Bu dünyaya dert çekmeye mi geldik ya?
1. Son dönemle gelen “Şimdi ne yapacağım?” düşüncesi.
Kabul edin ki okulun bu kadar çabuk biteceğini fark edemediğiniz için hazırlıksız yakalandınız!
2. Tüm arkadaşların yavaş yavaş iş bulması…
O arkadaşınız bir yerde staja başlıyordur, şu arkadaşınız aday mühendistir, bir arkadaşınız part time çalıştığı yerde tam zamanlı işe başlayacaktır… Sizse açıktasınızdır.
3. Arkadaşlarınız mezuniyet sonrası planlarından bahsederken sizin aklınızdan geçen tek şey “ya okul uzarsa” düşüncesidir…
Bu zamana kadar gelmişsinizdir fakat “ya bir aksilik çıkarsa?” diye düşünmekten uykularınız kaçar.
4. Herkes aşırı meşguldür…
Kendi kendinize “ulan bir benim mi planım yok?” diye düşünürsünüz.
5. KYK'nın bitiyor ve ödemesinin başlıyor oluşu ayrı bir stres katar size…
@isimyazmasak
6. İşsiz kalma korkusu sizi yer bitirir…
Çünkü kaçımız mezun olur olmaz iş sahibi olabiliyoruz ki?
7. Yalnız yaşıyorsanız ve gelir kaynağınız ailenizse bir de evsiz kalacağım korkusu başlar.
Çünkü aileniz okul bitince kendi ayağınızın üzerinde durmanızı bekleyecek ve parayı kesecektir. İş bulamazsanız ya onların yanına dönecek ya da evsiz kalacak olmak sizi aşırı korkutur.
8. Bunca yıl okuduğunuz yetmemiş gibi şimdi bir de yüksek lisansı düşünürsünüz.
Yapıp yapmamak arasında gidip gelirken sürekli verdiğiniz her kararın sizi pişman edeceğine inanmak çok kolay!
9. Bir şeyler için geç kaldığınızı düşünürsünüz…
Çünkü çoktan iş bulmuş arkadaşlarınız bunca zaman kendilerini geliştirirken siz yan gelip yatmışsınızdır ve şimdi başlarsanız bir fark yaratmayacağını düşünüyorsunuzdur.
10. “Acaba kursa mı gitsem?”
Yine de bir kursa başlamaya karar verir ve araştırmaya koyulursunuz. Fiyatları görene kadar devam eder bu tabii… Okuduğunuz yetmiyor gibi bir de kursa para harcamanız gerekmektedir, hem de hepsi para kazanmak için! Olmayan parayı nasıl kursa vereceğinizi düşünürken beyniniz yanar.
11. “Ne iş yapsam?” diye düşünürken ütopik işler icat edersiniz…
“Acaba palyaço mu olsam ya? O kadar hukuk okuduk ama ne yapalım, ekmek parası… Belki palyaço avukat fikri tutar.”
12. CV bile hazırlayamadığınızı fark ediş.
Çünkü zamanınızı iyi değerlendirmediyseniz okuduğunuz okuldan başka yazacak bir şey yoktur o özgeçmişe… İş görüşmelerinden eli boş dönmeye alışsanız iyi olur bir süre…
13. Niyet mektuplarında kendinizi yalandan övmek ve bunun getirdiği vicdan azabı…
Hayır, “Allah'ım n'olur yazdıklarım başıma dert olmasın” diye dua etmek sizi kurtarmayacak.
14. “Daha 50 yıl çalışacağım” farkındalığının gelişi…
Bu zamana kadar soluksuz okuduğunuz yetmiyormuş gibi şimdi de emekli olana kadar soluksuz çalışacaksınızdır. Biraz ara verip tatil yapmayı düşünürsünüz ama bunun mümkün olmadığının da farkındasınızdır. Bu durum sizi “Niye yaşıyoruz acaba?” şeklinde derin düşüncelere sürükler.
15. Her şey yetmiyormuş gibi bir de etrafınız evlenen insanlarla dolar…
“Lan durun daha bir önceki levelı atlamadım ben” diye bağırasınız gelir. Arkadaşlar nasıl böyle hayatlara sahip olabiliyorsunuz ya?
16. Tüm arkadaşlar yavaş yavaş memleketlerine döner ve yalnız kalırsınız…
Bu yaşlarda arkadaş edinmek yeterince zor değilmişcesine bir de olan arkadaşlardan uzak kalmak iyice ağırlığını verir üstünüze. Artık tüm bu sıkıntıları anlatacak insan da bulamazsınız…
17. Durup dururken bunların hepsini hatırlayıp karamsarlığa düşersiniz…
18. Mezun oluş, boşluğa düşüş ve kapanış…
Geçmiş olsun, artık siz de iş arayan mezunlar kervanına katıldınız. Size bol sabır diliyoruz! Umudunuzu kaybetmeyin…
