İstanbul’da yaşayan 14 yaşındaki Duru Doğan, kasım ayında öksürük şikâyetiyle doktora gitti. Evvel Covid-19 sanıldı. Haftalar süren araştırmalar sonucu kalp kapağı hastalığı olduğu ve kalp nakli gerektiği ortaya çıktı. Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne yatırılan Duru Doğan, nakil listesinde Türkiye’de birinci sıraya alındı. Koşuyolu takımının kar fırtınası nedeniyle şiddetli seyahati sonrası İstanbul’a getirilen kalp, yaklaşık 4 saat süren bir ameliyatla Doğan’a nakledildi. Duru Doğan, “Hiçbir sıhhat meselem yokken bir anda hayatım değişti. Bu kadar kısa müddette uygun kalbin bulunması çok büyük talihti. Beni dinleyenler, lütfen organ bağışında bulunun” dedi.
Bekleme listesinde birinci sırada
Operasyonu gerçekleştiren Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Başhekimi ve Kalp Damar Cerrahisi Uzmanı Prof. Dr. Kaan Kırali, Duru’nun kalp nakli için aşılması imkansız görülen pek çok mahzurun aşılabildiğini, bu açıdan çok şanslı olduğunu söyleyerek, “Birkaç ay evvel önemli bir şikayeti olması üzerine kalp yetmezliği olduğu anlaşılmış. Bizimle irtibata geçildi. Hastamızdaki patoloji çok değişik bir şey, çok sık görülen bir durum değil. Kalbin her iki karıncık bölgesinin yapısal olarak çalışamama durumu. Çift taraflı yapay kalp önerisi olmuş lakin Duru’nun bunun için çok küçük olduğu, yapay kalbin bedensel olarak onun için çok ağır bir şey olduğunu düşündük. Ayrıyeten hastalığının patolojisi ‘acilin de acili’ olarak bildirilmeye uygundu. Kalp nakli olmak üzere nakil listesine alındı. Çok şanslı bir kızımız, hastalığının başlangıcından sonra neredeyse üçüncü ayında bir kalp çıktı” dedi.
Kayseri’de beyin vefatı gerçekleşen 30 yaşlarında bir bayanın kalbinin Duru’ya uygun olduğu anlaşılınca 9 Şubat gecesi kalbi almak üzere yola çıkan Koşuyolu organ nakli grubunun uçağı, kar fırtınası yüzünden iniş yapamadı ve saatlerce havada kaldı. Erişkin bir donörden bir çocuğa kalp nakli yapmanın her vakit mümkün olamadığını da söyleyen Prof. Dr. Kırali, sürecin devamını şu formda anlattı:
“Vefat eden hastamız da daha küçük vücutlu olduğu için, acilen kabul ettik. Burada damar çapları çok kıymetlidir. Bizim, ameliyat öncesi yaptığımız ölçümlerde, bu çapların birbirine çok yakın olduğu anlaşıldı. Duru açısından bu da çok büyük bir talihti. Ayrıyeten o günlerde Kayseri’de bir kar fırtınası vardı ve uçakta da 2 saat havaalanı üzerinde dönmüş organı almaya giden takımlarımız. Arkadaşlarımız kalbi almaya gece gitmişti ancak hava kaideleri sebebiyle dönüşleri sabaha ertelendi. Uçak kalkamadı. Tüm bu olumsuz şartlara karşın kalbi buraya getirebildik ve Duru’ya naklettik. Eminim o da okulunu çok özlemiştir. Gelecek eğitim döneminde okulunda arkadaşlarıyla birlikte eğitimine tekrar başlayabilecek. Kalp nakli, yapay kalpten her vakit daha öndedir. Lakin bağış olmayınca biz öbür alternatiflere mecburen yöneliyoruz. Organ bağışı çok yüksek olsa, inan ki her gün kalp nakli bile yapabiliriz.”
Duru Doğan ise organ nakliyle ilgili gündemin, bu yaşadıklarından sonra hayatlarına girdiğini belirterek; hislerini şöyle söz etti:
“Tüm bunlar yaklaşık 3 aylık bir süreçte olduğu için, benim için de ani oldu. Daha öncesinde hiçbir problemim yoktu. Organ nakli ile ilgili çok az şey biliyordum. Teşhisim konduktan sonra bu kadar ayrıntılı araştırdım. Pandemiyle bir arada bilhassa kalp nakillerinin azaldığını öğrendim. Açıkçası bu kadar kısa müddette organ çıkmasını beklemiyordum. Çok garip hissettim. Birinci düşündüğümde biraz ‘adaletsizlik’ hissettim. Zira çıkan kalbin yalnızca bana olacağını biliyordum. Yıllarca organ bekleyen çocuklar, şahıslar var. Benim üzere hastaneden çıkamayanlar var. Beni dinleyen herkes, lütfen organlarını bağışlasın. Zira ben bu 3 aylık süreçte bile sahiden çok güç şeyler yaşadım. Yıllarca bunu çeken beşerler olmasını istemem. Kendi başıma çıkıp gezebilmeyi özledim. Yaklaşık 100 gündür dışarı çıkmadım zira.”
Duru’nun babası Galip Doğan ise bir öksürük şikayetiyle durumun buralara kadar gelebileceğini hiç düşünmediklerini söyleyerek “Covid olabileceğini düşündüler evvel. Her gün teşhisler değişti, sonuçlar değişti. Kalp yetmezliğiyle hekimlerimizin karşısına çıktığımızda ise hocalarımız bize daima şunu sordular: ‘Daha evvel Covid oldu mu? Daha evvel bir atak geçirdi mi? merdiven çıkamaması, spor yapamaması lazım’ diye çok şaşırdılar. Meğer Duru, mekik çekiyordu, barfiks çekiyordu, ip atlıyordu. Bayağı spor yapıyordu. Ufak, tahminen hafife alınabilecek bir öksürükten öykü başlamış oldu” sözünü kullandı.
Koridorlarının ne kadar uzun olduğunu, oradan (Kayseri’den) gelebilecek bir telefonun ne kadar kıymetli olduğu, bu telefonda karşımıza çıkabilecek sonucu nasıl kaldırabileceğim; Duru’ya nasıl bir açıklama yapabileceğim, öbür birçok şey düşünüyorsunuz. Bütün çalan telefonlardaydı kulaklarım. Koridordaki ayak seslerindeydi. Yani karınca yürüse duyabilecek hissiyattaydık o gece. Bitmeyen bir 4-5 saatti. Sabah olduğunda hekimimiz geldi, parmağıyla ‘tamam’ işaretini yaptı. Ben de annesine birebirini yaptım.”
“Çocuğumuzla hem gurur duyduk, sahiden çok karışık his patlamaları yaşadık. Kendisi acil olarak bu türlü bir nakil beklerken bir oburunun sırasına girmiyorum değil mi demesi, tanım edilemez bir histi. Biz o gece, kendimizden evvel, (bize uyumlu olur, olmaz bilmiyorduk) öbür tarafta bir ailenin buna karar vermiş olmasından ötürü karşı tarafla empati kurarak evvel oraya teşekkür dualarımızda. Bütün gece dua ettik vefat eden kişi ve ailesine. Gereğince organ bağışı olsa, bizim karşımızda imkansız diye duran, bir ismi mucize olan organ bağışı ile nakil bekleyen hastaların hepsinin tedavi edilme talihi var aslında.” (DHA)
