Kiracı ile mülk sahibi ortasındaki yıllar süren tartışma yargıya intikal etti. Asliye Hukuk Mahkemesi, el atmanın önlenmesi davasının açılmamış sayılmasına, davacıların açtığı ecri misil davasının reddine hükmetti. Karar temyiz edilince devreye giren Yargıtay 8. Hukuk Dairesi, mahkeme kararını bozdu. Kararda; kira müddetinin 2 yıl olduğu, davacıların el atmanın önlenmesine yönelik taleplerinden vazgeçtiklerini beyan ettiğine dikkat çekildi.
Kararda; “Davalının elbirliği maliklerinden sırf biri ile kira kontratı yapmakla makûs niyetli olduğunun ve her bir ortağın veraset ilamındaki hissesi oranında ecrimisil talep edebileceğinin kabulü gerekir. Her ne kadar dava dışı müfidenin yaptığı kira kontratı geçersiz ise de bu konu dava konusu yapılmaktan vazgeçilmiştir. Hal bu türlü olunca, ecrimisil istemi istikametinden üstte yazılı prensiplere nazaran inceleme yapılarak sonucuna nazaran bir karar verilmesi gerekirken, yazılı münasebet ile sonuca gidilmesi hakikat değildir” tabirleri yer aldı.
YARGITAY EMSAL BİR KARARA İMZA ATTI
Davalı kararın düzeltilmesi talebiyle Yargıtay’a başvurdu. Yargıtay 8. Hukuk Dairesi emsal nitelikte bir karara imza attı. Kararda; “Çekişme konusu 16 parsel sayılı taşınmazın davacıların murisi ismine kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır. Kayıt maliki tarafından 01/05/2005 başlangıç tarihli ve üç yıl müddetli yazılı kira mukavelesi ile davalı şirkete kiraya verildiği konusunda taraflar ortasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Geçerli olan bir kira kontratı ya tarafların birbirine uygun fesih bildirimi ile ya mahkeme kararı ile ya da kiralananın yok olması ile sona erer. Kayıt malikinin 2007 tarihinde vefat etmesi ile tüm mirasçıları kiraya veren sıfatını zaten kazanırlar. Mirasçılardan biri tarafından murisin vefatından sonra yapılan kira mukavelesi, kayıt maliki ile yapılan 01/05/2005 başlangıç tarihli kira mukavelesini sona erdirmez.
Hal bu türlü olunca davalının dava konusu taşınmazı 01/05/2005 başlangıç tarihli kira mukavelesine dayanarak kiracı sıfatıyla kullandığı bu seferki incelemeden anlaşılmakla davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin kararının onanmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”