Devrimci Anarşist Federasyonu’ndan (DAF) ayrılan şahıslar, federasyonun başkanı pozisyonundaki Serkan Bayrak ve eşi Çiğdem Bayrak hakkında taciz, fizikî şiddet ve aşağılama suçlamasında bulundu. Açıklamada, DAF “anarşizmin bilakis şiddet, taciz ve her türlü otoriteyi içinde barındıran tarikat” olarak nitelendirilirken, “Biz ki, Serkan Bayrak tarafından sabahın 4’ünde yüzümüze soğuk su dökülerek uyandırılmış, sırtında ve başında masa ve sandalye kırılmış, bıçaklanmış, tecrit edilmiş, aşağılanmış bireyleriz. Artık onlar korksun” denildi.
“DAF’tan ayrılan kişiler” imzasıyla yapılan yazılı açıklamada, ” Bizler o ortamda dayaklar yedik, hakaretler işittik, devrimciliğimiz, anarşistliğimiz sorgulandı. Kitaplarımız parçalandı, saçlarımız kesildi, türlü formlarda ruhsal şiddet gördük” denildi.
Açıklamada, “Tuvalet çöpündeki pedlerimizden ötürü tekraren hakarete uğradık zira Serkan Bayrak’a nazaran bir bayanın regl olması iğrençti, kendi gözünden uzak olması gerekirdi. Kılık kıyafet nedeniyle kaç bayan yoldaşımız ‘ucuz kadın’ oldu, sayamadık. Duymadığımız küfür kalmadı” denilirken, yaşanılanların ruhsal ve fizikî yaralar açtığı belirtildi.
Açıklamanın tamamı şöyle:
“DAF’ta, Serkan Bayrak başta olmak üzere, örgütün kendisinden kaynaklı sistematik olarak yaşanan sindirme, aşağılama, baskı, fizikî şiddet ve sömürüye dair ifşa metnimizdir. Biz, “Devrimci Anarşist Federasyon’dan (DAF)” (eski ismiyle “Devrimci Anarşist Faaliyet”) isimli anarşist olduğunu tez eden örgütten, bizim tabirimizle “Serkan Bayrak Tarikatı”ndan, farklı vakitlerde (2011-2021) lakin emsal sebeplerle ayrılan insanlarız. Çoğumuz buraya lise çağlarımızda, yani 18 yaşın altında geldik ve anlatacağımız birçok şiddet olayını da reşit olmadığımız yaşlarda yaşadık.
Anarşizmin tersine şiddet, taciz ve her türlü otoriteyi içinde barındıran bu tarikat, tarikatın “anarşist önderi, şefi, patronu” Serkan Bayrak ve erkek şiddetinin uygulayıcısı pozisyonundaki eşi Çiğdem Bayrak hakkında açıklama yapma gereği hissediyoruz. Zira bizler, bu yapılanma içinde uzun-kisa yıllar geçirmiş ve birçok anarşizm dışı olayın şahidi, hatta bir özeleştiri olarak modülü olmuş bireyleriz. Çok şey gördük, çok şey biliyoruz ve diyoruz ki; “Bilmek, lanetlenmektir.”
Bugüne kadar sessiz kaldık zira maruz bırakıldığımız süreç, her birimizde ruhsal ve fizikî yaralar açtı. Bir şeyler yapabilmemiz için bu yaraları düzgünleştirmek gerekiyordu. Artık her birimiz hayatlarımızı sıfırdan kurma telaşındayız. DAF isimli örgütün birer üyesiyken bir şeyleri konuşup deşifre etmiş olmayı çok isterdik. Lakin yaşadığımız onur kırıcı hakaretleri, şiddeti, tacizi ailelerimiz ve sevdiklerimiz bilsin istemedik. İçinde bulunduğumuz durum bizim için gereğince zordu, bir de onları üzmek istemedik.
