Konya’da 7 kişilik Dedeoğlu ailesini öldüren Mehmet Altun sözünde Dedeoğlu ailesini şikayetten vazgeçirmek üzere konuta gittiğini yanına bir tabanca iki şarjör ve bıçak aldığını argüman etti.
Sözcü’den İsmail Saymaz’ın haberine nazaran; Konya’da 7 kişilik Dedeoğlu ailesini öldüren Mehmet Altun, ailenin kendisine reaksiyon göstermesi üzerine ateş ettiğini öne sürdü. Mermisi bitince yeni şarjör taktığını Söyleyen Altun, meskenin dışına ve içine kaçan bayanın yanlarına giderek öldürdüğünü söyledi.
Altun, konutun güvenlik kamerasını işlemez hale getirmek için yanında getirdiği akaryakıtla meskeni yaktığını anlattı. Konutu, vurduğu bayan içerideyken ateşe verdiğini kabul etti. İmgelerde meskeni yakan Altun’un bir müddet yanan ateşi izlediği tespit edildi.
Altun, sözünde şunları söyledi:
“Barışmaya silahla gittim”
“Ben karşı tarafın şikayetinden vazgeçmesi için barışı sağlamak niyetiyle konutlarına gittim. Bana bu istikamette kimse misyon vermedi. Meskene gideceğimden kimsenin haberi yoktu. Barış için gitmiş olsam da karşı tarafın ziyan verme ihtimaline binaen önlemli gitmek istedim. Yanıma tabanca ve mermileri aldım. Üzerimde bıçak da vardı. Konuta vardığımda bir kaç bayan gördüm yüzümde cerrahi maske olduğu için birinci başta beni tanıyamadılar. Kendimi belediye vazifelisi olarak tanıttım ve bütün aile buradaysa bir görüşme yapacağımı söyledim. Onlar da barışın olmadığını 5 dakikaya geleceğini söyledi. Aracımla olay yerinden ayrıldım. Alakova tarafına gittim. Araçta 5-10 dakika oyalandım. Tekrar aracımla şahısların meskenine gittim.”
“Güzellikle doküman imzalatacaktım”
“Bu şahısların meskende anne baba ve 5 çocuk olmak üzere 7 kişi yaşadıklarını bilirim. Metin’in uzun yol sürücülüğü yaptığını vakit zaman meskenden farklı kaldığını bilirim. Metin’in konutta olduğundan tam emin değildim. Tüm aile bireyleriyle barışma sorununu konuşmak istediğim için hepsinin bir ortaya gelmesini istedim. Ben tabancayı yüzümdeki maskeyi çıkarana kadar beni tanıyamadılar. Aile bir ortaya geldikten sonra oraya barışmak niyetiyle gittiğimi açıkladım. Elimdeki evrak kağıdında isimlerini yazmıştım. Benim elimdeki belgeye bakmaya çalıştılar, gayem şahıslara güzellikle şikayetten vazgeçme dilekçesi imzalatmaktı, silah zoruyla imzalatmak değildi. Ben mevzuya girdikten sonra beni tanıdılar. Bana tehditlerde bulunmaya başladılar.
‘Kim olduğumuzu size göstereceğiz, aşiretlere haber verdik. Sizi buradan sürecekler. sizden evvelki mesken sahipleri nasıl meskeni satıp gittilerse siz de gideceksiniz’ dediler. Bu kelamları Barış ve Metin söyledi. Bayanların da misal sözleri oldu. Ben kırtasiyeden kağıt aldıktan sonra olay yerine gitmeden evvel kağıdı doldurmuştum. Kağıda şu sözleri yazmıştım; ‘Keleş aileleriyle artık rastgele bir husumetimizin olmayacağını bildiririz demiştim. Altına isimlerini yazmıştım. Bu belgeyi el yazımla ve tek başıma düzenledim’
“Kaçan iki bayanı da vurdum”
“Torbamdan çıkardığım tabancamı şahıslara doğrulttum. Bir müddet konuşmaya devam ettik. Tabancayı görmelerine karşın karşı taraf tehditlerine devam etti. Silahı doğrultmama karşın vurmayacağımı, konuşmaya geldiğimi söyledim. En küçük kızları yerden taş alıp bana attı, geriye hakikat kaçtım. Şahıslar kalabalık halde beni kovaladı. Hatta beni ortaya aldılar. Ben de ortalarından sıyrılıp kendimi korumak amacıyla şahıslara yanlışsız yakın aralıktan ateş etmeye başladım. Tabancamın ağzında mermi vardı. Bir kaç kişiyi bu sırada vurduğumu biliyorum. O an kendimi kaybettim ve yerdeki şahsa da tekrar ateş ettim. Bir iki bayan konutun yanına ve konuta yanlışsız kaçtı, silahımdaki mermi bitmişti.
