Tansu Çiller’in Başbakanlığı ile Refahyol Hükümeti periyodundaki başbakan yardımcılığı misyonu sırasında basın müşavirliğini yapan ve ‘Çiller’in karakutusu’ olarak bilinen Mehmet Bican, “Hani bugünlerde daima tartışılıp durdu ya… Kayıp 128 milyar dolar… Merkez Bankası’nın art kapısından satılan dolarların birilerine peşkeş çekilmesi, o dolarları satın alanların köşeyi nasıl döndükleri sayılarla tez edildi ya daima… Böylesi olayın bir benzerinin, Sayın Çiller’in başbakanlığı periyodunda yaşandığını ve sonuçlarının ne olduğunu açıklayacağım.” dedi.
Bican, Halk TV’den İpek Özbey’in sorularını yanıtladı. Bican şunları kaydetti:
Olay tarihini, o olayların kahramanlarının kimliklerini, olaydaki rollerini bir bir bilmemiz gerekir. Ünlü 5 Nisan kararlarından evvel. DYP-SHP Koalisyonu… Başbakan Çiller, Başbakan Yardımcısı ise SHP Genel Lideri Murat Karayalçın. Türkiye iktisatta bugüne emsal buhran yaşıyor. Enflasyon yüzde 100’ü geçmiş. Bütçe açığı rekor düzeyde, iç ve dış borç yükü artmış, üretim ülke çapında yarı yarıya azalmış, işsizlik zirve noktalarda, faizler fırlamış, batan bankalar var, TL yüzde 160 bedel kaybetmiş. Merkez Bankası, dövizde görülen yüzde 100’ün üzerindeki artışı piyasaya müdahaleye karşın önleyememiş… İşte bu türlü bir periyot yaşıyor Türk iktisadı… Türk insanı… Döviz kurunun bir günde yüzde 15 artmasına karşın tırmanışın sürmesi Başbakan Çiller’i yeni arayışlara, devalüasyona yöneltiyor. Tarih 26 Ocak 1994…
“Tansu Hanım’ın eşi Özer Beyefendi de iktisat toplantısında”
-O gün ne oldu?
Başbakanlık Konutu öğlen saatlerinden itibaren ağır bir trafiğe sahne oluyor. İktisattan Sorumlu Devlet Bakanı Ali Şevki Erek, Merkez Bankası Lideri Bülent Gültekin, Hazine ve Dış Ticaret, DPT ve Maliye müsteşarları, kamu bankaları genel müdürleri… Hepsi, döviz kurunun fevkalâde artması karşısında bir zelzele yaşayan iktisadın son durumunu ve alınacak tedbirleri tartışıyorlar. Tansu Çiller’in başkanlığında yapılan toplantıda koalisyon ortağı Başbakan Yardımcısı Murat Karayalçın yok ancak Tansu Hanım’ın eşi Özer Beyefendi var! Çok enteresan… Özer Çiller toplantı salonuna girip çıkıyor.
Siz neredesiniz?
Toplantının yapıldığı salonun kapısındaki koltuklarda dördümüz oturuyoruz. Başbakan’ın Baş Müşaviri Nâlân Kozan, Özel Kalem Müdürü Akın İstanbullu, ben ve Muhafaza Müdürü Resul Kalkan…
“Merkez Bankası Lideri Gültekin, ‘Toplantıda Özer Bey’in ne işi var!’ diye kendi kendine konuşuyor”
Merkez Bankası Lideri Gültekin bir orta toplantıyı terk ederek, dışarıya, bizim bulunduğumuz kısma çıkıyor. Ceketsiz… Dış kapıya gerçek hırsla yönelirken, “Toplantıda Özer Bey’in ne işi var!” diye kendi kendine konuşuyor. Kendi kendine mi konuşuyor, yoksa biz duyalım diye yüksek perdeden mi? Galiba, ikincisi yanlışsız. Hudutlu ve canı sıkkın. Yaktığı sigarasından iki-üç nefes aldıktan sonra söndürerek, tekrar giriyor toplantıya. Bir orta toplantıya ben de çağrılıyorum. Salondaki büyük dikdörtgen masanın etrafındakilerin yorgunluktan bittikleri her hallerinden aşikâr. Her baştan bir ses çıkıyor. Merkez Bankası Lideri Bülent Gültekin, ıstırapta. Hızı asık. Devalüasyonun yüksek tutulması gerektiğini, lakin devalüasyonla birlikte “Stabilizasyon Paketi”nin de uygulamaya konulmasını istiyor. Gültekin, yüzde 18’in üzerinde belirlenecek bir devalüasyonu işaret ediyor.