Serkan Bayrak’tan da onun neferlerinden de korkmuyoruz. Biz ki, Serkan Bayrak tarafından sabahın 4’ünde yüzümüze soğuk su dökülerek uyandırılmış, sırtında ve başında masa ve sandalye kırılmış, bıçaklanmış, tecrit edilmiş, aşağılanmış şahıslarız. Artık onlar korksun. Artık Serkan Bayraklı doldurup üzerimize salan, bayan gayretini savunduğunu argüman eden, mizojinik Çiğdem Bayrak korksun… Artık onların uykuları kaçsın. Her birimiz bu “Serkan Bayrak Düzeni”ni değiştirmek için çok uğraş sarf ettik.
Gayret etmek istiyorduk. Devlete, otoriteye, şiddete, tacize, tecavüze karşı gayret etmek istiyorduk. Örgüt içinde “Serkan Bayrak Devleti” olduğu gerçeğiyle yüzleşince, bütün uğraşımız örgütün iç dinamiğini değiştirmeye çalışmaktan ibaret oldu. Konuştuk, konuştukça dayak yedik. Daha çok konuştuk, hareketlere çıkmamız yasaklandı. Daha da çok konuştuk, tecrit edildik. Serkan’ın manipüle ettiği yoldaşlarımız, biz ve bizim gibilerle -yani Serkan nizamına karşı gayret edenlerle-konuşmayı bıraktı. Serkan ve Çiğdem Bayrak’ın otoritesine boyun eğmediğimiz için yapıldı bunlar bize. Çaldılar… Bizden uğraşa olan inancımızı çaldılar. Sahip olduğumuz her şeyi geride bırakıp kendini gayrete adayan bizlerden inancımızı, bizleri de uğraştan çaldılar. Artık, Serkan Bayrak tertibine çabamız, mutlak surette devam edecek.
Serkan ve Çiğdem Bayrak’ın “anarşist mücadele” ismi altında kendi ferdî gereksinimlerini gördüğü DAF, oradaki birçok insanı maddi ve manevi açıdan sömürmüş, bitirmiştir. Üniversiteye giden arkadaşlarımızın aldığı azıcık burslara göz dikilmiş, burs kazanamayan arkadaşlarımızı zorla krediye başvurdurtup, o parayı da ferdî muhtaçlıkları için kullanmışlardır.
Örgüt toplantıları, asla direkt demokrasiyle değil, Serkan Bayrak ve eşi Çiğdem Bayrak’ın dayatmaları ile karara bağlanırdı. Bayan toplantılarında alınacak kararlar Serkan Bayrak tarafından alınır, başka bayan örgütleriyle görüşmeler onun istediği formda yapılırdı.
Kendimize Anarşist Bayan demeye utanır olmuştuk, zira DAF erkek örgütüydü. Serkan Bayrak’ın her vakit dediği üzere, DAF onun örgütüydü.
Tuvalet çöpündeki pedlerimizden ötürü tekraren hakarete uğradık zira Serkan Bayrak’a nazaran bir bayanın regl olması iğrençti, kendi gözünden uzak olması gerekirdi. Kılık kıyafet nedeniyle kaç bayan yoldaşımız “ucuz kadın” oldu, sayamadık. Duymadığımız küfür (hepsi büsbütün eril küfürler) kalmadı. Vicdanlarını kaybetmiş bu zatların sevdiklerimize, ölmüşlerimize kadar küfürler sarf etmesi bir rutin haline gelmişti.
Erkek dünyayı değiştirmeye çalışırken, en büyük erkek dünyasının içinde bulmuştuk kendimizi. DAF’in içindeyken gereğince sustuk, susturulduk. Artık kâfi.
Artık haykırıyoruz: DAF’ta sistematik olarak sindirme, aşağılama, baskı, fizikî şiddet ve sömürü yaşanmaktadır. Bunun faili Serkan Bayrak başta olmak üzere, örgütün kendisidir. Örgüt, şiddet ve azap içeren bir yapılanma modelini benimsemiştir.
Tüm bayan örgütlerini, tüm devrimci örgütleri dayanışmaya davet ediyoruz. Tekrar ediyoruz: ‘Bilmek lanetlenmektir.’ Bizler bu lanetli gerçeği yaymak sıkıntısındayız. Herkes bilsin, herkes lanetlensin. Bilip de tanrını almayan DAF’tan olsun.”