HaberTürk müellifi Fatih Altaylı, İTÜ öğretim üyesi Prof. Dr. Celal Şengör’ün Koronavirüs salgını münasebetiyle eşi tarafından “yasaklandığı” ve bu sebeple dışarıya çıkamadığını yazdı. Altaylı, “Eşi Oya, Celal Şengör’ü meskene kapattı ve ne dışarı çıkarıyor ne de konuta kimseyi sokuyor. Ben bile Celal Şengör’ün meskenine sokulmuyorum, lakin bahçede görüşmemize müsaade var. O da uzaktan” dedi.
Öte yandan Altaylı, bugünkü yazısında Prof. Şengör’ün Rusya Ukrayna krizine ait görüşlerini aktardığı yazısına yer verdi. Şengör’ün, “Rusya-Ukrayna savaşında Stephen Norton kim?” başlıklı yazısı şöyle:
“Ortada bir cinayet vardır ve bir cinayetin iki tarafı olur: Katil ve katledilen”
“Patlak vermiş olan Rusya-Ukrayna Savaşı hiç kuşkusuz vaktimizin en müthiş, en üzücü olaylarından biridir ve hele uygar Avrupa’ya hiç yakışmayan bir gelişmedir. Fizikî hengame, akılcı bağlantının bittiği, yani bizi insan yapan özelliğin yitirildiği noktada başlayan şeydir. Pekala Rusya ve Ukrayna’yı bu müessif çatışmaya iten nedir? Kimine nazaran, Rusya lideri Bay Vladimir Putin’in Rus İmparatorluğunu canlandırma hevesi, kimine nazaran de Ukrayna’nın yöneticilerinin kendilerine bir Rus aykırısı şemsiye aramalarıdır. Velhasıl, ortada bir cinayet vardır ve bir cinayetin iki tarafı olur: Katil ve katledilen. Pekala durum bu kadar kolay midir? Sevgili okuyucularımıza bunun karşılığını Dame Agatha Christie’nin vefatından çabucak evvel yayımlanan son romanı Curtain: Poirot’s Last Case’de (Perde: Poirot’nun Son İşi) aramalarını öneririm.
Dame Agatha, bu son romanında bir otelde işlenen beş cinayeti ele alıyor. Cinayetler birbirinden ilgisiz üzere görünmekle bir arada Poirot hepsinin ortak bir tarafını keşfetmekte gecikmiyor. Cinayetleri işleyen ve ölen belirli olduğu halde kimsenin farketmediği diğer bir faktör daha vardır: Stephen Norton isimli, kır saçlı, sakin görünümlü, dürbünüyle kuşları izleyen bir müşteri, ruhsal ikna metotlarıyla, aslında bu cinayetleri işleten kişidir. Bu uygun niyetli, efendi adamın bu türlü bir şey yapabileceği kimsenin aklından bile geçmemiştir. Poirot bu adamı yasal yollarla durdurmanın, yeni cinayetlerin önüne geçmenin, imkânsız olduğunu görür ve kendisi de ölümcül bir hastalığın pençesinde olduğundan, adamı şahsen öldürmeye karar verir. Bunu yaptıktan sonra yakın dostu Yüzbaşı Hastings’e durumu anlatan bir mektup bırakır ve olayın çabucak gerisinden vefat eder.
Romanın Rusya-Ukrayna çatışmasına benzerliği, öldürmeye yeltenen ve ölmek üzere olan muhakkak olduğu halde, tarafları karşılıklı silâhlı çabaya iteleyen kimdir, sorusunun yanıtıdır. Sovyetler Birliği çöktükten sonra ABD, NATO’yu kullanarak büsbütün Rusofob, yani Rus düşmanı, bir siyaset izleyip Rusya’yı batıdan NATO ile, doğudan da Taliban ve gibisi Müslüman hareketleriyle kuşatma altına almaya çalışmaktadır. Eski demirperde ülkelerini derhal NATO üyesi yapmakla kalmayıp, SSCB’den ayrılan Baltık ülkelerini de çabucak NATO şemsiyesi altına almıştır. SSCB 1962 yılında Küba’ya füze sistemleri yerleştirmeye kaltığı vakit lider John F. Kennedy, Rusya’yı nükleer savaşla tehdit etmiş, büyük İngiliz matematikçi ve filozof Lord Bertrand Russel’dan yaptığının insanlık düşmanlığı olduğunu, tüm dünyayı tehdit ettiğini söyleyen sert bir telgraf almıştı. Halbuki o devirde İstanbul yakınlarında Alemdağ’da Amerikan roketleri yerleştirilmişti bile. Yani SSCB’nin yaptığı ABD’nin yaptığına bir karşılık vermekten ibaretti. Lord Russell o zamanki SSCB politbüro lideri Kruşçov’a da bir telgraf yollayarak Amerikan kışkırtmalarına karşılık verilmemesinin insanlığın geleceği açısından değerini vurgulamıştı. Lord Russell bir telgrafı da vaktin Birleşmiş Milletler genel sekreteri U Thant’a yollayarak ABD’nin kınanmasını tavsiye etmişti. Sorun, Rusların son derece akılcı bir davranış sonucu geri adım atmalarıyla o vakit çözülmüştü.
