Fehmi Koru*
Benim anketlere dayalı siyasi analiz ile zihnimin meşgul olduğu, yazımı o hususa ayırdığım dün, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan anketlere inanmadığını açıkladı.
Dediği şu:
“Yalan terörü, algı operasyonları ve kişi kurum suikastlarıyla AK Parti’ye ve hükümetimize saldıran bölümler artık de anketlerle algı operasyonlarına devam ediyorlar ve Cumhur İttifakı’nı ellerinden geldiğince küçük göstermenin çabası içerisinde bulunuyorlar. Milletimizin balon anketlere gereken karşılığı en hoş biçimde vereceğine inanıyorum.”
Siyasetle ilgilenen herkes, Tayyip Erdoğan’ı cumhurbaşkanlığına kadar taşıyan muvaffakiyetin gerisinde, kendisinin halkın nabzını bir de anketlerle tutması bulunduğunu bilir.
AK Parti daha kurulmadan o sıralarda başında Prof. Beşir Atalay’ın bulunduğu ANAR kapsamlı araştırmalar yapmış, partinin çıkışta açıklanan programı o sayede halkın beklentileriyle büyük çapta uyuşma içerisinde olabilmişti.
Parti iktidara geldikten sonra da genel lider olarak Tayyip Erdoğan, hem de birden fazla firmayla anlaşarak, anket yaptırmaya devam etmişti.
Şimdilerde anketlere inanmadığını söylemesi şaşırtan.
Yanlış hatırlayabilirim diye biraz araştırdım. Emsal bir açıklamayı birkaç yıl evvel de -2019 yılında- yapmıştı Cumhurbaşkanı Erdoğan. Hem de bir kere değil tam iki kez.
Birincisinde, 5 Mart 2019 tarihinde katıldığı bir televizyon programında, açıkça “Anketlere inanmıyorum” demişti Erdoğan. O vakit da yakın etrafından bile şaşkınlığa kapılanlar olmuştu ve bu yüzden o periyotta AK Parti’nin tanıtım ve medyadan sorumlu genel lider yardımcısı, onun o sözüne“Sonuçları açıklandığında anketler 15 gün öncesinin halk eğilimini yansıtır; Cumhurbaşkanımız bu değişkenlik yüzünden o kelamı sarf etti” açıklamasını getirmişti.
Cumhurbaşkanı Erdoğan ikinci defa 20 Haziran 2019 günü, yeniden katıldığı bir televizyon programında, anketlere inanmadığını söyledi.
Tarihlere dikkat ettiniz herhalde; birincisi 5 Mart 2019, ikincisi 20 Haziran 2019 tarihinde yapılmıştı bu açıklamalar…
Yani, birincisi 31 Martta yapılacak ve İstanbul büyükşehir belediye başkanlığını CHP’nin kazanacağı birinci lokal seçimden evvel; ikincisi de, birinci seçim sonucu beğenilmediğinden Yüksek Seçim Şurası kararıyla iptal edildiği için tekrarlanan ve CHP’nin bu sefer ortayı katlanarak açtığı 23 Haziran seçiminden yalnızca üç gün önce…
Güvenmediği “İstanbul seçimini CHP kazanacak” diyen anketler o vakit yanlışsız çıkmıştı.
[O iki seçime kadar AK Parti’nin anket çalışması için tercih ettiği araştırma şirketleri ortasında eşi AK Parti’den milletvekili olan İbrahim Uslu’nun başında bulunduğu ANAR da vardı. Her iki seçim öncesinde sunduğu anket çalışmaları ‘gerçeği, sadece gerçeği’ yansıttığı için, AK Parti ANAR’la irtibatını kopardı. Ben bu türlü duydum.]
Bu kez da anketlerin olanı yanlış gösterdiğini sanmıyorum.
Yanlışlık varsa, günün kasvetli ortamı düşünüldüğünde, AK Parti lehine bir yanlışlık kelam konusu olabilir. Beşerler -hiç değilse bir bölümü- araştırmacıların sorularına yanıt verirken gerçek görüşü yerine ‘resmi görüşünü’ açıklamayı yeğleyebilirler.
Havadaki kasvet azaldıkça anketler daha sağlıklı sonuç verecektir.
Dün akşam, zihnimde bu husus, dostlarla buluşmak üzere karşı kıyıya geçmek üzere iskeleye geldiğimde, vapurun vaktini dış yerde bekledim. Denize karşı bir banka oturarak…
Tam gerimde, iskele dışında, sırtları bana dönük olarak oturmuş iki kişi sohbet ediyorlardı.
Konuşmaları sırasında tanıdık isimler geçtiği için bahsin siyaset olduğunu fark edince kendilerine kulak vermeden edemedim.
Biri motamot şunları söyledi:
“Deniyorum, ancak kendimi bile ikna edemediğim için kimselere karşı yanlışları savunamıyorum. Son vakitlerde bizimkilere bir haller oldu, daima savunmadalar. Savunma diyorum, ancak bu yanlış. Olan biten her şey yüzünden CHP ya da direkt Kemal Kılıçdaroğlu suçlanıyor. Yeterli lakin CHP iktidar değil ki, iktidar biziz. Roller değişince, Kılıçdaroğlu da güya iktidar kendi partisi imiş üzere davranmaya, yüksek perdeden konuşmaya başladı.”
Adamın fikir usulü dikkatimi uyandırdığı için konuşanların nasıl beşerler olduğu merakına kapıldım. Etraf esnaflarından oldukları çok besbelli iki sıradan vatandaştı.
Eski devirlerde olsa, vatandaşların bu yoldaki kanıları mahalli parti örgütü tarafından anında dikkate alınır, oradan ile, vilayetten de genel merkeze ulaştırılır, başkan de kendi tabanında bahislerin nasıl değerlendirildiğinden haberdar olurdu.
Süleyman Demirel ile çıktığımız Anadolu seyahatlerinden biliyorum. Siyasete birinci atıldığı günden beri o vilayetle ilgili notlarını havi belgeyi uçakta gözden geçirir, indiğimizde gözleriyle vakit içerisinde tanıdığı yüzleri arar, birine gözü iliştiğinde ona ismiyle hitap edip hal hatır sorarken görüş de alırdı.
Müşahedem şudur: Çekinmeden doğruları söylerdi o insanlar…
AK Parti’nin birinci yıllarında siyasetçi-halk münasebetleri Demirel biçimiyle götürülürken, son yıllarda durumun değiştiği fark ediliyor.
Bırakın halkı, her vakit doğruları yazmaktan çekinmeyen dost muharrirler bile gözden ırak hale geldi, getirildi.
O vakit?
Anketler de güvenilmez oluyor, o zaman…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.