Bez torbamda yedek şarjörüm vardı. Şarjörümü değiştirip meskenin yanına kaçan bayanı daha sonra da meskenin içine giden bayanı vurdum. Meskenin yanına kaçan bayana 1 el, konutun içine kaçan bayana 2 el ateş ettim. Konutun içine kaçan bayan kapıyı kapatmıştı, kilitleyip kilitlemediğinden emin değildim. Kapıyı açmaya çalışmadım. Kapının yanındaki pencereden bayana hakikat 2 el ateş ettim.”
“Kameraları yok etmek için konutu yakacaktım”
“Olay yerine gelmeden evvel, bir petrol istasyonundan aracıma akaryakıt almıştım. Birebir istasyonun marketinden 5 litrelik su aldım. Suyu ağacın altına boşalttım ve 30 TL’lik akaryakıtı bidona aldım. Bidonun ne kadar dolduğunu bilemiyorum. Ben konutta takılı vaziyette güvenlik kamerası olduğunu biliyordum. Akaryakıt almamın sebebi o denli bir olay yaşanırsa meskeni ateşe verip güvenlik kamerası manzaralarını yok etmekti. Şahısları vurduktan sonra aracıma binip evvel ayrılmaya çalıştığımı, sonra aracımdan aldığım akaryakıtla meskeni yaktığımı hatırlamıyorum. benim zati akaryakıtı götürme sebebim konutu yakmaktı.”
“Olaydan sonra memleketim olan Tepelice Köyü’ne hakikat yola çıktım. Telefonumun SIM kartını çıkarıp kırdım. Ailemden kimseyi aramadım. Kimseyle buluşmadım. Aracımla 6 km kadar devam ettim. Burada aracımı terk ettim. Yanıma bez torbam ile tabanca ve bıçağı aldım. O günü köy deresinin yanında geçirdim. 1-2 gün yerde gezip meyve yiyerek hayatta kaldım. İkinci yada üçüncü gün, Üçpınar kasabasına gittim. Bir bakkaldan alışveriş yaptım. Son gün teslim olmaya karar verdim. Dağdan yola indim bir taşın üzerine oturdum. Kolluk güçleri geldi katiyetle kaçmadım.”
“Beni olay mahalline kimse göndermedi. Kimsenin bu yapacağım işten haberi yoktu. Hengamenin birinci olduğu vakitlerde barışma niyeti oldu fakat karşı taraf yanaşmadı. Tabancamı bir gün evvel yanıma almıştım. Neden bu kadar mermi aldığımı bilmiyorum. Otomobilimi bir gün evvel kiraladım. Babam görmesin diye arabayı konutumun 5-6 km uzağına park ettim. Hatta konutuma belediye otobüsüyle gittim. Meskeni ateşe verdikten sonra kısa da olsa izleyip izlemediğimi hatırlamıyorum. Konutu ateşe verdiğimde son vurduğum bayanın meskenin içinde olduğunu biliyorum. Sağ mı, meyyit mü olduğundan emin değildim. Meskeninin içine girip tek noktadan ateşe verdim. Bidonu da konutun içine attım. Bayanın üzerine akaryakıt dökmedim. Yalnızca konutun girişindeki halıya akaryakıt döktüm. Yanımda çakmağım vardı onunla ateşledim”.