“Tansu Çiller toplantıdan çıkıp özel bir bankanın genel müdürüyle görüşüyor”
İktisat kurmaylarıyla daha evvel yaptığı toplantıda, yüzde 5 devalüasyonun uygun olacağını belirten Tansu Çiller, bu görüşünü bu toplantıda değiştiriyor. Kur ayarlaması gecesine ait anlatacaklarım bitmedi. Hani, gazeteci olarak sizin bile bilmediğiniz bir olaya tanıklığımı anlatacağım dedim ya… Artık sıra o çok kıymetli olayda: O gece Başbakanlık Konutu’ndaki çalışmalar sürerken Tansu Çiller bir orta toplantıdan çıkıyor ve kapı önünde bekleyen Nalan Kozan’a, “Bana Akın Bey’i bağlayın!” diyor. Talimat çabucak yerine getiriliyor ve Başbakan telefonla konuşuyor Akın Bey’le. Akın Beyefendi, bir özel bankanın genel müdürü!
-Siz tüm bu konuşmaları duyuyorsunuz…
Olağan, hepimiz duyuyoruz: Ben, Akın İstanbullu, Nalan Kozan, Resul Kalkan. Hepimiz konuşmalarına tanığız! Başbakan, bu özel bankanın genel müdürünü herhalde hal-hatır sormak için aramıyor. Şaşırtan bir olay değil mi İpek Hanım! O gece yarısı, Türk Lirası’nın Amerikan doları karşısındaki yeni fiyatı 17 bin 250 lira olarak belirleniyor. Bu, yüzde 13 devalüasyon demek… Ancak hatırlıyorsunuzdur sanırım. Dolar hür piyasada birkaç gün içinde belirlenen bu sayısı aşarak 40 TL’ye yükselecektir. O saatte televizyonlar canlı yayında. Başlıklar, “bu karardan kimin, ne kadar para kazandığı ve Türkiye’nin ne kaybettiği” yolunda odaklanıyor ve sonraki günü Özal’ın Türkiye’ye kazandırdığı prenslerden sayılan Merkez Bankası Lideri Bülent Gültekin istifa ediyor. Bu anlattığım olay, birinci bilinmeyen… Tarih, isimler, aksiyonlar, her şey ortada ve gerçek. Hangi özel banka, o bankanın o tarihte genel müdürü kimdi, Merkez Bankası Lideri bu yüzden mi istifa etti diye sorarsanız, bu sorulara yanıt çok kolay. Kısa bir araştırma, ilgilenenleri bu soruların yanıtına götürecektir.
“Başbakan’ın yakınının istediği parayı bulamadılar”
Emin olun şu saatten sonra araştırılacaktır, ikinci bilinmedik olay nedir?
