’dan mealen aktaralım; geleceğin bir resmini istiyorsanız sonsuza kadar ücretli yolcuyu etkileyen ulusal bir havayolu şirketi hayal edin.
Lufthansa hissedarları Perşembe günü 9 milyar Euro değerindeki bir yardım paketi ile dalgalanıyor – Alman hükümeti %20 hisse sahibi olacak ve şirkette iki yönetim kurulu olacak. Önergenin Perşembe günü olağanüstü hissedarlar toplantısında geçmesi bekleniyor. Şirketin en büyük özel hissedarı Heinz Hermann Thiele, hükümet yetkilileri ile yapılan bir toplantı sonrasında, pakete olan muhalefetini geri çekti.
Anlaşma, pandeminin bir sonucu olarak Avrupa’nın ne yönde ilerlediğine dair çok şey söylüyor. Bunu, ulusal havayolları gibi artık amaca uygun olmayan savaş sonrası yaratımları ortadan kaldırmak için bir fırsat olarak görmek yerine lideri, umutsuzca müşteri refahından ziyade Avrupa’daki görece prestij kaybıyla daha meşgul.
Avrupa Komisyonu’nun, sadece iki yıl önce Siemens-Alstom demiryolu birleşmesi teklifi şeklinde olan Fransız ve Alman endüstrisinin tekelci içgüdülerini susturabilen antitröst departmanı devrildi. Başlangıçta Lufthansa’nın Frankfurt ve Münih havaalanlarında 72 iniş yuvasından vazgeçmesi konusunda ısrar ederken, şimdi sadece 24’e razı. Lufthansa, üç yıl önce Air Berlin’in çoğunu yuttuktan sonra her ikisinde de iniş yuvasının üçte ikisine sahip olmaya devam edecek.
Bu, daha az rekabet ve daha az rekabet, daha yüksek fiyatlar ve gözün görebildiği kadar az sayıda insanın uçması anlamına gelir. Belki de bu, bir hükümetin ve aniden havayolu şirketlerinin karbon ayak izine sahip olduğunu keşfeden bir kıtanın bilinçsiz veya en azından konuşulmamış niyetidir. Berlin ve Paris’in insanların herhangi bir firmanın uçaklarından ziyade Deutsche Bahn ve SNCF’yi (devlete ait iki para çukuru daha) kullanmayı tercih edecekleri bir sır değil.
Ancak Berlin hükümetinin kamuya açıkladığı ifadeler, gerçek endişesinin, kıtalararası uçuşta Fransa ve Hollanda’daki merkezlere olan uçuşlardaki pazar payının kaybedilmesi ve Ryanair, EasyJet ve Wizz Air gibi rakiplerin daha gevşek, yani daha az cömert olan istihdam koşullarının yayılması ile ilgili olduğunu öne sürüyor.
Bu hükümet, Lufthansa’nın ancak pazar payı yönetmelikle korunuyorsa savunabileceği yüksek ücretli, yüksek emekli aylığı olan ve yüksek korumalı istihdam modeline olan sevgisini gizleyemiyor. Perşembe günü kabin mürettebatı sendikası UFO ile işgücü maliyetlerini 500 milyon Euro düşürmek için yapılan anlaşma duyurusu, hükümetin desteği karşılığında bazı tavizler vermek zorunda kaldığını iddia etmesine imkân verecek olsa da bu modeli sona erdirmiyor.
Lufthansa hisseleri %14,9 yükseldi. Buna karşılık Londra’daki easyJet hisseleri, sadece özel hissedarlardan kendi likidite pozisyonlarını yükseltmek için taze sermaye toplamak zorunda kaldıktan sonra %5,4 değer kaybetti.
Son üç yılda Lufthansa hisseleri %46 ve EasyJet hisseleri %49 düştü. Avrupa havayollarındaki yatırımcılar için destinasyon aynı gibi görünüyor; tek soru birinci sınıfta mı uçacaksınız, ekonomi sınıfında mı?
