Devrimci Anarşist Federasyonu’ndan (DAF) ayrılan şahıslar, federasyonun önderi konumundaki Serkan Bayrak ve eşi Çiğdem Bayrak hakkında taciz, fizikî şiddet ve aşağılama suçlamasında bulundu. Devrimci Anarşist Federasyon, “Yetersiz olduğunu yapılan ifşalarla ve tekrar değerlendirmelerimizde açık bir halde gördüğümüz yaptırımlar sonrasında yeni yaptırımlar uyguladık lakin bunlarla yetinmiyoruz. Bugün geldiğimiz noktada Devrimci Anarşist Faaliyet, Lise Anarşist Faaliyet, Anarşist Gençlik’i ve bu örgütlerin kurucu bileşenleri olduğu Devrimci Anarşist Federasyon’u sonlandırıyoruz.” açıklamasıyla faaliyetlerini sonlandırdıklarını duyurdu.
Yapılan yazılı açıklamada, “Devrimci Anarşist Faaliyet, bundan 11 yıl evvel bu topraklarda anarşizm gayretini örgütlü bir halde sürdürmek için kuruldu. Biz devrimci anarşistler, 11 yıldan bu yana devletin her saldırısına karşın gidebildiğimiz her sokağa gittik, toplanabildiğimiz her meydanda toplandık, ulaşabildiğimiz her ezilenin yanında olduk. Zira sokak bizdik, meydan bizimdi. Zira biz ezilenleriz. Gayretimizi yalnızca sokaklarda, meydanlarda, aksiyon alanlarında sürdürmedik. Uğraşımızı yaşamsal olanın tıpkı vakitte politik olmasının da farkındalığıyla yaşadığımız konutlarda, tartıştığımız toplantılarda, çalıştığımız her yerde sürdürmeye çalıştık. Fakat Devrimci Anarşist Federasyon olarak bunun sonunda istediklerimizi gerçekleştiremedik. Bugün gelinen noktada bunun sorumluluğunu alıyoruz.” denildi.
Açıklamada şu sözlere yer verildi:
“Bütün bu süreçte biz de birçok yanılgı yaptık lakin hatalarımızda ısrarcı olmadık. Yanlışımızı kimi vakit kendimiz anladık, kimi vakit yoldaşımız anlattı; hatta kimi vakit bizimle birebir fikirde olmayan insanların anlatmasıyla anladık. Samimiyetine güvendiğimiz hiçbir beşere kulağımızı kapamadık. Ve her şeyden kıymetlisi hiçbir vakit özür dilemekten çekinmedik, özeleştirimizi verdik, uğraşımıza devam ettik. Bu ister sabahın en erken saatlerinde her satırında bizim emeğimizin olduğu gazetemizi dağıtmak olsun, ister kar kış demeden gece yarılarından sabahlara kadar şantiyelerde grevlerde olsun, ister biber gazından göz gözü görmeyen sokaklarda olsun; biz gayretimizi daima sürdürdük.
Geriye dönüp birbirimize baktığımızda rahatça görüyoruz ki bizi bir ortaya getiren birçok neden ve kıymet vardı. Yaşadığımız topraklarda iktidarlar tarafından halklar, bayanlar, emekçiler, LGBTİ+’lar katliamlarla, programlarla, soykırımlarla, cinayetlerle tekraren yok edilmeye çalışılsa da iktidarlar bütün farklılıkları yok etmeyi başaramadılar. Lakin biz milliyetçi ve militarist bu tertibin bir dişlisi olmamaya karar verdik.
Osmanlı Devleti’nin son yıllarından itibaren bu topraklarda varlık göstermeye başlayan anarşist örgütlenmeler Osmanlı Devleti’ni anarşizm tersi devletlerarası bir işbirliğine katılmak zorunda bırakacak kadar tesirli oldular. Lakin yaşadığımız topraklarda anarşizm tesirli bir hareket oluşturabilmek için yıllarca bekledi. Bu müddet içerisinde devletin zulüm siyasetlerine karşı elinden geldiğince bütün muhalifler, devrimciler, özgürlükçüler ses çıkardı. Birçok sol, sosyalist parti kuruldu ancak akla gelebilecek her türlü baskıya karşı olanaksızlıklardan çıkarılan imkanlara karşın yıllar geçse de toplumsal ihtilali gerçekleştirecek örgütlenmeye hiçbir hareket ulaşamadı. Devrimci anarşistler olarak biz bu sorunu, hiyerarşi ve otoritede gördüğümüz için yalnızca bu tespitle yetinmeyerek toplumsal ihtilali gerçekleştirebilmek için örgütlenmeler oluşturmaya başladık.
