İşte tabiatın sahiplendiği terk edilmiş yerlerin muazzam imajı…
20 Şubat 1943’te Meksika’daki bir kent olan San Juan Parangaricutiro’da meydana gelen yanardağ patlaması sonucu kent yok oldu. Ayakta kalabilen tek şey kilise kulesiydi. Kent halkı, kendisine yeni bir yerleşim yeri kurdu. Eski kentleri ise turistik bir merkez haline geldi. Günümüzde, turistler eski kentin sağlam kilise kulesini görmek için burayı ziyaret ediyor.
Valle dei Mulini/ İtalya
İtalyancada “Değirmenler Vadisi” manasına gelen Valle dei Mulini bölgesi, 13. yüzyıl başlarında etraf kentlere un temin etmek emeliyle kurulmuştu. İlerleyen süreçte gelişen endüstriyle bir arada, değirmenlerin modası geçti. Değirmenlerin yerini çağdaş üretim tesisleri aldı. Bölgedeki insan varlığı sona erince, değirmenler ve öteki yapılar tabiatın bir modülü haline geldi.
Kolmanskop, Namibya
Namibya’da bulunan Kolmanskop kenti, değişik bir kuruluş öyküsüne sahip. 1908 yılında bir demir yolu çalışanı, Namib Çölü’nün kumları ortasında parıldayan kimi taşlar fark ediyor. Daha sonra bu taşların elmas olduğu anlaşılıyor. Bölgede elmas sanayisini başlatmak maksadıyla, 1912 yılında Kolmanskop kenti kuruluyor. Lakin ne yazık ki, kentin kıssası keyifli sonla bitmiyor. Bölgede ayaklanma ve şiddet olayları başlıyor. Ayrıyeten yeni elmas madenlerinin keşfedilmesi, kentin popülerliğini kaybetmesine neden oluyor. İşte bu sebeplerden beşerler kenti terk ediyorlar. Ve kent kumlara teslim oluyor.
Houtouwan/ Çin
Çin’in Shengshan Adası’ndaki Houtouwan kenti, bir vakitler birkaç bin kişilik balıkçı topluluğuna mesken sahipliği yapıyordu. Lakin ülkenin kalanından izole haldeydi. Bu yüzden kent gelişemiyordu ve nüfusu giderek azalıyordu. Sonunda kent 2002 yılında resmen tahliye edildi ve burada yaşayanlar diğer bölgelere yerleştiler. Beşerler kenti edince burayı tabiat sahiplendi.
Angkor Wat, Kamboçya
Burası Güneydoğu Asya’daki en kıymetli arkeolojik alanlardan biri olarak kabul ediliyor. Günümüzde, kentteki yapılar farklı bitki cinsleriyle iç içe geçmiş vaziyette. Kent, artık insan yerleşimine kapalı. Lakin yayıldığı geniş yerde, dini merasimlerden pirinç yetiştiriciliğine kadar çeşitli faaliyetler devam ediyor.
Calakmul, Meksika
Güney Meksika’nın Yucatan bölgesindeki Calakmul, MS. 5. ve 8. yüzyıllar ortasında kurulan bir Maya kentiydi. Maya Uygarlığı’nın yok olmasından sonra, kent yabanî hayat tarafından ele geçirildi. Kuruluşundan bu yana binlerce yıl geçtiği halde, kentte hâlâ sağlam yapılar bulunuyor. Bölge 6000’den fazla yapıya mesken sahipliği yapıyor. Ortalarında etrafı ağaçlarla çevrilmiş bir piramit bile var. “Bitki Höyüklerinin Yeri” manasına gelen Calamkul, 2012 yılında UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne dâhil edildi.
Okunoshima, Japonya
Japonya’nın Seto İç Denizi’ndeki Okunoshima bölgesi, “Tavşan Adası” olarak biliniyor. Adadaki binalarda beşerler yerine yüzlerce yabani tavşan yaşıyor. Öte yandan tavşanların adaya nasıl geldiği ise bilinmiyor. Lakin bir teoriye nazaran tavşanlar, 1970’lerin başında adayı ziyarete gelen bir okul kafilesindeki çocuklar tarafından adaya bırakılmışlar. Okunoshima, tavşanlar tarafından istila edilmeden bir insan yerleşimiydi. Üstelik II. Dünya Savaşı sırasında kimyasal silah üretim tesisi olarak kullanılıyordu. Şimdilerde, adanın eskisinden çok daha “sevimli” bir yer olduğu söylenebilir.
Ross Adası, Hindistan
Hindistan, İngiliz sömürge idare altındayken Hint Okyanusu’ndaki Ross Adası, hatalılar için sürgün yeri olarak kullanılıyordu. 1858’deki ayaklanmalardan sonra, İngiliz idaresine isyan edenlerin birçok bu adaya gönderildi. Burada, çok ağır kaideler altında mahkûm edildiler. Ada yalnızca hapishane olarak kullanılmıyordu. Adaya gelen İngilizlerin yaşaması için ayrıyeten bir kent de inşa edilmişti. II. Dünya Savaşı sırasında İngilizlerin adayı terk etmesiyle hapishane kapatıldı. Böylelikle, adadaki insan varlığı sona erdi. İnsan varlığının sona ermesiyle adanın denetimi, ormanın eline geçti. Kaynak: ListeList