Yalova’daki Çiftlikköy’de deniz kenarındaki bir yakınımın meskeninde birkaç günlüğüne konuğuz. Silahlı kuvvetlerdeki misyonundan ayrıldıktan sonra Sema Sitesi’ne yerleşen Fikret ağabeyle kıyı boyunca yürürken, bir villanın bahçesindeki balkondan bize seslenildiğini fark ediyorum. Seslenen kişi, ayağa kalkmış, “Mehmet gelsene! gel gel!” diye el ediyor. Bu yakından tanıdığım ve ismini daima hürmetle andığım, bir vakitler Çillerlerin yakın dostu bir bakan. Villanın giriş katındaki balkonda oturmuş geçmişten, gelecekten sohbet ederken bir orta kelam, İzmit-Yalova ortasına kurulması planlanan Türkiye’nin en uzun köprüsünden açılıyor. Bu projeye yabancı değilim. Çiller’in başbakanlığı devrinde gündeme gelmiş, tüm hazırlıkları yapılmış, hatta bugünkü köprü ve Yalova geçişi ihalesi yapılmıştı. Lakin nedense ihale iptal edilmişti. İçinde birçok soruları barındıran bir iptaldi bu. İhaleyi alan firma tüm gerekleri yerine getirmiş olmasına karşın bu işten vazgeçtiğini tam sayfa ilanlarla gazetelerde açıklamıştı. Lakin, o açıklamada benim anlatacağım gerçek saklanmıştı. O tarihte yalısında sohbet ettiğimiz eski bakana, “Peki” diye sormuştum, “Böyle hoş bir projeden neden vazgeçildi? Siz de o tarihte bakandınız!” Yanıt: “İhaleyi kazananlar, bu işi gerçekleştirmek için gerekli parayı bulmuşlardı lakin başbakana yakın birisinin istediği parayı bulamadıkları için bu işten vazgeçtiler!”
“Tansu Çiller, hıçkırıklar ortasında Cıvaoğlu’na, ‘Benim kocam çok namusludur’ demiş”
“Çiller’in hayali olan tekrar siyasete dönme fikrinin hayata geçirileceğini sanmıyorum”
Pekala Çiller’in AKP’ye dayanağını nasıl açıklarsınız?
Sayın Çiller’in AKP’ye yahut Cumhur İttifakı’na dayanak vermesinin yalnızca ittifaka, Sayın Erdoğan’a yahut Bahçeli’ye değil, kör-topal yürüyen demokrasimize, siyaset hayatımıza da büyük ziyan vereceği kanaatindeyim. Aslında, Çiller’in hayali olan yine siyasete dönme fikrinin hayata geçirileceğini sanmıyorum. Büyük bir yanılgı içinde o. Evvelce, onun aydın bir cumhuriyet bayanı olduğu telaffuzlarının peşinde koşmuştu bayanlarımız. Aydın kişiliğiyle, çağdaş imgesi ile umut kaynağıydı o, hatırlayınız. Lakin sonra herkes üzere bayanlar da hayal kırıklığına uğradılar. Tansu Hanım’ın iktidarı boyunca daima inkârcı bir siyaset izlediği biliniyor. Dün ne yaptığını, ne söylediğini daima unutmuş, gelişen kurallara nazaran yeni stratejiler, yeni telaffuzlar geliştirmiş ve büyük bir hamasetle hiç kimsenin kabul edemeyeceği bu yolu benimsemiştir. Örnek mi? Evvel 28 Şubat’a sahip çıktığını hatırlayın lütfen. O meşhur MGK bildirisini imzalarken, “Burada sıralanan konular bizim partimizin prensipleri arasındadır” demiş, ancak sonra 16 yıl mahpusa mahkûm FETÖ Savcısı Mustafa Bilgili’nin kendisine gösterdiği gazete kupürlerine kanıp, “28 Şubat darbedir!” diyerek yol değiştirmiştir. Terörle birlikte çaba verdiği generaller onun yüzünden bugün mahpusta çürümektedirler. Başbakanlık koltuğunda otururken Refah önderi Erbakan’a herkesten fazla yüklenmiş, onun cumhuriyet düşmanı olduğunu seslendirerek Refah’a savaş açmış; sonra dinci bir siyaset hasreti içinde bulunan Erbakan’la koalisyon hükümeti kurarak bir mühlet mutlu-mesut yaşamayı seçmiştir.