Kelam konusu anarşizm, yani insanın beşere kul olmadan, hiç kimseden buyruk almadan ve hiç kimseye tahakküm kurmadan yani iktidarsız ve devletsiz bir ömür kurmaksa, bize bunun her vakit imkânsız olduğu söylendi. Sistemin bir kesimi olmayıp insanın kendisini gerçekleştirmesini sağlayabilecek alanları oluşturmak imkânsızsa, evet biz anarşistler imkânsızı istiyoruz. Dünyanın birçok yerinde anarşistler imkânsız denilen birçok aksiyonu hatta İberya’da ihtilali gerçekleştirdi. İhtilal bazıları için bir devletin idaresini ele geçirmek olabilir lakin bizim için ihtilal bundan çok daha farklı ve yıkmaktan çok daha ötesi. Biz yalnızca ihtilali gerçekleştirmek değil ihtilalin kendisi olmak istiyoruz, bu nedenle biz en değerli olan şeyin sonuca ulaşmak değil sonuca giden yol olduğunun farkındayız.
Yolumuza devam ederken aştığımız her tümseğin, girdiğimiz her çukurun, ayağımıza değen her taşın bu yolun bir modülü olduğunu biliyoruz. Bu yolu yürümekten hiç korkmadık. Ve birebir vakitte biliyoruz ki girdiğimiz bu yol, bu tümsekler, bu çukurlar, bu taşlar bizi değiştirecek. Yola başlamadan evvel hayal ettiğimiz dünyayı oluşturmaya çalışacağız lakin bu yolda devam ederken başladığımız kişi olarak kalmayacağımızı biliyoruz. Yeni bir dünya kurmak istiyor ve bu dünya için yaşıyoruz.
Bugün anlıyoruz ki “mücadelemize ziyan gelmesin” diye çabamıza ziyan verdik. Yoldaşımızı daha fazla görmemiz, yoldaşımıza daha fazla sormamız gerekirken aldığımız yanıtlarla yetindik, yetinmek istedik. Yanlış yaptık ve tesirli olabileceğimiz vakitte yanlışlarımızla yüzleşmedik. Yanlışlarımızla yüzleşmedikçe onlar görünmez olmadı tersine öbür yanlışlara yol açtı. Kavgamızı verdik lakin açıkça belirtmek gerekir ki kavgamızı gereğince ve bilhassa vaktinde vermedik. Özeleştirimizi verdik, veriyoruz. Sorumluluğu kabul ediyoruz. Bunları yazarken her şeye karşın bir şeyleri de değiştirdiğimize inandığımızı belirtmek isteriz. Fakat prensiplerimizle çeliştik! Yapılan ifşalardan sonra çabucak herkes gerçeğin ne olduğunu sorarken söylemek gerekir ki gerçek, bireylerin bilhassa bayanların devrimci anarşist bir örgütlenmede yer alırken yaşamaması gereken şiddeti, acıları, hüzünleri yaşamış olmaları.
Yetersiz olduğunu yapılan ifşalarla ve tekrar değerlendirmelerimizde açık bir biçimde gördüğümüz yaptırımlar sonrasında yeni yaptırımlar uyguladık fakat bunlarla yetinmiyoruz. Bugün geldiğimiz noktada Devrimci Anarşist Faaliyet, Lise Anarşist Faaliyet, Anarşist Gençlik’i ve bu örgütlerin kurucu bileşenleri olduğu Devrimci Anarşist Federasyon’u sonlandırıyoruz.
Yaşadığımız topraklardaki örgütlü anarşizmin bu sayfası kapanırken geriye dönüp baktığımızda şimdiye kadar yapmak istediklerimizin küçük bir kısmını yapabildik. Ve sistem hala insanları, doğayı ve tüm ömrü tahakküm altına almaya devam ediyor. Üstte bahsettiğimiz toplumsal meseleler ve bu sıkıntıları yaratan şartlar varlığını sürdürüyor. Erkek şiddetiyle bayanlar, iş cinayetiyle personeller katledilmeye devam ediliyor. LGBTİ+’lar cinsel yönelimleri, cinsel kimlikleri sebebiyle yok sayılmaya, nefretle katledilmeye devam ediliyor. Halklar katlediliyor, lisanları yasaklanıyor. Tabiat sömürülüyor, katledilmeye devam ediliyor. Otorite ailede, okulda, kışlada insanları baskılıyor. Ezilenler daha fazla eziliyor. Kısaca çaba ettiğimiz her şey yerli yerinde duruyor.
Anarşizm gayretinin örgütlü bir formda sürdürülmesi gerektiğini düşünen bizler yıkıntılardan korkmuyoruz; açılan yaralarımızı sarmak, kendimizle ve yanlışlarımızla yüzleşmek, birbirimizden güç almak, yüreğimizde taşıdığımız dünyayı konuşmak ve iktidarlara karşı gayret etmek için bir ortaya gelmekten, birlikte uğraş etmekten vazgeçmeyeceğiz.”
TIKLAYIN | Devrimci Anarşist Federasyonu, taciz ve şiddet suçlanan Serkan Bayrak ile ilgilerini kestiğini duyurdu
| Devrimci Anarşist Federasyonu başkanı Serkan Bayrak ve eşi Çiğdem Bayrak’a taciz ve şiddet suçlaması: Biz sırtında ve başında masa, sandalye kırılmış kişileriz!
DAF’ta şiddet gören gençler: Bu tarikat örgütlenmesi yıllardır DAF’ın içinde, gelenek haline gelmiş durumda
