Anayasa Mahkemesi, 2015 yılında 34 kişinin hayatını kaybettiği Suruç atağıyla ilgili 13 kişinin yaptığı başvuruyu karara bağladı.
Yüksek Mahkeme, Sekiz kişinin savlarını müracaat yollarının tüketilmemesi nedeniyle kabul etmedi. Dört kişinin ömür haklarının ihlal edildiğine ait tezlerinin açıkça destekten mahrum olması nedeniyle kabul edilemez olduğuna oy birliğiyle karar verdi. Bir kişinin tezleri ise müracaatçının 2020 yılında ölmesi nedeniyle düştü.
“Hiçbir güvenlik tedbiri alınmadı”
Anayasa Mahkemesi karar metninde müracaatçıların argümanları özetlenerek şöyle hatırlatıldı:
-Başvurucular canlı bomba ataklarına ait istihbarata karşın kamu makamlarının atağın gerçekleşmesini önlemek için taban önlemleri bile almadığını, halbuki devletin toplantı şov yürüyüşü hakkının kullanımı için gerekli koşulları hazırlamakla yükümlü olduğunu…
-Olaydan sorumlu olduğunu sav ettikleri politikler ve kamu vazifelileri hakkında hiçbir araştırma yapılmadığını ve M.Y.’nin sadece misyonu berbata kullanma kabahati nedeniyle isimli para cezasına mahkum edilmesinin aksiyonun cezasız kalması sonucunu doğurduğunu belirterek, ömür ve tesirli müracaat haklarının ihlal edildiğini öne sürmüşlerdir.
-Başvuruculara nazaran müracaata bahis olay öncesinde ve sonrasında meydana gelen emsal saldıralar dikkate alındığında kamu vazifelilerinin sistematik ihmalleri, insanlığa karşı işlenmiş hatalardır.
-Güvenlik güçlerinin akından evvel Ankara Tren Garı önündeki hücumun faillerinden Y.E.A.’nın irtibatlarını dinlediğini, Suruç’ta ve 10.10.2015 Cumartesi günü Ankara Tren Garı önünde meydana gelen taarruzları gerçekleştiren canlı bombalar hakkında daha evvel terör örgütü üyeliği nedeniyle soruşturma başlatılmasına karşın kelam konusu bireylerin özgür bırakıldığını halbuki güvenlik güçlerinin canlı bombalar tarafından taarruzlar yapılacağından haberdar olduğunu…
-Canlı bombalara ilişkin liste bilinmesine karşın ele geçen bir kısım ses kaydına istinaden sözleri alınan kimi canlı bombaların özgür bırakıldığını ve bu konunun devletin vazife ve sorumluluklarını şuurlu olarak yerine getirmediğinin göstergesi olduğunu…
-Saldırının faili Ş.A.A.’nın 13.10.2014 tarihinde Suriye’ye gittiğine ait bilginin ilgili istihbarat ünitelerine ulaştırılmadığını…
-Etkinliğe katılanların didik didik aranmasına, GBT denetimine tabi tutulmasına ve olay günü Suruç’un giriş çıkışlarının güvenlik güçlerince denetim altına alınmasına karşın saldırıyı gerçekleştiren canlı bombaların hiçbir güvenlik tedbirine tabi tutulmadan olay yerine geldiğini…
-Olay öncesinde Kültür Merkezi önünde ve etrafında hiçbir güvenlik tedbirinin alınmadığını…
Hakkında terör nitelikli kayıp şahıs kaydı bulunan Ş.A.A.’nın 5.6.2015 tarihinde Diyarbakır’da yapılan terör saldırısının failiyle kontaklı olduğunu…
“Saldırgan aranıyordu”
Yüksek mahkeme yaptığı inceleme sonunda şu değerlendirmelere yer verdi:
-Başvurucuların şikayetlerini desteklemek için somut rastgele bir delil ortaya koymadan güvenlik güçlerinin DEAŞ üyelerine yönelik sistemli bir ihmalkarlık içinde olduğunu soyut bir biçimde ileri sürdükleri görülmektedir.
-Ş.A.A terör netelikli kayıp şahıs olarak güvenlik güçlerince aranmaktadır lakin bu aranmanın sebebi anılan kişinin rastgele bir vakit dilimi içinde olayın gerçekleştiği bölgede ve olay günü toplanan şahıslara yönelik bir atak gerçekleştireceğinden şüphelenilmesi değil radikal kümelerle terör örgütü kamplarına katılmak için yasa dışı yollardan yurt dışına çıkabilecek olmasıdır.
Müracaatlar reddedildi
Yüksek Mahkeme’nin kararı şöyle oluştu:
-Başvurucu Mehmet Şerif Akhamur tarafında ileri sürülen argümanların incelenmesinin sürdürülmesini haklı kılan bir nedenin kalmamış olması nedeniyle düşmesine (2020’de hayatını kaybetti),
-Başvurucular Ceren Çoban, dilek Kaya, Mehmet Özkan, Nimet Yurtgül, Sultan yıldız, Ümran Akhamur, Yağmur Şeker Özer ve Yasin Can tarafından müracaatın başvuru yollarının tüketilmemesi nedeniyle kabul edilemez olduğuna,
-Başvurucular Ali Sadet, Sunay Sadet, Özgen Sadet ve Özge Sadet Semiz’in ömür haklarının ihlal edildiğine ait savlarının açıkça destekten mahrum olması nedeniyle kabul edilemez olduğuna oybirliğiyle karar verildi.
