Muharrir: Geoffrey Smith
Investing.com – Tesla rekabet ederse ne olur?
Elektrikli araba üreticisinin daha rasyonel bir şeye tekrar dönmek için akıl almaz piyasa değerlemesi arayanlar, ekseriyetle bir yine yönlendirme için potansiyel bir tetikleyici olarak rakiplerin ortaya çıkmasına işaret ederler.
Bununla birlikte Tesla’nın değerli ‘ilk hamle’ avantajı, şimdiye kadar bu tıp niyetleri varsayımsal tuttu: Elektrikli araçlar için dünyanın en büyük pazarı olan Çin’de bile, geçen yıl Li Auto, XPeng ve Nio’nun – New York’ta listelenen üç Çinli rakip – toplamından daha fazla araba teslimatı yaptı.
Lakin bu avantajının sonsuza dek sürmeyeceğine dair işaretler var, bilhassa kült kişilik Elon Musk’ın kamu nezdinde daha az gücünün olduğu ABD dışında.
Örneğin Norveç’i ele alalım. Son derece yüksek gelir düzeyleri ve devasa devlet sübvansiyonları, yeni teknolojinin benimsenmesini kolaylaştırdı. Norveç Karayolları Federasyonu (OFV) tarafından Salı günü açıklanan kayıt datalarına nazaran akülü elektrikli araçlar, satılan tüm otomobillerin %54’ünden fazlasını oluştururken hibrit araçlar %29’unu oluşturdu. Aralık ayında, birleşik pazar hisseleri %92’nin üzerine çıktı.
Bu nedenle Norveç, ortalama bir tüketicinin elektrikli araç satın alabildiği bir araba pazarının nasıl görüneceğine dair kabaca bir fikir veriyor.
Lakin buradaki ortalama otomobil alıcısı, Tesla’yı, yarı yarıya düzgün bir alternatif üretebilen başka rastgele bir markaya tercih etmiyor üzere görünüyor: Model 3, şirketin geçen yıl satılan en uygun 20 araba modeli ortasındaki tek temsilcisiydi ve 2.081 satış ile yalnızca 7. sırada yer aldı. Listenin başında 7.000’den fazla kişi ile Audi e-tron yer aldı. Mercedes-Benz’in EQC’si ve Nissan Leaf bile onu geride bıraktı. OFV’nin istatistikleri VW Golf ve Hyundai Kona’nın klâsik satışlarından elektrikli olanı ayırmasa da elektrikli versiyonlarının, Tesla tarafından piyasaya sürülen her eseri kolay kolay aşma mümkünlüğü yüksek görünüyor. Yerleşik bayi ağları ve marka bilinirliğinin hala değerli olduğu açık.
Hayranlar fazla heyecanlanmadan evvel bu, sayılan bu otomobillerin hiçbirinin objektif olarak daha yeterli olduğu manasına gelmez. Bunun gösterdiği şey, Tesla’nın pazarlamasının herkes üzerinde tıpkı tesire sahip olmadığıdır. Norveç’te satın alınan otomobillerin neredeyse yarısı işletmeler tarafından satın alınmaktadır (OFV’ye nazaran 2020’de %48,7) ve Avrupa genelinde perakende araba satışlarının neredeyse yarısı bayanlar tarafından gerçekleştirilmektedir. Her iki segment de ABD’deki Tesla satışlarını artıran teknoloji kardeşliğine karşı hassas değil ve olacağını da hayal etmek güç.
Tesla, mantıken, bu yılın sonlarında Berlin fabrikası faaliyete geçtiğinde Avrupa’da daha rekabetçi olacağını argüman edebilir. Pazarın büyüklüğü ve elektrikli araçların daha süratli benimsenmesini sağlayan düzenleyici güçler göz önüne alındığında tüm eserlerini satmasının gereğince kolay olmayacağını düşünmek için de hiçbir neden yok.
Lakin Norveç modeli, Tesla’nın değerlemesinin gerektirdiği formda ezici rekabete girmeyeceğini öne sürüyor. Ve elektrikli modellerin yerleşik markalar tarafından daha süratli piyasaya sürüldüğünü düşünürsek Tesla yakında emisyon kredisi satarak elde ettiği gelirin azalarak zayıf işletme karlılığını ortaya çıkardığını görecek.