Öbür?
Kardak krizi de o denli… Hatırlayın lütfen. Yunanistan’ın Kardak kayalığına asker çıkarması üzerine neredeyse Türkiye’yi savaşa sokacak olan Çiller, olay yatıştıktan sonra, “Kardak oysa bizim değilmiş!” diyebilmiştir. Bunlar ve daha öteki olaylar Türk halkının gözü önünde cereyan etmiştir. Vatandaş unutmaz İpek Hanım. Tansu Hanım bu imajıyla ve öteki aksiyon ve telaffuzlarıyla hiç bir partiye ve şahsa takviye veremez, kendisi de çok ziyan görür.
“Böylesi bir rolü bir vakitler partide birlikte çalıştığı Meral Akşener’e kaptırmak istemiyor gibi”
-Size ‘Çiller’in kara kutusu’ diyenler var. Meral Akşener’in varlığı ve siyasetteki tartısının Çiller’i tahrik ettiği söyleniyor. Yakından tanıyan biri olarak söyler misiniz, mümkün mü?
Tansu Hanım harika hırslı bir siyasetçi. Hatırlayalım: İktidarı periyodunda sloganı daima onun bu hırsını ortaya çıkaran söylemlerdi. Kardak için, “O bayrak oradan ya inecek, ya inecek!” diyordu. “Terör ya bitecek, ya bitecek!” diye seslenmişti daima. Birçok olayda bu tip telaffuzlarından hiç vaz geçmedi. Bir de sık sık, “Bir bayan başbakan bin yılda bir geldi!” diyerek, daima kendisini öne çıkarmıştır. Artık, böylesi bir rolü bir vakitler partide birlikte çalıştığı Meral Akşener’e kaptırmak istemiyor üzere geliyor bana. Kaldı ki, siyasette kendisinden çok daha eski olan Meral Hanım’ın kendisi sayesinde siyaset sahnesine adım attığını düşünüyor olabilir. Öbür bir bayan siyasetçinin, onu “bin yılda bir gelen kadın” koltuğundan indirecek olmasını içine sindiremiyor. Tansu Hanım’ı tanıyanlar, onun bayanlarla çalışmaya uzak olduğunu bilirler. Milletvekili adayları belirlenirken bayanları daima seçilemeyecek sıralara koymasının tesadüf olmadığını, bürokraside onlardan pek yararlanmak istemediğini söyleyebilirim. Bir de şu var: Çiller’in Saray’la çok mu işi var diye düşünüyor insan. Çocuklarının güneş gücü üzere projelerine bakınca, İstanbul’da oteller, kıyıda moteller, yüzlerce villa… Daha kaçları… Daha evvel de belirttim; bugün kamuoyu nezdinde hiç kıymet-i harbiyesi yok Çiller’in.
Çiller ile Fethullah Gülen’in ortasında nasıl bir alaka vardı?
