Yargıtay, “Covid var” deyip alkolmetreyi üflemeyince cezayı yiyen şoförün aygıtı üflemek yerine gerekirse kan analizi yapılmasını istemesinin kabul edilebilir münasebet olduğuna hükmederek cezayı iptal etti.
Trafik polislerinin uygulama noktasında durdurduğu kronik hastalığı bulunan şoför, Covid salgını sebebiyle alkolmetreyi üflemek istemeyince 3 bin 516 TL cezayı yedi. Yüksek Mahkeme, şoförün aygıtı üflemek yerine gerekirse kan analizi yapılmasını istemesinin kabul edilebilir münasebet olduğuna hükmederek cezayı iptal etti.
İşten çıkan şoför, meskene giderken uygulama noktasında Vilayet Emniyet Müdürlüğü Trafik Denetleme Şubesi gruplarınca durduruldu. Alkolmetreyi üflemesini isteyen gruplara kronik rahatsızlığının bulunduğunu belirten şoför, hastanede kan vermek suretiyle alkol denetiminin yapılabileceğini söyledi. Şoför, aygıtı üflemek istemeyince 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 48/9. unsuru kapsamında 3 bin 516 TL para cezası yedi. Şoförün ehliyetine de 2 yıl müddetle el konuldu
Şoför, Trafik Denetleme Şube Müdürlüğü’nün trafik idari para cezası karar tutanağı ile ehliyetinin 2 yıl müddetle geri alınmasına dair şoför dokümanı geri alma tutanağına karşı Sulh Ceza Hakimliği’ne başvurdu. Mahkeme itirazın reddine hükmetti. Ortadan aylar geçtikten sonra Adalet Bakanlığı, 2. Sulh Ceza Hakimliği’nin kararının kanun faydasına bozulmasını talep etti. Bakanlığın talebi üzerine Yargıtay Başsavcılığı, ilgili belgeyi 19. Ceza Dairesi’ne gönderdi.
Yargıtay 19. Ceza Dairesi, kronik rahatsızlığı bulunan kişinin Covid hassasiyetinin anlaşılabilir bir talep olduğuna dikkat çekti. Kararda şu sözlere yer verildi:
“Kabahatli şoför, kolluk ünitelerince durdurularak alkolmetre ile alkol ölçümü yapılmak istendiği, kabahatlinin Covid-19 önlemleri kapsamında alkolmetreyi üflemek istemediği ve kan analizi yolu ile alkol ölçümü yapılmasını istemiştir. Bunun üzerine 3 bin 516 Türk Lirası idari para cezası uygulandığı ve şoför dokümanının 2 yıl müddetle geri alınmasını takiben kabahatlinin Devlet Hastanesinden birebir gün saat 21.50’de kan analizi verdiği ve kanında alkol (etonol) tespit edilemediği anlaşılmaktadır. Covid önlemleri kapsamında somut olayda olduğu üzere şahısların bu tıp hassasiyetler gösterebileceği, mezkur hastalığın teneffüs yolu ile bulaştığı göz önüne alındığında ağza temas ederek nefes üflemek suretiyle alkol ölçüsü ölçme halinde çalışan teknik aygıtın üflenmesinden imtina edilmesinin kabul edilebilir olduğu anlaşılmıştır. 2918 sayılı Kanun’a nazaran şoförün alkol ölçüsünün ölçülme tekniğinin sadece teknik aygıt olmadığı, bu konunun istisnalarının tıpkı kanunun 48/3. hususunda açıklandığı üzere kan analizi ile de ortaya konabileceği ortadadır.
Belge içeriğine nazaran kronik rahatsızlığı olan kabahatli üzere şahısların kendilerini korumak ismine bu çeşit alternatif yollara başvurma isteğinin alkolmetreyi üflemekten imtina etme kastı olarak yorumlanamayacağı, hakikaten kendisinin yaklaşık 1 saat sonra hastaneden kan analizi aldığı ve kanında alkol tespit edilemediği aşikardır. Yerleşik isimli tıp uygulamalarına nazaran şahıstan bireye farklılık göstermekle birlikte alkol oranının her saat ortalama 0,15 promil azaldığının kabulü karşısında kabahatlinin müracaatının kabulü yerine yazılı biçimde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. unsuru uyarınca anılan kararın kanun faydasına bozulması isteminde bulunulmuştur. Kanun faydasına bozma talebinin kabulüyle 2. Sulh Ceza Hakimliği’nin kararının bozulmasına, uygulanan idari yaptırım kararının kaldırılmasına oy birliğiyle karar verildi.”
