Sözcü muharriri Emin Çölaşan, 1960 darbesinin akabinde hakkında idam kararı verilen Dışişleri Bakanı Fatin Rüştü Güçlü ile Maliye Bakanı Hasan Polatkan‘ın idamlık bir cürmü olmadığını tabir etti. “Adnan Menderes için bir şey söylemem ne yazık ki mümkün değil. Tartışmalı bir konu” diyen Çölaşan, “İşte size yakın tarihimizden kısacık bir anımsatma! Yolsuzluk hırsızlık yapmamışlardı. Boş yere idam edilenlerin başına gelenleri bir de günümüzdeki soygun-vurgun olaylarıyla kıyaslayın” dedi.
Çölaşan’ın, “Haksız idamlar ve günümüz” başlıklı bugünkü yazısının ilgili kısmı şöyle:
Sevgili okurlarım, Türkiye siyasetinin nerelerden nerelere geldiğini daima birlikte görüyoruz… Bugün yakın geçmişe kısaca bir göz atmak istedim zira biz yakın geçmişini bile bilmeyen bir toplum olduk. Evvelden yalnızca büyük partiler vardı. Başta iktidar partisi ve sonra irili ufaklı iki üç muhalefet partisi. Medya muhalefet partilerine pek fazla yer vermezdi. Hasebiyle her şey bugün olduğu üzere iktidara bağımlı idi. Muhalefet yapmak medya kuruluşları için çok sıkıntı bir işti. İşin latifesi yoktu. Bunun en somut örneğine Demokrat Parti periyodunda şahit olmuştuk. Meclis’teki iktidar çoğunluğu 1960 yılının nisan ayında bir kanun çıkarmıştı. Tahkikat Kurulu Kanunu.
Böylesi o güne kadar hiç görülmemişti… Buna nazaran Meclis’te yalnızca Demokrat Parti milletvekillerinden oluşan bir kurul kurulmuş ve çok büyük yetkiler verilmişti.
Bu kurul CHP başta olmak üzere muhalefet partilerini, bilhassa muhalif gazetecileri ve siyasetçileri yargılayacak, gerekirse tutuklama kararı verilecekti. Öbür bir deyişle yargılama ve tutuklama yetkisi adliyelerden alınıp Demokrat Partili kurul üyelerine veriliyor, anayasa ve yasalar açıkça çiğneniyordu.
Türkiye’de kıyametler koptu… Yaklaşık bir ay sonra ise olanlar oldu. 27 Mayıs 1960 darbesi gerçekleşti, Demokrat Parti iktidarı sona erdirildi ve ülke idaresi Türk ordusuna geçti… O gün yürürlükte olan anayasa ve maddelerimize nazaran anayasayı çiğneme cürmünün cezası idamdı. Darbe sonrasında sanıklar Yassıada’da kurulan Yüksek Adalet Divanı tarafından yargılandı ve kimilerine idam cezası verildi. Lakin iş bununla bitmedi. Duruşmalarda komik davalar gündeme getirildi. Bebek davası, külot davası üzere saçma sapan olaylar tartışıldı…
Böylelikle, gerçek bir cürüm oluşturan Tahkikat Komitesi olayı gölgede kaldı ve gündemdeki yerini gereğince alması mümkün olmadı. Sonuçta üç kişi idam edildi. Hukukçu değilim fakat bu idam kararları yanlıştı. Dışişleri Bakanı Fatin Rüştü Zorlu yürekli bir adamdı. Hatası yoktu. Baş eğmedi, her vakit dik durdu. Maliye Bakanı Hasan Polatkan’ın idamlık bir cürmü yoktu. Bu ikisi mutlaka boşu boşuna asıldı.
Adnan Menderes için bir şey söylemem ne yazık ki mümkün değil. Tartışmalı bir mevzu. İdama mahkûm edilen Celal Bayar gibi kimileri karardan sonra affedilip hayatları bağışlandı ve cezaevlerine gönderildi. Birkaç yıl sonra çıkarılan af kanunu ile tahliye edildiler.
İşte size yakın tarihimizden kısacık bir anımsatma! Yolsuzluk hırsızlık yapmamışlardı. Boş yere idam edilenlerin başına gelenleri bir de günümüzdeki soygun-vurgun olaylarıyla kıyaslayın… Ve aşağıdaki kitabı okuyunca bir sefer daha anlayın.”
Yazının tamamını okumak için .