Fakat 1990’ların başında, Sovyetler Birliğinin çözülme sürecinde ve hem öncesinde hem de sonrasında, ABD’nin türlü nedenlerle dünyanın çeşitli noktalarında başlattığı milletlerarası tecavüz hareketleri durmadı: Viet-Nam’da yine Kennedy’nin buyruğuyla artan Amerikan bombardımanı sonucu 30.000 ile 182.000 sivil öldürülmüştür. ABD, Afganistan’da tüm dünyanın başına belâ olan Taliban’ı yarattı ve bu ülkeyi fakat Birinci Çağ’da görülen bir cehâlet ve sefâletin içine itti. Sonra, artık herkesin palavra olduğunu öğrendiği kelamda istihbarat ile Irak’ı işgal etti, pek çok günahsız insanın ölmesi, yersiz yurtsuz kalması yanında insanlığın en eski kültür öğelerinin korunduğu müzelerin tahrib olmasına, yağmalanmasına yol açtı. Suriye’de PKK uzantısı örgütlerle iş birliği yaparak bizim güney hududumuzu duyarsızlaştırdı. Gerisinden NATO’nun Rus sonlarına kadar genişlemesini sağladı ve Ukrayna’da Rus yanlısı iktidarın devrilmesi için hem maddî hem de politik eğitim yardımı sundu. NATO üyesi olduğumuz halde, Kıbrıs’ta öldürülen Türkleri dörtlü garanti antlaşması (Treaty of Guarantee yahut Treaty of Nicosia, 1960) çerçevesinde muhafazaya kalktığımız vakit bize ambargo uyguladı. Artık de, bir NATO üyesi olduğumuz halde bize vermediği silâhların yerine konulabilecek Rus üretimi S-400 füzelerini aldığımız için, parasını ödediğimiz savaş uçaklarını bize vermiyor, daha da yaptırım uygulamaktan bahsediyor ve bir yandan da durmadan stratejik dostluğumuzdan dem vuruyor. İnsanın sorası geliyor: Yahu, hani düşmanımız olaydın ne yapacaktın? (Aslında ne yapmak istediğini FETÖ olaylarıyla gösterdi. Ordumuzu hallaç pamuğu üzere atan o tertibin göstermelik başı hâlâ ABD korumasındadır, unutmayalım!)
Evet artık müessif bir Ukrayna-Rusya savaşı patlak vermiştir ve günahsız beşerler ölmekte, motamot Irak’ta olduğu üzere tahminen kültürel miraslar yok olmaktadır. Savaşın Rusya ve Ukrayna olarak iki tarafı vardır. Ancak ortadaki Stephen Norton’u görmezden gelmek sorunun asla çözülememesine neden olur. Amerikan Lideri Bay Biden, daha dün, Ukrayna’yı açık kollarla NATO’ya kabul edeceklerini söylemiştir. Bu şu demektir: Savaşa devam et! Bunu uygar bir insanın söyleyebileceğini düşünmek bile insanın tüylerini diken diken ediyor. Keşke Bay Jens Stoltenberg ateşe körükle gitmek yerine durumu sakinleştirecek, ya Rusya’yı da NATO’ya kabul edecek, ya da Rusya hudutlarında tek bir NATO ülkesi olmayacağına garanti verebilecek bir telaffuz geliştirse. NATO’nun başı kendisidir, Bay Biden değil, bunu unutmasın.”
Yazının tamamını okumak için .