Tansu Hanım’ın politik hayatında birbiriyle çelişkili iki devir olduğunu söyleyebilirim. Türkiye’yi karanlığa mahkûm etmeye çalışan dinci siyaset güdenlere, din hislerini siyasete alet etmeye çalışanlara karşı olduğu, Atatürk ve Cumhuriyet kıymetlerine değer verdiği periyot… Sonra ikinci devir. Bir vakitler savunduğu bu görüşlerinden vazgeçerek, din ismine siyaset yapanlarla, dinci teokratik bir nizamı yerleştirmeye çalışanlarla bir arada olduğu periyot… Fethullah Gülen’le ilişkilerini/işbirliğini bu çerçevede kıymetlendirmek, hatta yalnızca Gülen Cemaati ile değil, öteki dinci cemaatlerle de münasebetini bu bağlamda konuşmak gerekir diye düşünüyorum. Bakınız İpek Hanım, elimde bu periyotlara ait birçok yazılı evrak mevcut. Bir kısmı de şu anda yanımda. Okumak istiyorum Çiller’in kelamlarını: “Hiçbir gerçekçi tabana dayanmayan, hiçbir gerçekçi kaynaktan güç almayan, hiçbir önemli ve samimi niteliği bulunmayan, düzmece cennetler vaat ederek halkın pak inanç ve hislerini istismar eden bu kelamda siyasetçiler, yalnızca karanlığın temsilciliğini, sözcülüğünü yapmaktadırlar. Bir muskacı ve büyücü edasıyla, demokratik hakları korumak değil, istismar ederek pak ve saf Müslüman halkımızın hasretlerine karşılık veren bu din ve siyaset sahtekârları, yalnızca demokratik ve çağdaş insan haklarına değil, bizatihi İslamiyet’e de ziyan vermektedirler. Onların bu lanetli işi yapmalarının sebebi, halka hizmet değil, yalnızca kendilerine dünyalık yapmak için siyasal iktidara ulaşıp, orayı çıkarları doğrultusunda kullanmak planından diğer bir şey değildir.” Tansu Hanım’ın bu görüşlerine katılmamak mümkün mü?
Bu kelamlar birinci periyoda ilişkin değil mi?
O, “İşte laik Türkiye’nin çağdaş kadını”, “Atatürk Türkiye’sinin birinci bayan başbakanı!” çığlıklarıyla partinin genel lideri, başbakan olmuştu. O gün vizyonunu, “Laik Türkiye Cumhuriyeti’nin ve Atatürk sevgisinin kuşaktan nesile bir bayrak olarak aktarılması” olarak açıklamıştı. Ancak Refahyol iştirakinde bu misyonundan döndüğünü, dini siyasete alet eden bir eylem/söylem geliştirdiğini, tarikatlarla bağlantısını en yüksek seviyeye çıkardığını görüyoruz. Daha evvelki sorulara yanıt verirken yaptığım üzere, yaşanmış olaylardan örneklerle yürümek istiyorum:
Olay 1995 yılının Ocak ayında İsviçre’nin Davos kasabasında yaşanıyor. Olayın kahramanları, Özbekistan Cumhurbaşkanı İslam Kerimov’la Başbakan Tansu Çiller… Kerimov, ülkesindeki Fethullah Gülen okullarından şikâyetçi. Kapatılmaları için ilgililere talimat vermiş o tarihte. Fethullah Gülen, bu okulların yine açılması için Çiller’den yardım istiyor. Davos’ta Nurettin Veren tarafından Tansu Hanım’a verilen mektupta, mağduriyetlerin önlenmesi için hususun Kerimov ile yapılacak görüşmede gündeme getirilmesi ricası var. Mektubun altında imza olarak “Zaman Grubu” yazılı… Kerimov’la görüşmeye giderken arabada Çiller’in “aklımın yarısı” dediği Dışişleri Danışmanı Büyükelçi Volkan Vural’a “Ne yapmalıyım?” diye soruyor. “Aman efendim!” diyor Volkan Beyefendi, “Sakın o mevzuyu hiç açmayın! Kerimov Gülen Grubu’na çok tepkili…”
Arabadaki Büyükelçi Yalım Eralp’le Başdanışman Emre Gönensay da birebir görüşteler. Lakin üçü de ağız birliği etmelerine karşın o kısacık seyahatte Çiller’i ikna etmeyi başaramıyorlar.
Çiller, “Ne yapayım, çok ısrarcılar, kelam verdim!” diyerek mevzuyu kapatıyor.
Çiller-Kerimov görüşmesi başlıyor. Kerimov sohbet sırasında Çiller’in ortada bir elini önündeki sehpada bulunan mektuba uzattığını, hatta bir orta eline aldığını görüyor. Çiller’in mektupla ilgili en son hareketinde, yanındaki danışmanlarına dönerek, onlara, “Zaman konusunu bir açsak mı acaba!” gibilerden bir soru yöneltmesi Kerimov’ın dikkatinden kaçmıyor.
