Yazar: Geoffrey Smith
Investing.com – Veolia’nın Suez’le yola devam etmesinde sevilmeyecek ne var?
Pazartesi günkü hisse fiyatı reaksiyonunu düşününce baş aktörler arasında kaybeden yok: Veolia’nın, tam bir birleşme umuduyla ilk aşama olarka Engie’nin Suez’deki %32’lik payının neredeyse tamamını almak istediğini duyurmasının ardından Suez %19 yükseldi, Veolia %3,5 ve Engie %6,0 kazandı.
İklim değişikliği ve nüfus artışının öngörülebilir bir gelecek için çok daha verimli su kaynaklarının yönetimini gerektirme ihtimali göz önüne alındığında birleşmiş bir Veolia-Suez su yönetiminde müthiş bir küresel güç, iyi bir iş olacaktır. Veolia, anlaşmanın neredeyse anında daha yüksek operasyonel verimlilikle 500 milyon euro yaratacağını söyledi.
Hisse başına 15,50 Euro teklif edilen fiyatla Engie, bilançosunu güçlendirmek ve enerji işine odaklanmak için 3 milyar Euro üzerinde (yaklaşık 3,5 milyar dolar) alacak ve bu durum onu, AB’nin pandemi toparlanma planlarının bir parçası olarak vaat edilen yenilenebilir enerjilerle ilgili ortaya çıkan savurganlık için güzel bir şekilde konumlandıracak.
Birkaç ay önce Engie, Süveyş hissesini satma konusunda uzun süredir devam eden muhalefetinden vazgeçtiğinde bunu yapmak istediğinin sinyalini vermişti, bu nedenle Veolia’nın hafta sonundaki yaklaşımına verdiği soğuk tepki biraz kafa karıştırıcıydı. Engie, “bu öneriyi önümüzdeki haftalarda inceleyeceğini” ve “paydaşlarına gereken saygıyı gösterip endüstriyel projenin kalitesini göz önünde bulundurduktan sonra en cazip çözümü tercih edeceğini” söyledi.
Bunun hayırsever yorumu, Engie’nin Veolia’dan biraz daha fazla para elde etmeye çalışırken kendini naza çekmesidir.
Bununla birlikte piyasa, anlaşmanın gerçekleşmemesi konusunda ihmal edilemez bir risk olduğunu ima ediyor: Sabahki artışlardan sonra bile Suez hisseleri hala Veolia tarafından teklif edilen fiyatın neredeyse bir euro altında kaldı.
Bundan kısmen Antitröst endişeleri sorumlu olabilir ancak Veolia, bir altyapı yönetim şirketi olan Meridiam’den Fransız su işini satın alma taahhüdünde bulunduğunu söyledi. Bu, en akut tekel sorununu ele alacaktır.
Bu, geriye diğer muhtemel açıklama olarak kişisel ve kurumsal rekabeti bırakıyor. Veolia, tam bir teklifin maliyetlerini düşük tutmak istiyorsa Suez yönetiminin desteğine ihtiyaç duyacak. Suez’in hafta sonu verdiği tek yanıt, bozulmuş bir şekilde kendisine hiç danışılmadığını belirtmesiydi.
Yaşayan bir şirket olan Suez CEO’su Bertrand Camus, tam bir birleşmeyi desteklemek için ya Veolia’da bir yönetim kurulu pozisyonu ya da son derece tatlı bir çıkış paketi ile uyuşmaya ihtiyaç duyabilir.
Öte yandan Şubat ayında Isabelle Kocher’in ayrılışından bu yana Engie’nin geçici CEO’su olan Claire Waysande, neredeyse tüm çalışma hayatını işten ziyade siyasetle geçirdi. Hissedar menfaatlerini diğer kazanılmış menfaatlerin üzerinde tutacak uygun bir aday değil (üzgünüm, “paydaşlar”).
Veolia CEO’su Antoine Frerot Financial Times’a verdiği röportajda, yaratacakları güç merkezinin ölçeğini anlatmak için olası bir birleşmeyi, Manchester United ve Manchester City arasındaki birleşmeyle karşılaştırdı. Ancak futbola geçici bir ilgi duyan biri bile iç gerilimlerin, ortaya çıkan canavarı aniden işlevsiz hale getireceğini bilir.
Birleşme düzgün bir şekilde yapılmadıkça birleşen şirket, parçalarının toplamından daha düşük bir değere sahip olacak ve ihtiyaç duyacağı 10 milyar Euro, heba olan bir atık su olacak.