Geçen yıl Türkiye’de yayın hayatına başlayan Disney Plus Platformu’nun, Atatürk dizisini yayınlamama kararı, büyük reaksiyon çekti. Toplumsal medya, Meclis, milletvekilleri, toplumun büyük kesiti delirmiş durumda. O denli ki Disney Plus’a karşı Türkiye pazarına yönelik boykot davetleri, toplumda büyük bir karşılık buldu. Şirket, 11,5 milyon abone kaybetti, karar sonrası kaybetmeye de devam ediyor.
Disney Plus, bu duruma mazeret olarak, her ne kadar gelir kayıplarını dolayısı ile ABD dışında tüm dünyada üretimlerin durdurulduğunu gösterse de, müsebbibin Ermeni lobisi olduğu ortaya çıktı. Dışişleri Bakanlığı, Washington Büyükelçiliği üzerinden, kanal yöneticilerini uyardı ‘’işi kendi mecrasınızda yürütün, lobi faaliyetlerine maşa olmayın’’ dedi ve bu bahiste resmi bir cevap istedi. RTÜK Lideri Şahin ise, kuruluşun savunmasının alınmasına ve inceleme başlatılmasına karar verildiğini açıkladı. Bu skandal, Meclis’e kadar gitti. Olayın içeriği bu türlü. Gelelim işin şifrelerine…
Bu bahisle ilgili konuşacağımız birinci ayak, Disney Plus’ın Türkiye’deki idare takımı olsun.
Çünkü Disney’in Türkiye’de harcadığı para, bekledikleri kabulü sağlamış- karşılık bulmuş görünmüyor. Bunun bir nedeni, üretilen eserlerin, çok değerli lakin Türkiye toplumunun beklentilerine karşılık vermemesi- uygun olmaması olabilir. Öte yandan Disney, Türk toplumuna, farklılık açısından ne sundu? Argümanı neydi, bilen var mı? Ki, Atatürk üzere, Türkiye için harika anlamı-değeri olan bir kişiliğin- kurucu başkanın sinemasını yapmaya cüret ettiler. Bu sahiden de büyük bir risk, düşünsenize, bir kurucu başkanı, hayatından kesitlerle değil, tüm bedelleriyle bir sinemada anlatabilmek. Güç, nitekim de güç. Sineması görmedik lakin sinemada gösterime girecekmiş, ne dersiniz altından kalkabilmişler midir?
Yönetimle ilgili ikinci durum ise, sızan haberlere nazaran Disney platformu, aslında kapatılıyormuş. Eeee, o kadar para yatırıp abone olanlar kandırıldı mı? Sanki, kaç kişi yıllık ödeme yaptı?
Gelelim öteki bahse; sanatkarların tepkisizliği üzerinden yapılan tenkitlere.
Bu tenkitlere, “benim Atatürk sevgimi sorgulayamazsın’’ diyen de var ki, sorgularım! Sen ağaca, madene, ota- boka haklı (!) yansını verebiliyorsan, Ermeni lobi faaliyeti nedeni ile yayınlanmayan, iyi- berbat bir Atatürk sineması için de reaksiyon verebilirsin. Zira saldırdıkları yer, senin kurucu prensiplerin. Zira, lobi faaliyetlerinin yarattığı mesnetsiz argümanlar lakin bir ülkenin sanatçısıyla- aydınıyla- müellifiyle vs. yani yumuşak gücüyle iğdiş edilebilir. Dolayısı ile bu lobi faaliyetlerine karşı durmak, bir sanatçı olarak senin asli vazifenin, içinden çıktığın topluma, anana- babana, çocuklara sorumluluğun. İşte bu yüzden sorarım sana, “Atatürk davası kaç para ediyor, niçin susuyorsun?” diye.
İkincisi, iktidar bu işi sahipleniyorsa bunda bir iş vardır mazereti. Pekala lakin iktidarın argümanlarını kullanmak zorunda mısın? Tabi bu işin farklı argümanı varsa! Yoksa, senin değerin- benim kıymetim, senin görüşün – benim görüşüm arbedesine kurban edilecek kadar, üstün varlıklar mı var ortamızda? Mesela, Atatürk, yalnızca bir zihniyetin- muhalefetin inhisarında mi? Bir hatırlayın bakalım, altılı masada kimler vardı… Atatürk, hepimiz için bir idealdir, bedeldir, nokta!
Ezcümle, kutuplaşmayı Türkiye’nin onuruna, toplumsal çıkarlarına karşın derinleştirmeye kalkmak yalnızca avanaklık değil, ihanettir. Unutmayalım ki, dünya ABD ilkelerini- empoze ettiği hegemon kültürü, Hollywood sinemaları üzerinden tanıdı, benimsedi. Dolayısı ile sinema endüstrinin böylesi ataklarını bir sanatçı ya da aydın vs. olarak küçümsemek kadar, ülkeye yönelik faaliyetleri çıkarlar yüzünden sümen altı etmek de en hafifinden uzun müddettir fikir antrenmanı yapılmadığını gösterir ki dünya global güç savaşlarının yarattığı tektonik hareketler derinden sarsılırken. Bu türlü bir lükse, aymazlığa hiç vaktimiz yok…
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar büsbütün müelliflerinin özgün fikirleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio
