DİSK, Cumhurbaşkanı Yardımcısı Cevdet Yılmaz ile görüştü. Konfederasyon heyeti, Yılmaz’a sundukları raporda; Sendikalar ve Toplu İş Kontratı Kanunu’nda değişiklik yapılması gerektiğini belirtti. Raporda, “Yasanın sendikal hakların kullanılmasını engelleyici öbür kararlarının devam etmesi, istenen olumlu sonuçların sağlanmasını engellemiştir’ denildi.
Raporda ayrıyeten; “Türkiye’de toplu iş mukavelesi kapsamının düşük olmasının kıymetli bir sonucu fiyatların minimum fiyata yakınsamasıdır. Türkiye’nin taban fiyatla geçinenler ülkesi olmaktan çıkması için fiyatlar toplu pazarlık yoluyla saptanmalıdır” değerlendirmesi yapıldı.
DİSK, TÜRK-İŞ, HAK-İŞ yöneticileri 1 Ağustos, salı günü Cumhurbaşkanı Yardımcısı Cevdet Yılmaz ile bir ortaya geldi. Kelam konusu görüşmeye DİSK yöneticilerinden konfederasyonun genel lideri İstek Çerkezoğlu, DİSK Genel Lider Yardımcısı Remzi Çalışkan, DİSK Genel Lider Yardımcısı Alaaddin Sarı ve DİSK İdare Konseyi Üyesi Seyit Aslan katıldı.
DİSK heyeti, çalışma hayatındaki temel sıkıntılar hakkında konfederasyonun görüşlerinin yer aldığı bir raporu Cumhurbaşkanı Yardımcısı Yılmaz’a sundu. Sunulan raporda 2012 yılının aralık ayında yürürlüğe giren 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Kontratı Kanunu’nun personellerin örgütlenme özgürlüğü ve sendika faaliyetlerini engellediği ele alındı.
Edinilen bilgiye nazaran Yılmaz ise konfederasyon yöneticilerine Orta Vadeli Programa ait bilgiler verdi.
Çerkezoğlu ve Serdaroğlu’nun imzasının yer aldığı kıymetlendirme raporunda şunlar kaydedildi:
‘Bilindiği üzere 12 Eylül askeri darbesinden sonra 1983 yılında yürürlüğe konulan 2821 ve 2822 sayılı yasalar ülkemizde yasaklarla dolu bir sendikal tertip yaratmış ve bu durum uzun yıllar boyunca tartışılmıştır. Bu tartışmalar sonucunda 2012 Aralık ayında 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Mukavelesi Kanunu yürürlüğe girmiştir. Bu Yasa ile üyelikte olan noter şartı kaldırılmış, sendikal faaliyete ait kimi yeni düzenlemeler yapılmış, toplu iş mukavelesi grev ve lokavt sistemi yine düzenlenmiştir. 6356 sayılı Yasanın yürürlüğe giriş tarihinden bugüne ise yaklaşık 11 yıl geçmiş bulunmaktadır.
Hatırlanacağı üzere 6356 sayılı Yasa’dan evvel yürürlükte bulunan 2821 ve 2822 sayılı yasalar devrinde, var olan anti-demokratik kararlar ve örgütlenme özgürlüğünün korunamaması, kıymetli meselelere yol açmıştır. Türkiye bu nedenlerle Milletlerarası Çalışma Örgütü’nün (ILO) mukavelelerinin uygulanmasını izleme ve denetleme vazifelerini yapan ILO Uzmanlar ve Aplikasyon komiteleri toplantılarında sık sık gündeme gelmiş ve ağır tenkitlere maruz kalmıştır. Bilhassa toplu iş mukavelesinde ikili barajın varlığı, üyelikte noter şartı, toplu iş kontratlarından yararlanma seviyesi ve grev hakkına ait sınırlamalar ILO tarafından örgütlenme ve toplu pazarlık hakkının kullanımını engelleyen düzenlemeler sayılmış ve daima olarak eleştirilmiştir. Öte yandan sendikal hakların ILO ve Avrupa Kurulu normlarına uygun hale getirilmesi AB müzakere sürecinin de ön şartlarından biridir.
“Türkiye’de toplu iş mukavelesi kapsamının düşük olmasının kıymetli bir sonucu fiyatların taban fiyata yakınsamasıdır. Türkiye’nin taban fiyatla geçinenler ülkesi olmaktan çıkması için fiyatlar toplu pazarlık yoluyla saptanmalıdır. Toplu iş mukavelesi kapsamının genişletilmesi için atılması gereken bir adım halihazırda Yasa’nın 40. unsurunda var olan teşmil düzeneğinin hayata geçirilmesi olacaktır.”
“Bunun yanında, enflasyonun yükseldiği bu devirde, kimi işlik alacaklarına uygulanan yüzde 9 yasal faiz oranı, personellik alacaklarının kimi patronlar tarafından ucuz kredi olarak değerlendirilmekte, emekçilerin alacaklarını uzun yıllar süren davalar yoluyla almaya zorlamakta, personelleri mağdur etmektedir.”
“Bu nedenle personellik alacaklarında uygulanacak faiz oranı karmaşasına da son vermek bakımından tüm emekçi alacaklarına uygulanacak faiz oranı mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı olarak belirlenmelidir.
Bu nedenlerle, kelamını ettiğimiz sıkıntıların ele alınıp kıymetlendirilmesi ve tahlil yollarının ortaya konulması gerekmektedir. Uygun adımlar atılabilmesi bakımından Ekonomik Toplumsal Kurul ve Üçlü Müşavere Konseyi başta olmak üzere toplumsal diyalog düzeneklerinin işletilmesini gerekli gördüğümüzü belirtiyoruz.”