Reaksiyon mi veriyor?
Kerimov Tansu Çiller’le Özbekçe konuşuyor ancak Türkçe’yi çok âlâ biliyor. Onun Vural, Eralp, Gönensay üçlüsüne dönerek sorduğu soruyu duyunca konuşmasını kesiyor… Gülen’in mektubunu sehpadan alıyor, Çiller’e fırsat vermeden sesini yükselterek konuşuyor: “Zamancılar…” diyor, alay dolu bir tabirle. “Zaman, şimdiki vakit… Fakat Zamancılardan kasıt Vakit gazetesi, Vakit Kümesi ise ‘o zaman’ bin yıl geride kaldı!” diye dikleniyor. “Bugünkü vakti konuşacaksak konuşalım, fakat Vakit gazetesini, Vakit Grubu’nu burada konuşacaksak, hiçbir şey konuşmayalım!” Görüşmede buz üzere bir hava esiyor. Biraz sonra da veda vakti geliyor…
“Özer Çiller, Özer Çiller tehlikeli bir prosedürün peşinde: askeriyeyi siyasete alet etmek, askerleri bir tehdit olarak kullanmak istiyor, Gülen’i devreye sokarak, ondan yardım isteyerek!”
Bir diğer değerli olay daha… Tarih 1995’in Ekim, Kasım ayları… Tansu Çiller, Deniz Baykal’la koalisyon iştirakini sonlandırdıktan sonra bir azınlık hükümeti kurmak için kolları sıvıyor. Lâkin TBMM’den güvenoyu alıp-alamayacağı aşikâr değil. Otel lobilerinde açılan milletvekili pazarları, ikna odalarında görüşmeler, kimi yüksek bürokratların devreye girişleri hiçbir işe yaramıyor. Güvenoyu bıçak sırtında! Gelen haberler, başbakanlık koltuğunun Çiller’in altından kayacağı sinyallerini veriyor. Tüm gözler, eşinin iktidarının devamı için çırpınan Özer Bey’de… Özer Çiller tehlikeli bir tekniğin peşinde: askeriyeyi siyasete alet etmek, askerleri bir tehdit olarak kullanmak istiyor. Hem de, Fethullahçı yapının önderi Fethullah Gülen’i devreye sokarak, ondan yardım isteyerek!
-Bu, çok önemli bir tez fakat sanırım devam ediyor…
Özer Çiller, Gülen’le İzmir’de iki saat kadar birlikte oluyor. İşte bu görüşmede, “Askeriyede muhtıra hazırlığı var” dedikodusunu yayma bir hareket olarak kararlaştırılıyor. Bu aksiyon, azınlık hükümetine güvenoyu vermeme kararı almış olan milletvekillerine ve partilere aba altından sopa göstermeye yönelik. Fethullah Gülen, birtakım gazetecileri ofisine davet ederek, “Askeriyenin bir kısmında muhtıra hazırlığı üzere bir hâl var!” deyince Ankara’da kızılca kıyamet kopuyor. Genelkurmay’ın o günkü açıklaması elimde, okuyorum: “Muhtıra hazırlığı ihbarını yapan Fethullah Gülen’i, bir tarikat önderini ve onun savlarını muhatap almamız mümkün olamaz. Türk Silahlı Kuvvetleri demokrasiye ve kurallarına sonuna kadar saygılıdır. Bu tez ve söylentiler iftiradan diğer bir şey değildir.”
-Bahçelievler’deki Hazine toprağı kimin imzasıyla Vakit gazetesine verildi? Muhtıra hazırlığı savlarının ayyuka çıktığı saatlerde Tansu Çiller ne yapıyor?
Azınlık Hükümeti’nin Programı’nı TBMM Genel Kurulu’nda okuyor… Lakin Ankara’da, Hükümet Programı’ndan çok “muhtıra” konuşuluyor. Oy toplama lobisinin oylamaya kısa bir müddet kala ortaya attığı ve herkesi rahatsız eden bu sav başarılı olamıyor. Tansu Çiller’in kurduğu azınlık hükümeti güvenoyu alamıyor. Çiller-Fethullah Gülen bağlantısı dedik ya, Çillerlerin bu bağla ilgili yüzlerce örneğini burada sıralamak mümkün. Kısa kısa hatırlatmalarda yetineceğim. Bu örnekler biliniyor, lakin hatırlanmıyor olabilir. Ortalarında bilinmeyenler de bulunabilir. Bugünlerde tartışılıyor daima: Devletin, belediyelerin varlıklarının nasıl tarikatlara peşkeş çekildiği… Ben artık tez ediyorum. İstanbul Bahçelievler’de hazine yeri ne vakit, nasıl, kimin yahut kimlerin imzasıyla Gülen’in Vakit gazetesine devredildi? Yalnızca o değil. İhlas Armutlu ve İstanbul’daki Türkiye hastanesi toprağının öyküsünü de araştıranlar çıkar herhâlde…
Refahyol İktidarı devrinde, Başbakanlık Konutu’nda şeyhlere-şıhlara verilen iftar yemeğini hatırlayalım İpek Hanım. Başbakan Erbakan, “İlim irfan sahibi manevi şahsiyetlerle birinci iftarımızı yapmış olmamız, son derece isabetli” açıklamasını yapmıştı. Ya yardımcısı Çiller? O da, “Tarikatlar bin yıllık bir gelenektir” diyerek tarikatları savunmuştu. Tansu Hanım, bu telaffuzunun daima ardında duracak, hatta “Siyaset dinin hizmetinde olmalıdır” diyerek herkesi şaşırtmayı sürdürecektir.
Bilen biliyor. Parıltıcılar daha da ötesini biliyor olmalı. Oysaki siyaset-din bağı Said-i Nursi’nin kitaplarında bile yer almış, o görüş savunulmuş. Ona nazaran deva, dindar cumhuriyetmiş.
Çiller yalnızca Işık Cemaati ve Fethullah Gülen ile değil, öteki tarikatlarla da çalışıyor.
-Hangileri?
Onun devrinde Nakşiler, Kadiriler, Süleymancılar da sırada… Süleymancıların başkanı Kemal Kaçar’la da, Işıkçıların Yeni Asya Kolu önderi Mehmet Kutlularla da, Işıkçılar kolundan Enver Ören’le, Kadiri Tarikatı başkanı Haydar Baş ile de görüşüyor. Dayanak istiyor bu gerici kümelerden. Benim katıldığım bir görüşmede, Işıkçı Mehmet Kutlular’ın Çiller’e, “Güneydoğu’yu asker çözemez. Yönetimciler, dindar olmalıdır” ricasında bulunduğunu hiç unutmamam. Fethullah Gülen’le dostluğu siyasete soyunduğu şu günlerde devam ediyor mu bilmiyorum lakin, Gülen ve o cenahtan haber ulaştıran yakınları ne istiyorsa, o devirde Çiller’in de, eşi Özer Bey’in de yerine getirdiğini söyleyebilirim. Bayramlarda anne-babanızın mezarını ziyaret etmeyi unutmayın diyen de, türbeleri ziyaret edin diyen de o, yani Fethullah Gülen… “Sayın Fethullah Gülen hoca efendinin bayramını kutladınız mı?” diye soran, Gülen’in en yakını, Nurettin Veren… “Kurban derilerini yalnızca THK toplamasın, biz de hisse istiyoruz” bastırmasıyla hava kurumunu alandan uzaklaştıran da onlar…
Sayın Özbey, seçtiğim bu örneklerden sonra Daily Telegraph gazetesinin, “tespihli feminist” diye Çiller’i manşetine taşımasını yadırgamamak lazım…”
